اوتیسم و رشد حرکتی

 اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD)، معمولاً با چالش‌های اجتماعی، زبانی و رفتاری همراه است. در مورد مسائل مربوط به مهارت های حرکتی کمتر صحبت می شود، اما معمولاً مهارت های حرکتی درشت و ظریف به طرق مختلف و به درجات مختلف در کودکان مبتلا به ASD تحت تأثیر قرار می گیرند.

خبر خوب: تحقیقات نشان می دهد که مداخلات برای تأخیر حرکتی می تواند در کاهش یا بستن شکاف های رشدی مؤثر باشد، به ویژه زمانی که قبل از 3 سالگی شروع شود. این مطالعه بر روی کودکان 12 تا 36 ماهه مبتلا به ASD مورد بررسی قرار گرفت و تأیید کرد که هر چه زودتر شروع کنید، بهتر است. .

نکات برجسته:
کودکان مبتلا به اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD)، اغلب با مشکلاتی در مهارت های حرکتی درشت و ظریف به درجات مختلف مواجه هستند.
چالش‌های حرکتی مرتبط با ASD می‌تواند ناشی از تفاوت‌ها در مغز، تون عضلانی پایین، اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی، مسائل شناختی یا عضلات سفت باشد.
مداخلات برای چالش های حرکتی مرتبط با ASD شامل کار با فیزیوتراپیست یا کاردرمانگر یا ترکیبی از این دو است.
مداخلات اولیه برای تاخیرهای حرکتی بسیار موثر است. با پزشک اطفال یا تیم مداخله زودهنگام کودک خود صحبت کنید تا در مورد راه های خاصی که می توانید از اهداف مهارت های حرکتی او در خانه حمایت کنید، بپرسید.

چالش های حرکتی چگونه بر کودکان مبتلا به ASD تأثیر می گذارد؟
مشکلات در مهارت های حرکتی می تواند بیشتر با اختلال در عملکرد اجتماعی کودکان مبتلا به ASD تداخل کند. چالش‌های اجتماعی تعامل با همسالان را برای آن‌ها سخت می‌کند و ناتوانی در انجام فعالیت‌های گروهی شامل مهارت‌های حرکتی درشت یا ظریف (مثلاً تعقیب بازی‌ها یا اضافه کردن قطعات به نوبت به پازل) می‌تواند کار را سخت‌تر کند. به نوبه خود، با شرکت نکردن در فعالیت‌های حرکتی، کودکان فرصت‌هایی را برای بهبود مهارت‌های حرکتی از دست می‌دهند.

چالش های حرکتی همچنین می تواند انگیزه را در مورد فعالیت بدنی به طور کلی کاهش دهد که به مرور زمان می تواند بر سلامت طولانی مدت تأثیر بگذارد.

چه چیزی باعث چالش های حرکتی مرتبط با ASD می شود؟
مشکلات حرکتی در کودکان مبتلا به ASD ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

تفاوت‌هایی در مغز، که می‌تواند در عملکرد سیستم‌های حسی و حرکتی با هم تداخل داشته باشد و منجر به حرکت ناکارآمد و/یا ناهماهنگ شود.

تون عضلانی پایین یا هیپوتونی، که می تواند در رشد حرکتی اختلال ایجاد کند.

اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی، که می‌تواند منجر به دوری از فعالیت بدنی گروهی شود که مهارت‌های حرکتی را توسعه می‌دهد.

مسائل شناختی، که می تواند بر برنامه ریزی حرکتی، یا فرآیند برنامه ریزی و اجرای وظایف حرکتی تأثیر بگذارد.

بیش حرکتی مفصل عمومی یا به ویژه مفاصل انعطاف پذیر، که به قدرت عضلانی اضافی نیاز دارد که ممکن است کودکان نداشته باشند.

عضلات سفت، که می تواند باعث راه رفتن انگشتان پا شود، زیرا عضلات ساق پا سخت تر کشیده می شوند.

مداخلات رایج برای چالش های حرکتی مرتبط با ASD چیست؟
مداخلات زیادی برای بهبود مهارت های حرکتی وجود دارد که توسط فیزیوتراپیست، کاردرمانگر یا ترکیبی از این دو مورد بررسی قرار می گیرد. درمان به نیازهای کودک شما بستگی دارد، اما بر تقویت عضلات، بهبود تعادل و هماهنگی و تمرین انواع مهارت های حرکتی درشت و ظریف تمرکز دارد.

از آنجایی که مسائل حرکتی می تواند با سایر زمینه های رشد همپوشانی داشته باشد، مهم است که همه درمانگرانی که با کودک شما کار می کنند در مورد اهداف، مداخلات، نگرانی ها و پیشرفت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

نکاتی برای والدین و مراقبین
اگر فرزند شما ارزیابی نشده است اما مهارت های حرکتی درشت و/یا ظریف او به طور مداوم به تعویق می افتد، از پزشک اطفال خود بخواهید که یک ارجاع ارزیابی کند. می توانید در مقاله ما در مورد مداخله زودهنگام اطلاعات بیشتری کسب کنید.

اگر کودک شما مبتلا به ASD تشخیص داده شده است اما رشد حرکتی در برنامه درمانی اولیه او نیست، آن را به تیم مداخله او در میان بگذارید. مداخلات اجتماعی و زبانی اغلب در اولویت هستند، اما کاهش شکاف های رشدی در مهارت های حرکتی در اسرع وقت نیز مهم است.
از راهنمایی های فیزیوتراپی و/یا کاردرمانگر فرزندتان پیروی کنید. راه های خاصی را بخواهید که بتوانید از اهداف درمانی در خانه حمایت کنید.

به یاد داشته باشید که فرزند شما ممکن است کارهای درشت یا حرکتی ظریف را به تنهایی آغاز نکند، بنابراین مهم است که او را درگیر و انگیزه دهید تا در فعالیت هایی که از این مهارت ها پشتیبانی می کند شرکت کند.
برای مطالعه بیشتر در مورد ASD، به مقالات ما در مورد اوتیسم، یک مرور کلی بروید. اوتیسم و رشد اجتماعی عاطفی؛ اوتیسم و رشد زبان، اوتیسم و رشد شناختی و اوتیسم و پردازش حسی.