اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان چیست؟
اختلال سلوک یک وضعیت سلامت روان است که می تواند کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار دهد. به نظر می رسد کودکانی که اختلال سلوک دارند از آزار رساندن به مردم و انجام کارهای بد لذت می برند.
آنها نا مهربان و اغلب خشن هستند و به احساسات دیگران اهمیتی نمی دهند. این رفتار فراتر از اذیت کردن، قلدری کردن، یا رفتار کردن است.
قلدری شدید، آزار رساندن به حیوانات و دروغ گفتن بدون دلیل همگی از نشانه های اختلال سلوک هستند. در بچه های کوچکتر، اختلال سلوک با هل دادن، ضربه زدن و گاز گرفتن شروع می شود.
در بچه های بزرگ تر، اختلال سلوک می تواند با رفتار خشونت آمیز شدیدتر و جنایاتی مانند دزدی، تخریب اشیا و آتش زدن همراه باشد.
همه بچه ها گاهی اوقات بد رفتار می کنند، بنابراین اختلال سلوک تنها زمانی تشخیص داده می شود که این رفتار افراطی در یک دوره زمانی طولانی ظاهر شود و توسط محیط کودک ایجاد نشده باشد.
اختلال سلوک با رفتار بد یا رفتار کردن که بیشتر بچه ها در برخی مواقع انجام می دهند متفاوت است. کودکان باید علائم اختلال سلوک را برای چندین ماه در یک زمان نشان دهند تا تشخیص داده شوند.
قبل از تشخیص اختلال سلوک در کودک، یک متخصص همچنین سعی می کند بفهمد آیا رفتار افراطی آنها می تواند واکنشی به مشکلات خانه باشد یا خیر.
برای تشخیص، به نظر می رسد لذت کودک از ایجاد درد باید از چیزی در درون او ناشی شود. همچنین برای تشخیص اختلال سلوک، فرزند شما باید حداقل سه رفتار مشترک در اختلال سلوک را از خود نشان دهد.
حداقل یکی از رفتارها را در 6 ماه گذشته نشان داده باشد. مشکلات رفتاری نیز باید به طور قابل توجهی فرزند شما را از نظر اجتماعی یا در مدرسه آسیب برساند.
سه نوع اختلال سلوک وجود دارد.بر اساس سنی که اولین علائم اختلال در آن رخ می دهد طبقه بندی می شوند:
1- شروع دوران کودکی زمانی رخ می دهد که علائم اختلال سلوک قبل از 10 سالگی ظاهر شود.
2- شروع نوجوانی زمانی رخ می دهد که علائم اختلال سلوک در سال های نوجوانی ظاهر شود.
3- شروع نامشخص به این معنی است که سنی که برای اولین بار اختلال سلوک رخ می دهد ناشناخته است.
برخی از کودکان مبتلا به اختلال سلوک با عواطف اجتماعی محدود تشخیص داده می شوند. کودکان مبتلا به این اختلال رفتاری خاص اغلب به عنوان بی احساس توصیف می شوند.
◀ پیشنهاد مطالعه: 8 نشانه روان پریشی در کودکان، علل و درمان
علائم اختلال سلوک عبارتند از:
✓بی توجهی به هنجارهای اجتماعی رفتار خوب
✓نادیده گرفتن حقوق و احساسات دیگران
✓لذت بردن از آسیب رساندن، دروغ گفتن یا دستکاری افراد
✓ارتکاب خشونت فیزیکی یا جنسی
✓صدمه زدن به حیوانات
در بچه های کوچکتر: دروغ گفتن بدون دلیل واقعی، دزدی برای سرگرمی و قلدری شدید
در بچه های بزرگتر: دعوا کردن، دروغ گفتن، تقلب، دزدی، تخریب اموال و آزار فیزیکی یا عاطفی دیگران
بیشتر علائمی که در کودکان مبتلا به اختلال سلوک مشاهده می شود، گاهی در کودکان بدون این مشکل نیز رخ می دهد. اما در کودکان مبتلا به این اختلال، این علائم بیشتر رخ می دهد.
