آبستنی زن بلافاصله بعد از ازدواج | گهوارک

آبستنی زن بلافاصله بعد از ازدواج | گهوارک

0 دیدگاه 23 شهریور 1400 چاپ خبر بازدید: 2073
به هر زن و شوهری که می خواهند دارای فرزندی گردند توصیه می شود، کتابهایی که درباره لقاح و آبستن شدن نوشته شده است مطالعه کنند و زندگی خود را طوری تنظیم نمایند که هیچ مشکلی برای آنها در دوران آبستنی به وجود نیاید.

 آبستنی بلافاصله بعد از ازدواج

آبستنی بلافاصله بعد از ازدواج

 در فرهنگ ما شرقی ها مخصوصاً در ایران، دخترها و پسرها پس از آشنایی خانواده ما شرقی ها مخصوصاً در ایران، دخترها و پسرها پس از آشنایی خانواده هایشان با یکدیگر و توافق دو خانواده و چندبار رفت و آمد، با یکدیگر ازدواج می کنند.

متأسفانه پس از گذشت مدت کوتاهی از مراسم ازدواج، همه در انتظار خبر حامله شدن دختر هستند. اما این انتظار و رفتار منطقی نیست، زیرا دختر و پسر پس از ازدواج باید با یکدیگر گفت و گو نموده، نظرها و علاقه های خود را بیان کنند، به یکدیگر محبت نمایند و علاقه مند شوند. همدیگر را دوست داشته باشند و سرانجام به هم عشق بورزند و عاشق یکدیگر شوند.

پس از مدتی که عشق پایداری بین دو نفر به وجود آمد، آنگاه اگر شرایط جسمی دختر و مسائل مالی پسر مساعد بود، تصمیم بگیرند صاحب فرزندی شوند و دختر پس از 9 ماه آبستنی نوزادی به دنیا آورد و محبت و علاقه و عشقی را که زن و شوهر به یکدیگر داشته اند، به نوزادی که متولد می شود، هدیه کنند.

در چنین شرایطی است که نوزاد در دامان پٌر مهر و محبت مادر و علاقۀ پدر رشد نموده و دئوران کودکی را به راحتی و بدون مشکل می گذرانند و بعد هم به مدرسه و دانشگاه خواهد رفت و از همۀ مواهب طبیعی موجود بهره مند می گردد و انسانی متعالی و مفید برای خود، خانواده و جامعه خواهد شد.

 

آبستنی که با برنامه ریزی قبلی انجام نگرفته باشد

 اگر برنامه ریزی برای بارداری انجام نشده باشد، خانمی که ناگهان پس از ازدواج متوجه می شود که حامله شده است و 1 تا 2 ماه هم از حاملگی او گذشته است و زمانی تصمیم می گیرد که نزد پزشک متخصص برود که معمولاً 2 تا 3 ماه از حاملگی او گذشته است. همان طوری که همه می دانیم 3 ماه اول دوران بارداری زمانی است که اعضای بدن جنین تشکیل می شود، بنابراین چون مادر از حاملگی خود خبر نداشته است ممکن است اتفاق هایی افتاده باشد که روی جنین او اثر گذاشته باشد.

چنین خانم هایی ممکن اس پس از آگاهی از حامله شدن نگران گردند. این نگرانی معمولاً موجب اختلال در رفتار و در تغذیۀ مادر می گردد که هر دو سبب توقف رشد جنین داخل رحم او می گردد. اگر مادر چنین احساسی کرد باید بداند در حال حاضر جنینی در رحم خود دارد و باید در جهت رشد طبیعی او عمل کند.

موقعی که مادر با حرکت جنین در رحم خود وجود فرزندی را حس کرد یا در هنگام سونوگرافی وجود جنین را در رحم خود مشاهده کرد و اندام های او را دید، احساس محبت و عاطفۀ مادری در او ظاهر و تمام ناراحتی و نگرانی ها برطرف خواهد شد.

بعضی از مادران جوان نیز تصور می کنند حامله شدن موجب تغییر شکل و اندام آنها خواهد شد و نگران می شوند. این مادران نیز باید بدانند با ورزش پس از زایمان و تغذیۀ مناسب وضع طبیعی خود را به دست خواهند آورد. بعصی دیگر نگران مراحل زایمان خود می شوند، چنین مادرانی باید در مورد دوران بارداری و مراحل مختلف زایمان مطالعه کنند و آگاه گردند تا 9 ماه دوران بارداری را به خوبی سپری کنند و خود را برای زایمان طبیعی آماده سازند.

