فلوراید چیست؟ آیا افزودن آن به آب مفید است؟

سالهاست در مورد این موضوع که آیا باید به آب آشامیدنی فلوراید افزود یا نه اختلاف نظر وجود دارد. در حدود سال 1961، فلوراید به عنوان سمی مهلک در سیستم آب رسانی شناخته شد. حامیان این نظریه اظهار می‌دارند که فلوراید به طور طبیعی وجود دارد و به رشد و سلامت استخوان ها و دندان ها کمک می‌کند. مخالفان طرح افزودن فلوراید به آب معتقدند که وقتی آبی را که در آن فلوراید دارد به طور منظم مصرف کنید سطوح سمی فلوئور، یعنی ماده ای سمی که فلوراید از آن به دست می‌آید، در بدن ساخته می‌شود و در نتیجه صدمات جدی و جبران ناپذیری به بدن وارد می‌کند. 

در عین حال تا کنون هیچ مدرک علمی قانع کننده ای در مورد اینکه آب حاوی فلوراید، استخوان و دندان ها را محکم تر می‌کند، به دست نیامده است. با وجود این دانشمندان به این موضوع پی برده اند که استفاده بیش از حد فلوراید، باعث بروز مشکلات گوناگون از جمله بیماری استئوپروز و استئومالاسی می‌گردد و نیز دندان ها را خراب می‌کند و لکه های سیاه روی آنها ایجاد می‌کند.

فلورید سدیم و نیز اسید فلوئور نمک هایی هستند که برای فلوراید زدن به ذخایر آب مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد فراورده های صنعتی هستند که هرگز در طبیعت یافت نمی‌شوند. آنها ترکیباتی بسیار سمی هستند به طوری که در تهیه مرگ موش و حتی حشره کش ها از آنها استفاده می‌شود. نوعی از فلوراید به نام فلوراید کلسیم که به طور طبیعی نیز یافت می‌شود، مسموم کننده نیست اما در هنگام فلوراید زدن به آب از آن نیز استفاده نمی‌کنند.

افزودن فلوراید به آب لوله کشی مشکلاتی را به همراه دارد. میزان مقاومت افراد نسبت به مواد سمی نظیر فلوراید، متفاوت است. علاوه بر این در بسیاری از منابع آبی بالاتر از یک در میلیون است. یعنی مقداری که موسسه حفاظت از محیط زیست به طور کلی بی خطر تشخیص داده و در اصل به عنوان حد مجاز تعیین شده است.

هنگامی که موسسه حفاظت از محیط زیست متوجه شد که میزان طبیعی فلوراید موجود در آب در بسیاری از شهر ها خیلی بیشتر از میزانی است که این موسسه تعیین کرده است، حد مجاز استفاده از فلوراید به نسبت چهار در میلیون افزایش یافت. 

فلوراید سیزدهمین عنصری است که به طور گسترده در زمین یافت می‌شود. بنابراین این عنصر را می‌توانید هرکجا بیابید. به عنوان مثال در سبزی ها و گوشت ها. چون به بسیاری از سیستم های آب رسانی محلی فلوراید افزوده اند، به احتمال زیاد تقریباً هر محصول بسته بندی شده ای که در آن آب به کار رفته است مانند نوشابه ها و آبمیوه های محلول در آب، حاوی فلوراید می‌باشد. 

اگر آب لوله کشی شما حاوی فلوراید است و می‌خواهید آن را برطرف کنید، می‌توانید از روش اسمز معکوس، تقطیر و یا سیستم تصفیه آلومینای فعال شده استفاده کنید و تقریباً تمام فلوراید موجود در آب لوله کشی را از بین ببرید.

آب معدنی داخل بطری

امروزه بسیاری از مردم به خاطر نگرانی هایی که در مورد تأثیرات بهداشتی و ایمنی آب لوله کشی دارند، به آب معدنی روی می‌آورند. آب معدنی را معمولاً از روی منبع آن، از طریق میزان مواد معدنی آن و یا از روشی که آب از آن به عمل آمده است طبقه بندی می‌کنند. به دلیل وجود اختلاف نظر در مورد این معیارها، برخی از آب ها در رده های مختلفی جای می‌گیرند. علاوه بر این برخی کشورها هیچ نوع مقرراتی در مورد برچسب زدن مناسب ندارند. بنابراین ادعا می‌کنند که برخی از آب های معدنی غلط انداز و غیر واقعی هستند.

