درباره کولیک ( قولنج ) شیرخوار چه می دانید ؟
قولنج یا کولیک نوزادی، گریۀ غیر قابل کنترل در یک نوزاد سالم است. اگر کودک شما کمتر از پنج ماه داشته باشد و حداقل سه روز در هفته را برای بیشتر از سه ساعت متوالی به مدت حداقل سه هفته گریه کند، به احتمال زیاد دچار قولنج شده است. قولنج یک بیماری نیست و به نوزاد شما هیچ آسیب دراز مدتی نمی رساند، اما شرایط سختی را برای نوزاد و والدینش به وجود می آورد.
مكانيسم كوليک يا بی قراری شبانه نوزادان به طور كامل شناخته شده نمی باشد، با اين وجود احتمال داده می شود كه بی قراری شیرخوار ناشی از ناتوانی در هضم مواد غذایی و ایجاد نفخ در شکم باشد. كوليک معمولاً از هفته دوم يا سوم بعد از تولد شروع می شود و 2 الی 3 ماه طول می كشد. معمولاً نوزاد در طول روز خوب است و علائم در ساعات خاصی از عصر و شب شروع می شود. علائم به صورت ناله، زور زدن، جمع كردن پاها در شكم و در نهايت گريه می باشد. نوزاد با بغل كردن و تكان دادن بهتر می شود و با قرار گرفتن روی تخت خود مجدداً علائم را شروع می كند. كوليک شيرخوارگی يک پروسه طبيعی در اين دوره می باشد و اطمینان از بهبود شیرخوار، خود بخشی از درمان شیرخوار می باشد.
قولنج نوزادی دائمی نیست. قولنج معمولاً در حدود شش هفتگی به اوج خود می رسد، سپس بین سه و چهار ماهگی به طور قابل توجهی بهبود می یابد. بیشتر کودکان شیرخوار تا چهار ماهگی از قولنج بهبود پیدا کرده اند و برای تعداد کمی نیز، قولنج ممکن است تا یک ماه بیشتر از این زمان ادامه یابد. در این فاصله روش هایی برای تسکین نوزاد خود بیاموزید و هر زمان که نیاز دارید درخواست کمک کنید.
قولنج اغلب دو یا سه هفته پس از تولد نوزاد ظاهر می شود. اگر نوزادتان زودرس است، دو یا سه هفته بعد از موعد مقرری که قرار بود تاریخ تولدش باشد پدیدار می گردد. نوزادان به طور طبیعی وقتی پوشک آنها خیس باشد، ترسیده اند و گرسنه یا خسته هستند، گریه می کنند. اما نوزادی که دچار قولنج شده است، بیش از حد و اغلب در زمان ثابتی از روز که معمولاً در اواخر بعدازظهر یا شب است، گریه می کند. اگر نوزادتان دچار قولنج شده، ممکن است متوجه شوید گریه اش در این زمان ها بلندتر از گریۀ طبیعی اوست و در دوره های گریۀ ناشی از قولنج به طور ناگهانی شروع و تمام می شود.
قولنج یکی از اسرار بزرگ زندگی نوزادان است. این عارضه بین نوزادان اول خانواده، نوزادان بعدی، بین پسران و دختران و بین نوزادانی که شیر مادر می خوردند و آنهایی که با شیرخشک تغذیه می شوند به یک اندازه شایع است. هیچ کس نمی داند که چرا برخی از نوزادان بیشتر مستعد ابتلا به آن هستند. نظریۀ دیگر این است که قولنج گاهی به علت نامتعادلی باکتری های سالم در روده ایجاد می شود.
اگر نوزادتان را بیشتر با شیر مادر تغذیه می کنید، پیدا کردن یک رژیم غذایی غیر لبنی برای خودتان ارزش امتحان کردن را دارد. هر چند هیچ شواهد قطعی ای وجود ندارد که نشان دهد این کار مؤثر است. اما می توانید با مشورت پزشک خود، شیر، پنیر و ماست مصرفی خودتان را برای چند هفته کم یا حذف کنید تا ببینید چه تفاوتی ایجاد می شود. به نظر می رسد اولین موارد مشکل ساز شامل گندم، تخم مرغ، آجیل، میوه، کافئین و شکلات است. اگر به نوزاد شیر گاو داده اید، وقتی به پزشک مراجعه می کنید، یکی از احتمالاتی که ممکن است بررسی کند، میزان تحمل نوزاد نسبت به پروتئین شیر گاو یا احتمال آلرژی به شیر گاو است.
بغل كردن و تكان دادن نوزاد.
استفاده از گهواره.
دستمال گرم روی شکم.
ماشین سواری
در گذشته رژيم های سخت برای مادر جهت كنترل كوليک توصيه می شد كه هم اكنون مورد قبول نمی باشد. تنها در صورتی كه با مصرف غذایی خاص در مادر، بی قراری تشديد شود، بهتر است مادر در اين دوره از مصرف آن غذا اجتناب كند.
بهتر است ابتدا به پزشک کودکتان مراجعه کنید تا از نبود هر گونه عارضۀ پزشکی دیگری که می تواند باعث گریۀ نوزاد شده باشد، مطمئن شوید. اما به طور کلی برخی روش ها برای تسکین نوزاد شامل موارد زیر است :
نوزاد ممکن است از یک ماساژ آرام لذت ببرد، اما به واکنش او نسبت به ماساژ دقت کنید. ممکن است ماساژ او را بیش از حد تحریک کند، زیرا اثر گذار بودن ماساژ از لحاظ علمی برای قولنج ثابت نشده است. همچنین لازم است مراقب باشید که در مورد نوزادان مبتلا به رفلاکس ( ریفلاکس ) باید از انجام ماساژ خودداری کنید.