بعضی از مادران نیز از این نگرانند که نوزادشان ممکن است سالم نباشد. چنین مادرانی باید بدانند غیر طبیعی بودن نوزاد بسیار بسیار نادر است و 80 درصد ناهنجاریهای جنین ناشی از مادر حامله ای است که در اوایل دوران آبستنی خود دارویی مصرف کند یا در معرض اشعه ایکس قرار گیرد. بنابراین با توجه به این اصول مادر حامله می تواند از پیدایش ناهنجاری در نوزادش جلوگیری کند.

 

آبستنی که با برنامه ریزی قبلی انجام گرفته باشد

امروزه با تکنولوژی و دانش پزشکی در دسترس مشخص شده است که نه فقط در دوران حاملگی مهم است بلکه دوران قبل از حاملگی نیز مهم می باشد. در گذشته به 9 ماه دوران حاملگی توجه داشته ولی امروز 3 ماه قبل از حامله شدن را نیز جزء دورانی می دانن که اگر خانمی می خواهد حامله شود باید در سلامت کامل باشد و خود را برای حاملگی آماده سازد. در حقیقت برای سلامتی مادر و جنین و نوزاد 12 ماه باید در نظر گرفت که 3 ماه آن قبل از حاملگی و 9 ماه آن دوران حاملگی است.

به هر زن و شوهری که می خواهند دارای فرزندی گردند توصیه می شود، کتابهایی که درباره لقاح و آبستن شدن نوشته شده است مطالعه کنند و زندگی خود را طوری تنظیم نمایند که هیچ مشکلی برای آنها در دوران آبستنی به وجود نیاید.

 

آماده شدن برای آبستنی ( Preparing for Pregnancy )

آماده شدن برای آبستنی

 هر خانمی قبل از حامله شدن باید نکات مهم زیر را مورد توجه قرار دهد و به آنها عمل کند.

حداقل 3 ماه قبل از حامله شدن سعی کنید وزن ایده آل داشته باشید، زیرا سلامت جنین داخل رحم شما وابسته به وزن است. اگر خانمی وزن اضافی دارد یا چاق است در معرض خطر افزایش فشار خون، دیابت دوران حاملگی و امکان زایمان سزارین وجود دارد. بنابراین قبل از حاملگی باید تغذیه صحیح و سالم باشد.

از پزشک خود بخواهید معاینه فیزیکی کامل از شما به عمل آورد. آزمایش پاپ اسمیر و آزمایش پستانها جزء این معاینه می باشد.

از پزشک خود بخواهید چگونگی ایمنی شما را در برار بیماری سرخجه و آبله مرغان مشخص سازد و اگر نیاز به واکسن دارید، واکسن آن را تزریق نمایید.

اگر نیاز به عکس برداری دارید قبل از حامله شدن انجام دهید.

از پزشک خود بخواهید خون شما را از نظر مقدار کلسترول اندازه گیری نماید زیرا بالا بودن کلسترول ممکن است موجب افزایش فشار خود شما گردد.

از پزشک خود بخواهید وضع شما را از نظر هپاتیت و HIV ( ویروسِ ایدز ) مشخص سازد مخصوصاً اگر برخوردی مشکوک داشته اید.

از پزشک خود بخواهید گروه خون شما و پدر کودک آینده شما را مشخص نماید.

شروع کنید ویتامین های دوران بارداری را مصرف کنید.

ورزش و تمرینهای بدنی را شروع کنید و به طور منظم و مرتب در دوران آبستنی ادامه دهید.

اگر زن و شوهر هر دو سیگار می کشید باید هر دو آن را ترک کنید.

هیچ گونه داروی گیاهی و شیمیایی مصرف نکنید.

با افرادی که دچار عفونت های ویروسی هستند تماس پیدا نکنید، دستهای خود را بارها بشویید و غذاهایی که کاملاً پخته نشده است، نخورید.

شروع کنید داروی اسیدفولیک به مقدار 400 میکروگرم در روز بخورید. خوردن این دارو سبب می شود که از پیدایش ناهنجاریهای مغز و نخاع جنین جلوگیری گردد.

سعی کنید از عواملی که موجب استرس شما می شود دوری کنید.

اگر از نظر دندانها و بیماریهای لثه مشکلی دارید قبل از حاملگی به درمان آن بپردازید.

و بالاخره چگونگی پریود شدن خود را روی فرمهای مخصوص آن رسم کنید.

 

قطع روشهای پیشگیری از آبستنی :

تا زمانی که تمام آزمایشهای شما کامل نشده است شما باید برای جلوگیری از حاملگی هر روشی را به کار می برده اید، ادامه دهید، سپس آن را قطع کنید. بیشتر پزشکان توصیه می کنند شما باید 2 تا 3 نوبت پریود طبیعی داشته باشید سپس حامله شوید، زیرا اگر بلافاصله با قطع شدن روش پیشگیری حامله شوید، نمی دانید چه موقع حامله شده اید و نمی توانید روز زایمان خد را مشخص نمایید.

