یادگیری نوزاد در خواب

یادگیری کودک در هنگام خواب ما می دانیم که چرت زدن برای نوزادان و کودکان نوپا ضروری است. بدون چرت زدن منظم، کوچولوها بیشتر مستعد تحریک پذیری، مشکلات تغذیه و خواب ضعیف در شب هستند. علاوه بر این، تحقیقات جدید نشان می دهد که چرت زدن نه تنها برای رشد بسیار مهم است، بلکه در واقع به کودکان کمک می کند تا یاد بگیرند!

نکات برجسته:

تحقیقات جدید نشان می دهد که چرت زدن نه تنها برای رشد بسیار مهم است، بلکه در واقع به کودکان کمک می کند تا یاد بگیرند!
یک مطالعه نشان داد که نوزادانی که چرت می‌زنند در تست‌های حافظه بهتر از نوزادانی که چرت نمی‌زنند، عمل می‌کنند.
مطالعه دیگری نشان داد که کودکان پیش دبستانی که چرت می زنند، می توانند توالی وقایع داستان را با دقت بیشتری نسبت به کودکانی که بیدار می مانند، به یاد بیاورند.

یادگیری در مورد علم خواب می تواند به والدین و مراقبان کمک کند تا برنامه های روزمره بهتری را برای کودکان کوچکتر انجام دهند و چرت زدن را در اولویت روز خود قرار دهند. بدون برنامه منظم چرت زدن، کودکان ممکن است مزایای رشد شناختی قابل توجهی را از دست بدهند.

نقش خواب در یادگیری

نوزادان در چند ماه اول زندگی چیزهای زیادی یاد می گیرند. مغز آن‌ها به سرعت در حال رشد است و دائماً محرک‌هایی را از محیط خود جذب می‌کنند، با این حال ۷۰ درصد از زمان خود را در خواب می‌گذرانند. در حالی که هزاران مطالعه در مورد نقش خواب در بزرگسالان انجام شده است، تحقیقات کمی در مورد تأثیر خواب بر توانایی کودک برای یادگیری انجام شده است. اما اخیراً، جامعه علمی به یافته‌های مهمی در مورد نقش منحصر به فرد چرت زدن در رشد شناختی کودکان خردسال دست یافته است.

به عنوان مثال، یک مطالعه انجام شده در دانشگاه هومبولت برلین نشان می دهد که چرت زدن برای یادگیری کلمه اول بسیار مهم است. البته، از آنجایی که نوزادان نمی توانند صحبت کنند، دانشمندان از الکتروانسفالوگرام (EEG) برای تشخیص پاسخ های مغزی در نوزادان شرکت کننده در مطالعه استفاده کردند. نوزادان 9 تا 16 ماهه تصاویری از اشیاء ناشناخته را دیدند و نامی ساختگی همراه با آن تصویر شنیدند (به عنوان مثال، یک قلاب کوچک همراه با کلمه "bofel"). سپس نیمی از نوزادان چرت می زدند و نیمی دیگر بیدار می ماندند. حدود دو ساعت بعد، ضبط EEG نشان داد که نوزادانی که چرت زده بودند، جفت های کلمه-شی را به خاطر داشتند، در حالی که افراد غیر چرت نمی زدند.

در مطالعه دیگری با تمرکز بر کودکان پیش دبستانی، محققان دانشگاه ماساچوست آمهرست به یادآوری حافظه پس از زمان داستان پرداختند. محققان برای کودکان پیش دبستانی (در محدوده سنی 3 تا 6 سال) داستان کوتاهی خواندند، سپس نیمی از کودکان حدود 2 ساعت چرت زدند، در حالی که بقیه بیدار ماندند و فعالیت های دیگری را انجام دادند. آنها دریافتند که بچه‌هایی که چرت می‌زنند، ترتیب وقایع داستان را با دقت بیشتری نسبت به بچه‌هایی که چرت می‌زنند، به یاد می‌آورند. چرت زدن ها در دومین تست حافظه روز بعد نیز نمره بهتری گرفتند.

این به چه معناست برای والدین

یادگیری در مورد علوم خواب می تواند به والدین و مراقبان کمک کند تا برنامه های روزمره بهتری را برای کودکان کوچکتر انجام دهند و چرت زدن را در اولویت قرار دهند. بدون برنامه منظم چرت زدن، کودکان ممکن است مزایای رشد شناختی قابل توجهی را از دست بدهند. محققانی که این آزمایش‌ها را انجام می‌دهند همچنین معتقدند که این یافته‌ها می‌تواند به ترویج چرت زدن کودکان خردسال در برنامه‌های مدرسه یا مهدکودک کمک کند.

ربکا اسپنسر، عصب شناس شناختی که این مطالعه را در دانشگاه ماساچوست آمهرست انجام داد، کشف کرد که در 10 تا 15 سال گذشته زمان چرت زدن در پیش دبستانی ها به طور پیوسته کاهش یافته است. در برخی از کلاس‌های درس، کودکان بین چرت زدن یا رفتن به فعالیت‌های دیگر، مانند کلاس شنا یا ژیمناستیک، انتخاب دارند. اسپنسر می خواهد والدین از تأثیرات چرت زدن بیشتر آگاه باشند. "اگر کسی در حال تصمیم گیری سیاستی است، یا شما به والدین اجازه می دهید بین کلاس درس چرت زدن و کلاس درس بدون چرت انتخاب کنند، فکر می کنم این باید یک انتخاب آگاهانه باشد."

در نهایت، مهم است که به یاد داشته باشید که برنامه چرت کودکان در سراسر جهان متفاوت است. برخی از کودکان هنوز در سن 6 سالگی چرت های منظمی دارند، در حالی که برخی دیگر در سن 2 سالگی چرت زدن را متوقف می کنند. اگر کودک نوپای شما فقط با یک چرت بعدازظهر کاملاً خوب عمل می کند، لزوماً به این معنی نیست که باید کودک خود را مجبور کنید تا اواسط صبح چند وعده بخوابد. نکته این است که از نقش چرت زدن بیشتر آگاه باشید و تشخیص دهید که کمبود خواب چه زمانی ممکن است بر حافظه یا یادگیری آنها تأثیر بگذارد.