نحوه رشد ریه نوزادان

رشد ریه های نوزادان در داخل و خارج از رحم

یکی از مهمترین اتفاقاتی که در دوران بارداری و رشد جنین می افتد رشد ریه نوزاد است. ریه های کاملاً توسعه یافته یکی از عوامل کلیدی لازم برای زندگی خارج از رحم هستند. بسیاری از سایر قسمت های کودک در مراحل اولیه رشد جنین کار می کنند، اما برای ریه ها، هر روز رشد مهم است.

حتی یک روز می تواند در رشد ریه ها تفاوت ایجاد کند. برای مثال، برای نوزادانی که در معرض خطر تولد نارس هستند، پزشکان در درجه اول تمرکز خود را بر این می گذارند که اطمینان حاصل کنند که ریه ها تا حد ممکن قبل از تولد نوزاد رشد کرده اند، بنابراین نوزاد بهترین شانس را برای زنده ماندن دارد.

آیا نوزادان در رحم نفس می کشند؟

قبل از تولد نوزاد، ریه های او پر از مایع است. نوزاد اکسیژن را از خون مادر از طریق جفت دریافت می کنند. مایع درون رحم به ریه های کودک شما اجازه می دهد تا رشد کرده و بالغ شوند و آماده تولد شوند. نوزاد اولین نفس خود را در هنگام تولد خواهند کشید.

چگونه ریه های نوزادان رشد می کنند

رشد ریه در انسان در پنج مرحله مختلف اتفاق می افتد. پس از مرحله جنینی، ریه های نوزاد در مرحله به مرحله رشد می کنند. در این مرحله که از حدود 5 هفته تا 17 هفته بارداری طول می کشد، می توان ریه های نوزاد را به تنه درختی تشبیه کرد که شاخه هایی از آن جوانه می زند. با رشد کودک، "شاخه ها" بیشتر درگیر و پیچیده می شوند.

مراحل بعدی به صورت مرحله ای از هفته 26 تا 35 هفته و در نهایت آخرین مرحله رشد ریه که حتی تا هفته 36 شروع نمی شود، رخ می دهد. آخرین مرحله در ماه آخر بارداری رخ می دهد. و اگرچه ممکن است به نظر برسد که رشد کودک تا آن زمان به پایان رسیده است، در واقع مقدار زیادی از رشد در آخرین مرحله رشد ریه اتفاق می افتد.

در این ماه ، ریه های نوزاد اکثر رشد را انجام می دهند که برای عملکرد خارج از رحم به آن نیاز دارند، به همین دلیل بسیار مهم است که هر کاری ممکن است انجام دهیم تا نوزادان رشد کنند و تاریخ تولد خود را انتخاب کنند، مگر اینکه از نظر پزشکی انجام آن ضروری باشد.

ریه ها در واقع یکی از آخرین چیزهایی هستند که رشد آنها در نوزاد به پایان می رسد، به همین دلیل است که اگر نوزادی زودتر از موعد به دنیا بیاید، یک مجموعه ریه های توسعه نیافته می تواند بسیار خطرناک باشد.

ریه ها از این نظر منحصر به فرد هستند که یکی از تنها سیستم های بدن هستند که عمدتاً تا زمان تولد غیر فعال می مانند. هر سیستم دیگری، مانند سیستم قلبی یا سیستم عضلانی، حتی زمانی که نوزاد هنوز در رحم است، کاملاً آماده و فعال است. اما یک نوزاد در رحم در واقع اکسیژن خود را از جفت دریافت می کند، بنابراین ریه ها تا لحظه تولد آزمایش رسمی خود را انجام نمی دهند.

یک نوزاد در رحم تنفس "تمرین" انجام می دهد، اما هیچ تبادل هوایی واقعی در داخل ریه ها تا زمانی که آنها از رحم خارج شوند وجود ندارد. کل فرآیند رشد ریه بسیار پیچیده است و عملکردهای مختلفی را در بر می گیرد، بنابراین زمانی که زمان آن است که آنها وارد عمل شوند، لحظه ای حیاتی است.

متأسفانه، از آنجایی که برای درست پیش رفتن به عوامل زیادی نیاز است، فرصت های زیادی نیز برای اشتباه پیش روی وجود دارد. هنگامی که نوزادی متولد می شود و زمانی که بند ناف بسته می شود، باید از تنفس از طریق جریان خون جفت به تنفس هوای واقعی تبدیل شود.

در آن لحظه، ریه های نوزاد با هوا منبسط می شوند، فلپ روی قلب بسته می شود تا گردش خون از ریه ها شروع شود و سیستم جدید دریافت اکسیژن از هوا به خون وارد می شود. گاهی اوقات، این فرآیند ممکن است مدتی طول بکشد و به خصوص اگر نوزاد نارس به دنیا بیاید، ممکن است در دریافت اکسیژن کافی به بدن مشکلاتی ایجاد شود.