 

آیا شما به مشاوره ژنتیک نیاز دارید ؟

از پزشک خود بپرسید آیا به مشاوره ژنتیک نیاز دارید ؟ بیشتر زن و شوهر ها نیاز ندارند، مگر این که :

سن شما قبل از حامله شدن 35 سال یا بیشتر باشد.

شما در گذشته سقط های مکرر داشته باشید.

شما در گذشته کودکی با ناهنجاری به دنیا آورده باشید.

در فامیل شما و شوهر شما کودکی به سندرم داون، عقب افتادگی ذهنی، ناهنجاریهای نخاعی، صرع، ناهنجاریهای عضلانی و قلبی و بالاخره کری وجود داشته باشد.

هدف از مشاوره ژنتیک این است که اگر عیب ژنتیک در زن و شوهر وجود داشته باشد هر چه زودتر تشخیص داده شود و از پیدایش آن جلوگیری گردد. اگر زن و شوهر شرایط فوق را کاملاً در نظر گرفته و زن حامله شود، دوران آبستنی ، سیر طبیعی خود را سپری خواهد کرد و هر روز، روزی توأم با شادی برای پدر و مادر و اقوام خواهد بو و زن و شوهر هر دو به انتظار روز تولد نوزاد خود روز شماری خواهند کرد و بالاخره نوزادی سالم و طبیعی به دامان پر مهر و محبت مادر و پدر وارد خواهد شد.

 

سوء تغذیه در دوران قبل از ازدواج و آبستنی

بعضی از دختران جوان قبل از ازدواج، برای حفظ زیبایی اندام، رژیم غذایی گرفته و کم می خورند، بنابراین بیشتر دچار سوء تغذیه و کم خونی می شوند. این خانمها اگر با سوء تغذیه طولانی، آبستن گردند، سوء تغذیه آنها در این دوران، مخصوصاً سه ماه اول حاملگی ادامه یافته و نه فقط دوران آبستنی را به راحتی و بدون عئارض طی نخواهند کرد، بلکه جنین داخل رحم آنها نیز رشد کافی نخواهد داشت و نوزادی با وزن کم و حتی کمتر از 2500 گرم که حداقل وزن مورئ قبول است، متولد گردد. بنابراین خانمی که مایل است پس از ازدواج بچه دار شود، باید رژیم غذایی خاصی نداشته باشد بلکه باید از همۀ مواد غذایی به مقدار مناسب استفاده نماید.

این خانمها پس از این که توسط متخصص تغذیه و زنان و مامایی مورد معاینه قرار گرفتند، می توانند آبستن شده و دوران آبستنی خود را بدون هیچ مخاطره ای پشت سر گذاشته و نوزاد سالمی را به دنیا آورند.

 

دوران بعد از زایمان و تولد نوزاد

دوران بعد از زایمان و تولد نوزاد

 پس از تولد نوزاد، زن و شوهر هر دو مسئولیت بزرگی خواهند داشت :

مادری که زایمان کرده است از نظر جسمی و روانی آسیب پذیر می باشد، بنابراین شوهر باید در مراقبت و حمایت هسر خود کوشش کند تا او احساس امنیت و آرامش کند و بتواند نوزاد را با شیر خود تغذیه کند.

تغذیۀ نوزاد با شیر مادر بزرگترین وظیفۀ مادر است؛ انجام این وظیفه با حمایت، قدردانی و کمک شوهر انجام پذیر است. موقعی که شوهر از کار برمی گردد باید آنچه درتوان دارد در نجام کارهای خانه کمک کند تا همسر او استراحت بیشتر کند و بتواند نوزاد خود را شیر دهد.

بعد از زایمان دورانی است که تحمل مادر کم است. هرچه بیشتر استراحت کند و ملاقات کننده کمتر داشته باشد بیشتر آرامش خواهد داشت و در شیر دادن به نوزاد خود بیشتر موفق خواهد شد.

نوزاد پس از تولد نیاز به در آغوش گرفتن دارد. چون بیشتر مادران نوزادشانم را خود شیر می دهند، بنابراین نوزادشان را به دفعات در آغوش می گیرند، پدر هم باید نوزاد را به دفعات در آغوش بگیرد و توجه و رابطۀ پدری را از همان روزهای اول تولد برقرار کند تا نوزاد از جانب پدر و مادر احساس امنیت و آرامش کند.