کودکان سوگوار:
یکی از بهترین راه هایی که بزرگسالان می توانند به کودکان سوگوار کمک کنند، گوش دادن به داستان های آنهاست. گفتن داستان آنها یک تجربه شفابخش است.
کودکان همچنین به تداوم (فعالیت های عادی)، مراقبت (آغوش و نوازش فراوان) و ارتباط (برای اینکه همچنان با والدینی که فوت کرده اند و شما احساس ارتباط کنند) نیاز دارند.
پس از مرگ، بسیاری از کودکان سوگوار می خواهند داستان خود را به اشتراک بگذارند. آنها ممکن است بخواهند به شما بگویند که چه اتفاقی افتاده است، زمانی که در مورد مرگ به آنها گفته شد کجا بودند و برای آنها چگونه بود.
گفتن داستان آنها یک تجربه شفابخش است. یکی از بهترین راه هایی که بزرگسالان می توانند به کودکان سوگوار کمک کنند، گوش دادن به صحبت های آنهاست.
کودکان نیز به تداوم، مراقبت و ارتباط نیاز دارند.حفظ فعالیت های عادی در خانه، مدرسه و جامعه تا جایی که ممکن است مهم است.
در اسرع وقت با مدرسه و معلم فرزندتان در مورد آنچه اتفاق افتاده است صحبت کنید تا بتوانند حمایت بیشتری از فرزند شما ارائه دهند.
برای در آغوش گرفتن و نوازش فراوان فرزندتان وقت بگذارید. غم و اندوه می تواند یک تجربه بسیاردردناک برای کودکان سوگوار و بزرگسالان باشد. مهم است که کودک شما همچنان احساس کند که از او مراقبت می شود.
ممکن است در هفته های پس از مرگ، زمانی که غم و اندوه شما بسیار زیاد است، از سایر اعضای خانواده و دوستان بخواهید که به شما در مراقبت از فرزندتان کمک کنند.
اما به هر حال باید توجه کافی به کودکتان داشته باشید سعی کنید آرام باشید و این آرامش را انتقال دهید سعی کنید بیشتر از زندگی پس از مرگ بگویید و تجربه کودکان دیگر را با آنها به اشتراک بگذارید.
همچنین به کودکان تان بگویید که زندگی ادامه دارد. کوشا باشید که به عنوان والد روحیه خود را حفظ کنید. روحیه و آرامش شما در کودک بسیار موثر است پس آسیب فرزند خورا با از دست دادن والدش به حداقل برسانید.
به خاطر داشته باشید که شما بهترین همراه و بهترین پشتیبان او هستید.
وقتی یکی از اعضای مهم خانواده می میرد، کل خانواده ممکن است احساس شکستگی و ناقص بودن کنند.
کاملاً طبیعی است که بخواهید برای مدتی کناره گیری کنید و در این زمان است که کودکان احساس تنهایی می کنند و از والدین عزادار خود جدا می شوند.
این مهم است که فرزند شما همچنان بتواند با والدینی که فوت کرده و با شما ارتباط برقرار کند. شما می توانید از راه های عملی ذکر شده در زیر به آنها کمک کنید تا این کار را انجام دهند، آنها نیاز دارند که:
✓اطلاعات کافی در مورد مرگ داشته باشند.
✓ترس ها و نگرانی های آنها مورد توجه قرار گرفته باشد.
✓اطمینان خاطرداشته باشند که مقصراین سوگ نیستند.
✓گوش دادن دقیق به صحبت های کودک.
✓تصدیق و پذیرش احساسات و اندوه آنها.
✓احساس امنیت داشته باشند.
✓احترام به روش خود برای مقابله.
✓به افرادی که راهنمایی و کمک خواهند کرد.
✓کمک به احساسات طاقت فرسا.
✓مشارکت در مراسم و سالگردها.
✓فرصتی برای یادآوری فردی که درگذشته است.
1- چه کسی از من مراقبت خواهد کرد؟
2- آیا من بیمار خواهم شد؟
3- آیا من باعث مرگ پدر و مادرم شدم؟
مرگ والدین می تواند پایه های اعتقاد کودک به جهان به عنوان مکانی امن را متزلزل کند. فرزند شما برای اینکه دوباره احساس امنیت کند به اطمینان و تشویق زیادی نیاز دارد.
برخی از کودکان ممکن است نگران مریض شدن و مرگ خود باشند و ممکن است به آنها اطمینان دهد که برای معاینه به پزشک خانواده خود مراجعه کنند.
بهتر است قبل از مراجعه به پزشک توضیحاتی به او بدهید تا بتواند برای هر سؤالی که ممکن است کودک شما بپرسد آماده شود.