آنها همچنین در یادگیری، سازگاری مدرسه و گاهی اوقات در روابط کودک دخالت می کنند.
علائم هر کودک ممکن است متفاوت باشد. اما 4 گروه اصلی از رفتارها عبارتند از:
✓رفتار پرخاشگرانه
✓رفتار ترسناک
✓قلدری
✓دعوا های فیزیکی
✓ظلم به دیگران یا حیوانات
✓استفاده از سلاح
✓مجبور کردن شخصی به فعالیت جنسی، تجاوز جنسی، یا آزار و اذیت
✓رفتار مخرب
✓تخریب عمدی اموال (وندالیسم)
✓آتش زدن
✓فریب کاری
✓دروغ گویی
✓سرقت
✓دزدی از فروشگاه
✓بزه کاری
✓نقض قوانین یا هنجارهای مناسب سن
✓به مدرسه نرفتن
✓گریختن
✓شوخی ها
✓فعالیت جنسی خیلی زود
این علائم ممکن است شبیه سایر مشکلات سلامت روان باشد. مطمئن شوید که فرزندتان برای تشخیص به پزشک خود مراجعه می کند.
چندین مورد کودکان را در معرض خطر بیشتر ابتلا به اختلال سلوک قرار می دهد:
✓داشتن والدین یا خواهر یا برادر مبتلا به اختلال سلوک.
✓داشتن یک والدین بیولوژیک که از الکل سوء استفاده می کند یا مبتلا به افسردگی، ADHD، اختلال دوقطبی یا اسکیزوفرنی است.
✓تجربه سوء استفاده یا بی توجهی.
✓مورد آزار و اذیت قرار گرفتن یا داشتن دوستانی که رفتارهای منفی را تشویق می کنند.
✓یک اتفاق آسیب زا.
✓ژن ها.
✓شکست مدرسه در گذشته.
✓مشکلات اجتماعی.
به نظر می رسد برخی از کودکان مبتلا به اختلالات سلوک مشکلی در قسمت ابتدای مغز دارند. این در توانایی کودک برای برنامه ریزی، دوری از آسیب و درس گرفتن از تجربیات منفی اختلال ایجاد می کند.
اختلال سلوک در پسران بیشتر از دختران است. همچنین احتمال بروز این بیماری در کودکان یا نوجوانانی که از خانه هایی می آیند بیشتر است:
✓محرومیت
✓ناکارآمدی
✓بی نظمی
کودکانی که دارای این مشکلات سلامت روان هستند نیز بیشتر در معرض اختلال سلوک هستند:
✓اختلالات خلقی یا اضطرابی
✓اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
✓داشتن والدینی که مواد مخدر یا الکل مصرف می کنند
✓اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)
✓مشکلات یادگیری
✓زندگی در فقر
✓داشتن سابقه خانوادگی اختلال سلوک
✓داشتن سابقه خانوادگی بیماری روانی
✓داشتن سایر اختلالات روانپزشکی
✓داشتن سابقه تجربه حوادث آسیب زا
✓مورد سوء استفاده یا نادیده گرفته شدن
✓کودکان یا نوجوانانی که از نظر خلق و خو مشکل دارند، بیشتر در معرض مشکلات رفتاری هستند.
◀ پیشنهاد مطالعه: چند راه کار موثربرای کمک به کودکی که والدین خود را از دست می دهد.
کارشناسان دقیقاً نمی دانند که چرا برخی از کودکان به اختلال سلوک مبتلا می شوند. مواردی مانند یک تجربه آسیب زا، مشکلات اجتماعی و عوامل بیولوژیکی ممکن است دخیل باشند.
برای کاهش خطر ابتلا به این اختلال، والدین می توانند راهبردهای فرزند پروری مثبت را بیاموزند. این می تواند به ایجاد رابطه نزدیکتر والدین و فرزند کمک کند. همچنین می تواند یک زندگی امن و پایدار در خانه برای کودک ایجاد کند.