صداهای آرامبخش
نوزادان صداهایی را که یادآور ضربان منظم قلب مادر و صداهای ملایم رحم مادرشان باشد را دوست دارند. نوزاد شما ممکن است از شنیدن صدای ماشین لباسشویی یا صدای جاروبرقی، احساس آرامش کند یا حتی با شنیدن صدای هود آشپزخانه آرام شود. شما همچنین می توانید صداهای آرامش بخشی مانند صدای باران یا دیگر صداهای مداوم و طبیعی را در اینترنت جست و جو کنید و آنها را برای نوزاد خود پخش کنید.
برخی از نوزادان با حرکت، سر و صدا و فعالیت تسکین پیدا می کنند، اما برخی دیگر به تحریک کمتر نیاز دارند و به سکوت، سکون، بی حرکت ماندن و تاریکی بهتر پاسخ می دهند.
حرکت و نوسان بسیار ملایم می تواند برای نوزاد تسکین دهنده باشد. بنابراین سعی کنید نوزاد را خیلی آرام تکان دهید. می توانید او را در یک تاب نوزاد گذاشته تا این حس متفاوت را احساس کند. همچنین اگر نوزاد را در یک آغوشی کودک بگذارید و در اطراف خانه کمی راه بروید شاید آرام شود.
بیرون بردن نوزاد در یک کالسکه یا آغوشی ممکن است به تسکینش کمک کند. منظره ها، صداها و بوهای جدید می تواند ذهن نوزاد را مشغول کند و هوای تازه و ریتم راه رفتن ممکن است او را به اندازه ای آرام کند که به خواب برود.
نوزاد ممکن است در آغوش شما در حالت خوابیده راحت تر باشد یا ممکن است یک حالت عمودی تر را ترجیح دهد. وقتی کودکتان ناراحت است، می توانید وضعیت های مختلف را امتحان کنید تا ببینید کدام را ترجیح می دهد، اما از قرار دادن نوزاد روی شکمش به شدت خودداری کنید.
پیجیدن نوزاد در یک تکه پارچۀ نخی خیلی نازک در طول برخی ساعات می تواند به او کمک کند تا کمتر احساس تنش و اضطراب کند. اگر نوزاد گریانتان برای شیر خوردن در آغوش شما آرام نمی گیرد هم می توانید پیچیدن او را در طول تغذیه امتحان کنید. همچنین قبل از شروع گریه های قولنج، او را در یک قنداق فرنگی نوزاد بپیچید. این کار ممکن است به نوزاد دچار قولنج کمک کند که خوابش ببرد.
یک حمام آب گرم در زمان ناراحتی و گریه های کولیک ( قولنج ) ممکن است نوزاد را آرام و ذهنش را مشغول کند. برخی از نوزادان با پاشیدن اب از شیلنگ یا دوش حمام به پشتشان تسکین می یابند. ممکن است که نوزاد شما هم از ضربه های آرام و ریتم دار آب گرم و صدای آن لذت ببرد.
نفخ باعث کولیک ( قولنج ) نوزاد نمی شود. اما برخی از نوزادان مبتلا به قولنج از نفخ نیز رنج می برند، زیرا موقع گریه معمولاً هوا را می بلعند. در طول تغذیه، نوزاد را به حالت نشسته نگه دارید و مرتب آروغ او را بگیرید تا درد ناشی از نفخ تسکین یابد. غیر از پروبیوتیک ها، می توانید از قطرۀ ضد نفخ نوزادان استفاده کنید.
داروی درمانی :
بهتر است در حد امکان از مصرف دارو برای نوزاد اجتناب کرد. در مواردی که نوزاد با اقداماتی که پیش تر ذکر شده بهتر نشد، می توان از داروهای زیر جهت تسکین درد استفاده کرد. باز هم تأکید می شود که کولیک شیرخواری یک پروسه طبیعی می باشد که علائم آن تنها با گذشت زمان برطرف خواهد شد.
گریپ میکچر ( پس از یک ماهگی )
قطره های ضد نفخ ( دایمتین، کولیک پد، کولیک از و ... )
داروهای پروبيوتيک ( پديلاكت، بيوگايا، ... )
قابل ذكر است كه يک سری از بيماری ها از جمله؛ ريفلاكس معده به مری و آلرژی به لبنیات می تواند علائم بی قراری در شیرخوار ایجاد کند که گاهی افتراق آن از کولیک شیرخوارگی مشکل می باشد.
كوليک شيرخوارگی غالباً در هنگام عصر يا شب شروع می شود و بابغل كردن، شيرخوار آرام می شود ولی در موارد ريفلاكس يا آلرژی به لبنيات بی قراری معمولاً شديدتر است و می تواند در تمام ساعات شبانه روز اتفاق بيفتد. در موارد ريفلاكس معده به مری در هنگام بی قراری، نوزاد سر و پاها را به عقب ميكشد. در هنگام شير خوردن ممكن است بی قراری داشته باشد و سر را به طرفين حركت دهد یا به سینه مادر بکوبد. معمولاً شيرخوار بعلت ترش كردن های زياد و سوزش سردل، طولانی مدت زير سينه می ماند ( شيرخوردن طولانی موجب كاهش اسيديتی مری و كم كردن سوزش سردل می شود ).
حالات شبیه آدامس جوييدن در اثر برگشت شير و ترشحات معده به داخل دهان در اين موارد ديده می شود كه بعلت اسيدی بودن مايع می تواند همراه با اخم يا بی قراری شيرخوار باشد. استفراغ های مكرر می تواند از ديگر نشانه های ريفلاكس معده به مری باشد. در موارد آلرژی به لبنيات معمولاً علائم ديگر آلرژی مثل بثورات پوستی و قرمزی اطراف مقعد ديده می شود.
.png){kind=icon}