باز نگه داشتن ارتباط با کودکان سوگوار و جوانان می تواند بزرگترین چالش برای یک مراقب عزادار باشد.
کودکان ممکن است لزوماً تمایلی به صحبت نداشته باشند، اما باید بتوانند غم و اندوه خود را بیان کنند. در زیر چند پیشنهاد کاربردی برای کمک به شما در این زمینه آورده شده است.
1- صحبت کردن:
در مورد فردی که مرده با کودک خود صحبت کنید و از نام او استفاده کنید.
2- یک جعبه درست کنید:
یک جعبه حافظه بسازید و از آن برای ذخیره چیزهای گرانبهایی که خاطرات والدین فوت شده را نگهداری می کند استفاده کنید.
3- عکس ها را در دسترس قرار دهید:
عکس های موجود را جمع کنید و برای همه فرزندان کپی کنید.
4- یک آلبوم عکس و مجله بسازید:
آلبومی از عکس ها و داستان ها بسازید. یک دفترخاطرات داشته باشید.
5- پرسشنامه ها را کنار هم قرار دهید:
سوالاتی را کنار هم قرار دهید که تصویری از والدین بسازد. شما می توانید قبل و یا بعد از مرگ والدین اینها را با هم به عنوان یک خانواده بپرسید و پاسخ دهید. مثلا:
✓غذای مورد علاقه آنها چه بود؟
✓مکان مورد علاقه آنها چه بود؟
✓برنامه تلویزیونی مورد علاقه آنها چه بود؟
6- اشیاء و چیزهای خاص را پیوند دهید:
داشتن برخی از اشیای خاص که متعلق به والدینشان است برای کودکان مهم است. اینها ممکن است اقلامی از لباس، جواهرات یا اشیاء دیگر باشند.
7- زمانی را برای نشستن و گوش دادن اختصاص دهید:
کودک شما زمانی که آماده باشد و معمولاً به صورت ناگهانی صحبت می کند. اینها پنجره های ارزشمندی برای درک کودک شما از آنچه اتفاق افتاده است. تشریفات منحصر به فرد یا فعالیت های خاطره انگیز ایجاد کنید.
▶ پیشنهاد مطالعه: چگونه یک روانشناس خوب برای کودک پیدا کنیم ؟
کودکان سوگوار اغلب از والدین خود محافظت می کنند و می ترسند که اگر غم و اندوه خود را ابراز کنند غم و اندوه بیشتری به همراه داشته باشند.
گاهی اوقات کودکان مشکلاتی را با غم و اندوه تجربه می کنند و ممکن است به کمک حرفه ای نیاز داشته باشند. موارد زیر نشانه هایی هستند که نشان می دهد کودک شما ممکن است به کمک نیاز داشته باشد.
بسیاری از این نشانه ها پس از مرگ والدین طبیعی هستند، اما اگر برای مدت طولانی ادامه داشته باشند و به نظر نمی رسد تغییر کنند، ممکن است نشان دهنده مشکل باشند.
✓مشکل در صحبت کردن:
در صحبت کردن درباره پدر یا مادرش که فوت کرده است مشکل دارد.
✓پرخاشگری:
رفتار پرخاشگرانه و خشم نشان می دهد.
✓علائم فیزیکی:
علائم جسمی غیر قابل توضیح و ناراحتی مانند معده درد و سردرد و
✓مشکلات خواب و خوردن:
مشکلات خواب و اختلال در خوردن مانند خوردن زیاد یا کم اشتهایی دارد.
✓کناره گیری های اجتماعی مشخص:
نمی خواهد با دوستان یا دیگران خارج از خانواده معاشرت کند.
✓مشکلات مدرسه:
وارونگی تحصیلی جدی، ناتوانی در تمرکز یا مشکلات رفتاری دارد.
✓احساس گناه:
سرزنش یا گناه مداوم دارد.
✓رفتار خود ویرانگر:
رفتارهای پرخطر انجام می دهد و در مورد تمایل به آسیب رساندن به خود صحبت می کند.
درمان به کودک سوگوار یا نوجوان این فرصت را می دهد که در یک محیط امن و بدون قضاوت در مورد چیزهای بسیار دشوار صحبت کند.
ممکن است درمانگر یا مشاور به شما پیشنهاد کند که با فرزندانتان بیایید و همه با هم صحبت کنید. کودکان زیر 8 سال به فرصتی برای بیان نیاز دارند که بازی درمانی یا هنر درمانی از طریق نقاشی ارائه می دهد.
به یاد داشته باشید که کودکان و نوزادان بسیار خردسال نیز عمیقاً تحت تأثیر از دست دادن والدین قرار می گیرند، اگرچه روش مدیریت احساسات آنها همیشه واضح نیست.