آب چشمه طبیعی

در طول چند سال اخیر تعداد گالن های آب چشمه طبیعی که در آب سردکن ها و بطری ها می‌ریزند بیشتر از دو برابر شده است. کلمه طبیعی بر روی برچسب ها به شما نمی‌گوید که این آب از کجا آمده است. بلکه تنها به این مفهوم می‌باشد که در میزان مواد معدنی آب تغییری روی نداده است. امکان دارد این آب تصفیه شده و یا تحت فرایند دیگری قرار گرفته باشد. علاوه بر این تعریف درستی از واژه چشمه که بر روی برچسب های آب معدنی به کار می‌رود، وجود ندارد. پس این امکان وجود دارد که یک بطری آب چشمه طبیعی از چشمه های طبیعی به دست نیامده باشد. با وجود این اغلب شرکت هایی که آب معدنی می‌فروشند، به خواست خود منبع آب را روی برچسب می‌نویسند.

آب آشامیدنی آب سردکن ها مناسب است یا خیر؟

اگر برای مصرف آب چشمه طبیعی از آب سردکن استفاده می‌کنید، باید برای از بین بردن باکتری ها آب سرد کن را یک بار در ماه تمیز کنید. برای انجام این کار مخلوطی شامل 50 درصد پراکسید هیدروژن، 50 درصد بی کربنات سدیم را در داخل منبع و شیرهای آب بریزید. سپس با چهار گالن آب لوله کشی یا بیشتر، آب سردکن را بشویید و مواد باقی مانده را پاک کنید.

آب های گازدار

آب گاز دار آبی است که به آن گاز کربنیک افزوده شده است. این آب می‌تواند جایگزین مناسبی برای سودا و نوشابه باشد. اما اگر فروکتوز و مواد شیرین کننده دیگری به آن اضافه شود، دیگر نسبت به سودا برتری نخواهد داشت. لازم است پیش از خرید روی برچسب ها را بخوانید. 

پی بردن به این نکته که گاز کربنیک موجود در آب از کجا آمده است همواره آسان نیست. در آب گازدار صد در صد طبیعی، گاز کربنیک را باید از همان منبعی که آب را از آن به دست آورده اند گرفته باشند. اگر آبی آب گازدار شده طبیعی باشد نتیجه می‌گیریم که گاز کربنیک از منبع دیگری متفاوت با منبعی که آب را تأمین کرده، به دست آمده است.

اما این بدان معنا نیست که این آب کیفیت لازم و کافی را ندارد. این آب را هنوز هم می‌توان آب طبیعی نامید ، زیرا میزان مواد معدنی آن به اندازه زمانی است که از زمین بیرون آمده است. هر چند گاز کربنیک را از منبع جداگانه دیگری به آن افزوده اند. افراد مبتلا به اختلال های روده و یا زخم معده، باید از نوشیدن آب گازدار خودداری کنند. زیرا مصرف این نوع از آب منجر به تحریک این دو عضو خواهد شد.

آب مقطر

تقطیر یعنی تبخیر آب از طریق جوشاندن آن. هنگامی که بخار آب متصاعد می‌شود، اغلب باکتری ها، ویروس ها، مواد شیمیایی، عناصر معدنی و مواد آلوده کننده موجود در آن را باقی می‌گذارند. سپس بخار آب به داخل محفظه میعان می‌رود، در آن جا سرد و متراکم شده و سپس به آب مقطر تبدیل می‌شود.

در هنگام مصرف آب مقطر، این آب، مواد معدنی غیر آلی را که از سلول ها و بافت ها دریافت شده اند، به خارج از بدن شستشو می‌دهد. ما معتقدیم که تنها باید آب مقطر را مصرف کرد.