نوزادان و کودکان نوپای ما:
کودکان ما طی چند سال نخست زندگی شدیداً به نوازش ما نیاز دارند. خوشبختانه بغل کردن و نوازش نوزاد ظاهراً جزء غرایز مادری است، و در اکثر فرهنگ ها پدران نیز فعالانه در ابراز محبت به نوزادان شرکت می کنند.
اما در جامعۀ پرمشغلۀ امریکا، گاه والدین به اندازۀ پدر و مادر خودشان کودکانشان را لمس نمی کنند. آنها ساعات طولانی کار می کنند و اغلب خسته و کوفته به خانه می رسند. اگر مادری کار می کند باید اطمینان حاصل کند که فردی که به مراقبت از نوزاد گمارده شده وقت آزاد دارد و قادر است کودک را بغل و نوازش کند.
آیا کودک در سرتاسر روز با مهربانی نوازش می شود یا این که او را در گهواره به حال خود رها کرده و توجه و محبتی به او نمی کنند ؟ در مهد کودک ها هنگام عوض کردن پوشک بچه یا غذا دادن یا حمل کردن او باید او را با مهربانی لمس و نوازش کنند. حتی یک نوزاد هم فرق بین تماس های ملایم و مهربان با تماس های ناراحت کننده را می فهمد.
والدین باید هر کاری که ممکن است را انجام دهند تا مطمئن شوند که در ساعات غیبت آنها با کودکانشان با ملایمت و مهر و محبت رفتار می شود. وقتی کودک بزرگ تر و فعال تر می شود نیاز او به نوازش کمتر نمی شود. بغل کردن و بوسیدن، کشتی گرفتن کف زمین، کول کردن بچه و سواری دادن، و انواع بازی های دیگری که با لمس محبت آمیز کودک همراه است همگی برای رشد عاطفی کودک حیاتی اند.
کودکان هر روز به نوازش نیاز دارند و والدین باید از هیچ کوششی برای تأمین این نیاز کودک دریغ نکنند. اگر شما طبیعتاً اهل بغل کردن و نوازش کردن نیستید ممکن است احساس کنید که برخلاف میل طبیعی خود عمل می کنید. اما شما می توانید یاد بگیرید وقتی ما اهمیت لمس محبت آمیز کودکان مان را درک می کنیم، انگیزه پیدا می کنیم که تغییر کنیم.
دختران و پسران هر دو به نوازش نیاز دارند، اما گاه پسر بچه ها کمتر از دختر بچه ها نوازش می شوند. دلایل بسیاری برای این امر هست اما معمول ترین آنها این است که والدین فکر می کنند نوازش پسر لازم نیست و او را شبیه دخترها می کند مسلماً این حقیقت ندارد.
واقعیت این است که هر چه والدین مخزن عاطفیِ کودک خود را بیشتر پُر کنند، رشد سالم تری داشته و عزت نفس او را بالاتر خواهد رفت و این امر نیز هویت جنسی سالم تری به او خواهد بخشید.
.png){kind=icon}
