کاهش اضطراب در کودکان

چگونه اضطراب را کاهش دهیم و سلامت روانی کودکان و خانواده ها را حتی در مواقع سخت تقویت کنیم ؛ تجربه یا مشاهده اپیزودهای وحشت، خشونت و تخریب، چالش‌های بیشتری را در توانایی والدین برای صحبت درباره وقایع بسیار استرس ‌زا با فرزندانشان ایجاد می‌کند.

کاهش بحران اضطراب، چه در مورد جنگ و چه در سایر بحران‌ها، بچه‌ها به والدین و بزرگسالان اطراف خود نگاه می‌کنند تا چگونه موقعیت‌های استرس ‌زا را تفسیر کنند - حتی نوزادان و کودکان نوپا متوجه اضطراب در بزرگسالان می‌شوند و می‌توانند لحن، خلق و خو یا نشانه‌های زبانی آن‌ها را درک کنند. بنابراین والدین چه چیزی می توانند بگویند و چه کاری انجام دهند تا به بچه ها کمک کنند تا با آن کنار بیایند؟

آنچه در زیر می‌آید نمونه‌هایی از زبان عملی و پاسخ‌های سازنده است که والدین می‌توانند برای کاهش اضطراب و تقویت سلامت روان کودکان، حتی در هنگام تجربه‌های نامطلوب، استفاده کنند.

زبان عملی:

احساس خود و فرزندتان را تأیید کنید:

طبیعی است که در مواقع عدم اطمینان یا بحران احساس غرق شدن و اضطراب کنید. با کلمات "البته" و "و" احساس شخصی را بپذیرید. به عنوان مثال، البته این ترسناک است، و ما اینجا هستیم تا از شما در این دوران سخت محافظت و حمایت کنیم.
به صحبت های فرزندتان گوش دهید و از زبان عینی استفاده کنید، مانند، متوجه شدم...، به نظر می رسد…. بزرگسالان ممکن است برایشان مفید باشد که ابتدا احساسات غمگینی یا خشم خود را پردازش کنند تا بتوانند با آرامش بیشتری در مورد یک موقعیت با فرزندشان صحبت کنند. از کامنت‌های بی‌اثر مانند، نگران نباشید، از آن عبور کنید یا آرام باشید، خودداری کنید.

در مورد آنچه در حال وقوع است به روش‌های مناسب رشد صحبت کنید:

حواستان به شنیدن مکالمات بزرگسالان توسط کودکان باشد. لزومی ندارد که با بچه های زیر 7 سال در مورد یک بحران صحبت کنیم. با این حال، تصدیق کنید که چیزی در حال رخ دادن است (یعنی حتی کودکان خردسال می توانند با مفهوم شخصی که چیزی را که متعلق به آنها نیست می گیرد ارتباط برقرار کنند) و اطلاعات واقعی را به اشتراک بگذارید (یعنی در حال جمع آوری غذا، یافتن سرپناه و غیره هستیم).
با پرسیدن «چه شنیده‌اید؟» از راهنمایی کودک پیروی کنید. نمونه هایی از افرادی که برای ایمن نگه داشتن دیگران گام برمی دارند (کارکنان بشردوستانه، داوطلبان، و غیره) را تقویت کنید و کودکان را تشویق کنید که «به دنبال کمک کنندگان بگردند».

زبان مدل انعطاف پذیری:

زمان‌هایی را که شما یا فرزندتان با تغییرات وفق داده‌اید یا چیزی که طبق برنامه پیش نمی‌رود را تصدیق کنید. این باعث ایجاد انعطاف پذیری و انعطاف می شود و پیام امیدواری را ارسال می کند که تغییر سازنده امکان پذیر است.

پاسخ های سازنده:

روال خود را حفظ کنید و بخشی از روز را بازی کنید:

تا جایی که ممکن است به برنامه های روزمره پایبند باشید (به عنوان مثال صبح، مدرسه، بعد از ظهر، خواب، مراقبت از خود و غیره)
به جای اینکه به خود فشار بیاورید تا یک روز شاد داشته باشید، برای لحظاتی شاد عکس بگیرید. بازی را بخشی از روز برای بچه ها قرار دهید و با رقصیدن یا آواز خواندن انرژی جدیدی به اتاق بیاورید. 

به بچه‌ها در برنامه جدید کمک کنید:

کودکان در هر سنی، حتی کودکان نوپا، می توانند با تغییر توجه خود از افکار نگران کننده به چیزهایی که می توانند ببینند، بو کنند، بشنوند، احساس کنند و بچشند، اضطراب را کاهش دهند. "رنگ ها را بشمار" با پرسیدن "5 چیز سبز در این اتاق پیدا کنید." با شمارش معکوس 4 چیز که آبی، 3 مورد زرد و غیره هستند ادامه دهید. تغییری از همان حالت را با حواس دیگر انجام دهید.
سایر استراتژی‌های بازنشانی عبارتند از: تکنیک‌های تنفس، ورزش/حرکت، حواس‌پرتی، موسیقی و تمرکز حواس. به خاطر داشته باشید که بهترین زمان برای آموزش استراتژی بازنشانی به کودکان زمانی است که آرام باشند در مقابل استرس شدید.

حس ارتباط را حفظ کنید:

تجارب مثبت دوران کودکی بر اساس ارتباط با دوستان، خانواده، مراقبان، یا مددکاران اجتماعی می‌تواند تاثیر زیادی بر نحوه تجربه کودکان از تروما داشته باشد. به گفته لین لیون، روان درمانگر و متخصص اضطراب، بافرهای زیر می توانند سیستم ایمنی روانی کودک را تقویت کرده و از مشکلات سلامت روانی حتی در موقعیت های آسیب زا پیشگیری کنند، اگرچه برخی از کودکان ممکن است به حمایت حرفه ای نیاز داشته باشند:

توانایی صحبت با خانواده در مورد احساسات
خانواده در شرایط سخت در کنار فرزند است
سنت های جامعه
احساس می کند توسط دوستان حمایت می شود
دارای 2 بزرگسال غیر والدین است که به کودک علاقه دارند
توسط بزرگسالان احساس امنیت و محافظت می کند

والدین و بزرگسالان این قدرت را دارند که به شکل گیری انعطاف پذیری و مهارت های مدیریت اضطراب کودکان کمک کنند، حتی زمانی که اتفاقات بدی رخ می دهد. در حالی که ریشه کن کردن ترس و درد ناشی از جنگ یا بحران واقع بینانه نیست، این نکات در مورد نحوه صحبت کردن و واکنش به موقعیت های استرس زا به تقویت توانایی کودکان در مدیریت اضطراب، حتی در مواقع سخت کمک می کند.