چشم انداز بلندمدت اختلال سلوک به شدت و فراوانی مشکلات رفتاری و عاطفی کودک شما بستگی دارد. کودکانی که به طور مداوم رفتارهای بسیار پرخاشگرانه، فریبکارانه یا مخرب از خود نشان می دهند، دیدگاه ضعیف تری دارند.
در صورت وجود سایر بیماری های روانی، چشم انداز بدتر می شود. با این حال، تشخیص سریع و دریافت درمان جامع می تواند به طور قابل توجهی دیدگاه کودک شما را بهبود بخشد.
پس از دریافت درمان برای اختلال سلوک و هر شرایط زمینه ای دیگر، فرزند شما شانس بسیار بیشتری برای بهبود قابل توجهی خواهد داشت و به آینده موفق تری امیدوار است.
والدین و مراقبان نیز باید به دنبال درمان باشند. یادگیری نحوه مدیریت کودک اختلال سلوک می تواند برای کودک و نوجوان مفید باشد و استرس را در خانواده یا محیط اجتماعی کاهش دهد.
بدون درمان، کودک شما ممکن است مشکلات مداوم داشته باشد. آنها ممکن است نتوانند خود را با خواسته های بزرگسالی وفق دهند، که می تواند منجر به مشکلات روابط و ناتوانی در حفظ شغل شود.
آنها همچنین در معرض افزایش خطر سوء استفاده از مواد و مشکلات اجرای قانون هستند. حتی ممکن است کودک شما وقتی به بزرگسالی می رسد دچار اختلال شخصیتی مانند اختلال شخصیت ضد اجتماعی شود.
به همین دلیل است که تشخیص زودهنگام و درمان بسیار مهم است. هر چه کودک شما زودتر تحت درمان قرار گیرد، چشم انداز بهتری نسبت به آینده دارد.
درمان به علائم، سن و سلامت عمومی فرزند شما بستگی دارد.درمان اختلال سلوک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1- درمان شناختی_رفتاری: کودک یاد می گیرد که چگونه مشکلات را بهتر حل کند، ارتباط برقرار کند و استرس را مدیریت کند. او همچنین یاد می گیرد که چگونه تکانه ها و خشم را کنترل کند.
2- خانواده درمانی:این درمان به ایجاد تغییرات در خانواده کمک می کند. مهارت های ارتباطی و تعاملات خانوادگی را بهبود می بخشد.
3- گروه درمانی همتا: کودک مهارت های اجتماعی و بین فردی بهتری را رشد می دهد.
4- داروها: اینها اغلب برای درمان اختلال سلوک استفاده نمی شوند. اما ممکن است کودک برای علائم یا اختلالات دیگر مانند ADHD به آنها نیاز داشته باشد.
درمان زودهنگام کودک شما اغلب می تواند از مشکلات بعدی جلوگیری کند. در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید برای کمک به فرزند خود انجام دهید:
1- تمام قرارهای ملاقات با پزشک فرزندتان را نگه دارید.
2- در صورت نیاز در جلسات خانواده درمانی شرکت کنید.
3- با پزشک فرزندتان در مورد سایر پزشکانی که در مراقبت از فرزند شما مشارکت خواهند داشت صحبت کنید. فرزند شما ممکن است از تیمی شامل مشاوران، درمانگران، مددکاران اجتماعی، روانشناسان و روانپزشکان مراقبت دریافت کند. تیم مراقبت از کودک شما به نیازهای او و میزان جدی بودن اختلال بستگی دارد.
4- در مورد اختلال سلوک فرزندتان به دیگران بگویید. با مشاوران و مدرسه فرزندتان برای ایجاد یک برنامه درمانی همکاری کنید.
5- برای پشتیبانی تماس بگیرید. ارتباط با سایر والدینی که فرزندی با اختلال سلوک دارند ممکن است مفید باشد. اگر احساس خستگی یا استرس می کنید، با مشاور خود در مورد یک گروه حمایتی برای مراقبان کودکان مبتلا به اختلال سلوک صحبت کنید..
منابع:
.png){kind=icon}