رشد ریه در بدو تولد

مهمترین بخش رشد ریه کودک چیزی به نام سورفکتانت است. سورفکتانت ترکیبی از اجزای اصلی اسیدهای چرب، کربوهیدرات ها و پروتئین ها است که ریه ها را می پوشاند و به آنها اجازه می دهد به درستی کار کنند. این کمک می کند تا آلوئول ها، که کیسه های هوایی هستند که در آن تبادل اکسیژن انجام می شود، باز و متورم نگه داشته شوند.

سورفکتانت همان چیزی است که در آخر ایجاد می شود و اگر نوزاد خیلی زود به دنیا بیاید این خطر وجود دارد که به طور کامل وجود نداشته باشد. هنگامی که سورفکتانت کافی در ریه ها وجود نداشته باشد، کودک نمی تواند به درستی نفس بکشد.

اغلب، سطح پایین سورفکتانت منجر به وضعیتی به نام سندرم دیسترس تنفسی (RDS) می شود، به ویژه نوزادان نارس. کودک بسیار تلاش می کند تا نفس بکشد، اما ریه ها قادر به انجام تبادل هوای مورد نیاز نیستند.

چه زمانی ریه های نوزادان به طور کامل رشد می کند؟

ریه های فرزند شما با رشد بزرگتر می شوند. تمام راه های هوایی و کیسه های هوایی آنها از نظر اندازه و حجم افزایش می یابد. حجم، مقدار هوایی است که ریه های کودک شما می توانند در خود نگه دارند.

در طول 3 سال اول زندگی یک کودک، ریه ها به رشد و بلوغ خود ادامه می دهند و به ساختار یک ریه بالغ تبدیل می شوند. به طور خاص تر، آلوئول ها ("کیسه های" کوچکی که هوا را در ریه ها تبادل می کنند) در طول 3 سال اول زندگی به شکل گیری ادامه می دهند که این امر باعث افزایش میزان سطح روی ریه ها می شود. آلوئول های بیشتر برابر با هوای رد و بدل شده بیشتر است.

اندازه و حجم دقیق ریه ها از کودکی به کودک دیگر متفاوت است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد کیسه های هوای جدید در طول دوران کودکی و تا سال های نوجوانی رشد می کنند.

◀ پیشنهاد مطالعه :زردی در نوزادان نارس ( علائم و درمان )

تست عملکرد ریه نوزادان

هیچ راه رسمی برای دانستن اینکه آیا ریه ها قبل از تولد نوزاد بدون انجام آزمایش های تهاجمی رشد کرده اند یا خیر وجود ندارد. در برخی موارد، مانند عوارضی در بارداری و نیاز به زایمان زودهنگام توسط پزشکان، یا اگر مادر در معرض خطر شدید زایمان زودرس باشد، ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین عملکرد ریه نوزاد درخواست کنند.

با این حال، از سال 2019، کالج آمریکایی زنان و زایمان (ACOG) می گوید که آزمایش مایع آمنیوتیک برای بلوغ ریه ارزش بالینی زیادی ندارد. اگر پزشک نگران زایمان زودرس باشد، ممکن است سعی کند به شما کمک کند ریه های کودک با سفارش استروئیدها که در حالی که هنوز باردار است به مادر تزریق می شود. این داروها می توانند به "سرعت بخشیدن" به روند رشد ریه کمک کنند.

به طور کلی، اکثر نوزادانی که در 35 هفتگی به دنیا می آیند، ریه های مناسبی خواهند داشت و نوزادان به طور رسیده به دنیا آمده با ریه های رشد یافته در هفته 37 در نظر گرفته می شوند.

نوزادان می توانند در زمان های مختلف رشد کنند و نتیجه نهایی این است که ریه های کودک همیشه در حال رشد هستند، بنابراین هر روز در دوران بارداری اهمیت دارد.

عوامل زیادی بر نحوه رشد ریه های کودک در رحم تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، مشخص شده است که سیگار کشیدن حتی قبل از پایان بارداری به ریه های جنین آسیب می رساند. این بدان معنی است که دود و نیکوتین به طور خاص می توانند از سد خونی جفت عبور کنند.

چه زمانی نوزادان برای رشد ریه به استروئید نیاز دارند؟

استروئیدها یکی از مهم ترین درمان های موجود برای بهبود رشد ریه برای نوزادانی هستند که در معرض خطر تولد زودرس هستند. استروئیدهایی که بین هفته های 23 تا 34 بارداری استفاده می شوند می توانند رشد ریه را تا حد زیادی تسریع کنند و به نوزاد شانس بیشتری برای زنده ماندن بدهند. این به این دلیل است که استروئیدها به نوزاد کمک می کنند تا سورفکتانت بیشتری تولید کند.

درمان استروئیدی معمولاً به صورت دو تزریق عضلانی به فاصله 24 ساعت انجام می شود. استروئیدها علاوه بر کمک به رشد ریه، به رشد سایر اندام ها در نوزادان نارس نیز کمک می کنند. سایر مزایای استفاده از استروئیدها شامل کاهش خطر خونریزی در مغز و کاهش خطر ابتلا به یک بیماری جدی روده به نام انتروکولیت نکروزان (NEC) است.