آسم اطفال

آسم یکی از بیماری‌های شایع مزمن در کودکان است که باعث التهاب و تنگی راه‌های هوایی می‌شود. این بیماری می‌تواند علائمی مانند سرفه، تنگی نفس، و خس خس سینه ایجاد کند. در این مطلب به بررسی علل، علائم، تشخیص و مدیریت آسم در کودکان می‌پردازیم.

علل آسم در کودکان

علل دقیق آسم هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما عوامل مختلفی می‌توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند:

• وراثت: سابقه خانوادگی آسم یا دیگر بیماری‌های آلرژیک می‌تواند خطر ابتلا به آسم را افزایش دهد.
• محیط: قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها (مانند گرده گل، پرز حیوانات خانگی، گرد و غبار) و مواد تحریک‌کننده (مانند دود سیگار) می‌تواند باعث تشدید آسم شود.
• عفونت‌های تنفسی: عفونت‌های ویروسی در دوران کودکی می‌توانند ریسک بروز آسم را افزایش دهند.
• عوامل دیگر: فعالیت‌های جسمانی، هوای سرد، استرس و حتی برخی غذاها می‌توانند محرک حملات آسمی باشند.

علائم آسم در کودکان

علائم آسم می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و در برخی کودکان تنها در مواقع خاصی بروز کنند. شایع‌ترین علائم عبارتند از:

• سرفه‌های مکرر: به ویژه در شب یا هنگام ورزش.
• تنگی نفس: احساس کمبود هوا یا دشواری در تنفس.
• خس خس سینه: صدای ویژنگ (خس خس) هنگام تنفس.
• فشار در قفسه سینه: احساس سفتی یا فشار در ناحیه سینه.
• تشدید علائم در اثر محرک‌ها: مانند دود، گرده، گرد و غبار و یا تغییرات آب و هوایی.

تشخیص آسم در کودکان

تشخیص آسم نیاز به ارزیابی دقیق توسط پزشک دارد. این ارزیابی شامل موارد زیر است:

• تاریخچه پزشکی: بررسی علائم، سابقه خانوادگی و محرک‌های احتمالی.
• معاینه فیزیکی: گوش دادن به صداهای تنفسی و بررسی علائم فیزیکی.
• تست‌های تنفسی: انجام تست‌هایی مانند اسپیرومتری برای اندازه‌گیری حجم و سرعت تنفس.
• تست‌های آلرژی: برای شناسایی آلرژن‌های خاصی که ممکن است علائم آسم را تشدید کنند.

مدیریت و درمان آسم در کودکان

مدیریت آسم شامل استفاده از داروها و تغییرات در سبک زندگی است. اهداف درمان شامل کنترل علائم، پیشگیری از حملات و بهبود کیفیت زندگی کودک است.

1. داروها:

   • داروهای کنترل‌کننده: این داروها به صورت روزانه استفاده می‌شوند تا التهاب و تنگی راه‌های هوایی را کاهش دهند. نمونه‌های این داروها شامل کورتیکواستروئیدهای استنشاقی هستند.
   • داروهای تسکین‌دهنده سریع: این داروها برای تسکین فوری علائم در حملات آسمی استفاده می‌شوند. نمونه‌های این داروها شامل برونکودیلاتورها هستند.

2. پرهیز از محرک‌ها:

   • شناسایی و اجتناب از محرک‌های آسمی مانند دود سیگار، آلرژن‌ها و ورزش‌های سنگین می‌تواند به کنترل علائم کمک کند.

3. برنامه مدیریت آسم:

   • داشتن یک برنامه مدیریت آسم که شامل راهنمایی‌هایی برای مصرف داروها، شناسایی علائم تشدید آسم و اقدامات لازم در صورت بروز حملات باشد، می‌تواند مفید باشد.

4. آموزش و حمایت:

   • آموزش کودک و خانواده او در مورد آسم و نحوه مدیریت آن می‌تواند به بهبود کنترل بیماری کمک کند. پشتیبانی روانی نیز برای کودکانی که با این بیماری مزمن مواجه هستند، بسیار مهم است.

 یک عارضه تنفسی است که در آن راههای تنفسی ملتهب شده و ممکن است به گرفتگی یا باریک شدن مجرای تنفسی بيانجامد.

این حالت سبب ایجاد علامتهایی بویژه در

 کودکان بالاتر از دو سال می شود که ممکن است متوسط یا شدید باشد.
علائم آسم:
بعضی کودکان با سرفه خلط بالا می آورند.
کوتاهی نفس
سختی در دم و بازدم و با سر و صدا سرفه کردن
سرفه مخصوصا در شب
حمله های حاد ممکن است شدید باشد و همراه با نفسهای به شدت کوتاه
ممکن است کودک از نبود اکسیژن کبود شود.
 
در صورت شک به آسم چه اقداماتی باید انجام دهم؟
در صورت شک به آسم به پزشک مراجعه شود. کودک به یک وسیله تنفسی و یا آرام بخش برای مواقع حمله نیاز دارد. درمان نوزادان به خاطر واکنش نشان دادن همیشگی سخت تر است. آنتی بیوتیک ها اثر چندانی ندارند.
نقش والدين
خونسردی خود را حفظ کنید. به کودکتان در استفاده وسیله تنفسی کمک کنید.چیزهایی که باعث شروع آسم می شوند مانند ذرات گرد و غبار، حیوانات اهلی و دود سیگار را از کودک دور نگه داريد.

نکات پایانی

آسم در کودکان نیاز به توجه و مراقبت ویژه دارد. با تشخیص صحیح، مدیریت مناسب و همکاری نزدیک با پزشک، می‌توان به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کرد. اگر شما یا کودکتان علائمی از آسم را تجربه می‌کنید، مشورت با یک متخصص ریه یا پزشک کودک می‌تواند راهنمایی‌های لازم را فراهم کند.