گاهی اوقات کودک خوب است درست قبل از خواب به فعالیت کم هیجان تری مشغول باشد. والدین، به خصوص پدران، گاهی فرزندشان را قبل از خواب با خوردن غذا وارد فعالیت های پرهیجان و برانگیزنده می کنند و سپس انتظار دارند که فرزندشان بی درنگ آرام و ساکت شود. در این گونه موارد، شرایط محیط به جای پر هیجان شدن باید کم هیجان شود. بخش عمده ای از جوش و خروش فرزند در این گونه مواقع را می توان با کاهش هیجان آفرینی محيط کنترل نمود.
کودکان اغلب به دلیل پیچیده و بغرنج بودن اوضاع یا وارد رفتار غیر قابل قبول شده و در نتیجه مزاحم والدینشان می شوند، یا از انجام یک فعالیت کاملاً منصرف می شوند و یا کارهای تهاجمی از آنها سر می زند و به خود میپیچند و گریه می کنند.
شرایط محیط خانه باید به گونه ای باشد که کودک بتواند به راحتی، به فعالیت و بازی بپردازد و بتواند اوضاع را تحت کنترل داشته باشد. بسیاری از والدین با اقداماتی از قبیل موارد زیر شرایط محل برای فرزندشان ساده و غیر پیچیده می کنند.
خرید لباس هایی که کودک به آسانی بتواند به تن کند. فراهم کردن چهار پایه ای که با استفاده از آن کودک بتواند به وسایل خود دسترسی پیدا کند. خرید وسایل غذاخوری خاص کودکان. نصب جا لباسی در ارتفاع مناسب. خرید فنجان و لیوان نشکن. نصب دستگیره در ارتفاع قابل دسترسی برای کودک. استفاده از رنگ قابل شست و شو در دیوارهای اتاق کودک.
قرار دادن کودکی که شیطنت می کند در تخت نرده دار راهی برای محدود کردن موقتی فضای فعالیت کودک است تا در نتیجه آن به فکر تغییر رفتارش بیفتد، قفل کردن در حیاط یا خانه هم کودک را از خانه بیرون رفتن خودسرانه باز می دارد.
برخی از والدین فضای خاصی را در خانه در نظر می گیرند تا کودک بتواند بدون ریخت و پاش غیر قابل قبول به بازی و تفریح بپردازد، برای مصونیت از سر و صدای کودک هم می توان محل خاصی را اختصاص داد. کودکان هم تا جایی که آزاد و راحت باشند و به خواسته های خود برسند، این گونه محدودیت ها را می پذیرند. گاهی اوقات هم کودک محدوديت ها را نمی پذیرد و درگیری ایجاد می کند.
هر چند اکثر والدین وسایل خطر آفرینی چون دارو، چاقو و مواد شیمیایی خطرناک را از دسترس کودکان دور نگه می دارند، ولی اقدامات احتیاطی زیر را هم می تواند در ایجاد ایمنی برای کودک مؤثر باشد :
- قرار دادن دسته دیگ و قابلمه در عقب ترین قسمت اجاق.
- خریدن فنجان و لیوان های نشکن.
- دور نگه داشتن کبریت از دسترس کودک.
- تعویض سیم و کابل های فرسوده.
- قفل کردن در زیر زمین.
- دور از دسترس گذاشتن اقلام گرانبها و شکستنی.
- قفل کردن درب جعبه ابزار.
- گذاشتن فرش لاستیکی یا پلاستیکی کف وان یا زیر دوش حمام.
- نصب توری های ایمنی در طبقات بالا.
- جمع آوری کردن فرش های لیز.
هر خانواده ای باید روش مناسبی را برای نظارت در ایمنی خانه انتخاب کند. ایمنی محیط زندگی کودک را می توان با اندکی زحمت و هزینه کم تأمین کرد.
.png){kind=icon}
