چسبیدن و وابستگی کودک به والدین نشانه اعتماد او به شماست و نباید هرگر او را تنبیه نمایید.

چسبیدن و وابستگی کودک به والدین یکی از رفتارهای طبیعی و مثبت در دوران رشد است که نشان‌دهنده اعتماد و احساس امنیت کودک نسبت به والدین است. این رفتارها نه تنها نشان‌دهنده پیوند عاطفی قوی بین کودک و والدین است، بلکه برای توسعه روانی و اجتماعی سالم کودک نیز اهمیت زیادی دارد. در ادامه به بررسی این موضوع پرداخته شده است:

دلایل چسبیدن و وابستگی کودک به والدین

1. نیاز به امنیت:

   • کودکان به والدین خود به عنوان منبع اصلی امنیت و حمایت نگاه می‌کنند. این وابستگی به آن‌ها کمک می‌کند تا در مواقع استرس‌زا یا نا‌آشنا احساس امنیت کنند.

2. توسعه عاطفی:

   • وابستگی و چسبیدن به والدین به کودک کمک می‌کند تا احساسات خود را بهتر درک کند و با آن‌ها کنار بیاید. این پیوند عاطفی قوی به توسعه احساسات مثبت و اعتماد به نفس کمک می‌کند.

3. اعتماد:

   • کودکی که به والدین خود می‌چسبد و وابسته است، نشان می‌دهد که به آن‌ها اعتماد دارد و احساس می‌کند که در کنار آن‌ها در امان است.

4. نیاز به محبت و توجه:

   • کودکان به محبت و توجه والدین نیاز دارند و این وابستگی به آن‌ها کمک می‌کند تا این نیازها برآورده شود.

مزایای چسبیدن و وابستگی کودک به والدین

1. توسعه احساس امنیت:

   • این وابستگی به کودک کمک می‌کند تا احساس امنیت بیشتری داشته باشد و بهتر بتواند با چالش‌های محیطی مواجه شود.

2. تقویت پیوند عاطفی:

   • این وابستگی باعث تقویت پیوند عاطفی بین کودک و والدین می‌شود که برای توسعه روابط مثبت و سالم در آینده اهمیت زیادی دارد.

3. توسعه مهارت‌های اجتماعی:

   • کودکانی که احساس امنیت و اعتماد به والدین خود دارند، معمولاً مهارت‌های اجتماعی بهتری دارند و قادر به برقراری روابط مثبت با دیگران هستند.

4. پشتیبانی عاطفی:

   • وابستگی به والدین به کودک کمک می‌کند تا در مواقع استرس‌زا یا ناآشنا، پشتیبانی عاطفی لازم را دریافت کند و بهتر با موقعیت‌های چالش‌برانگیز کنار بیاید.

مدیریت وابستگی کودک به والدین

1. ایجاد توازن:

   • در حالی که وابستگی به والدین نشان‌دهنده اعتماد و احساس امنیت است، ایجاد توازن بین وابستگی و استقلال کودک نیز اهمیت دارد. والدین باید به تدریج کودک را تشویق کنند تا مهارت‌های استقلالی را توسعه دهد.

2. تشویق به تعاملات اجتماعی:

   • کودک را تشویق کنید تا با همسالان خود تعامل کند و در فعالیت‌های گروهی شرکت کند. این کار به توسعه مهارت‌های اجتماعی و افزایش اعتماد به نفس کمک می‌کند.

3. پشتیبانی و توجه:

   • در زمان‌هایی که کودک نیاز به پشتیبانی و توجه دارد، به او توجه کنید و احساساتش را درک کنید. این کار به تقویت پیوند عاطفی و اعتماد او به شما کمک می‌کند.

4. آموزش مهارت‌های مقابله با استرس:

   • به کودک مهارت‌های مقابله با استرس را آموزش دهید تا بتواند بهتر با موقعیت‌های استرس‌زا مواجه شود و از وابستگی بیش از حد جلوگیری شود.

 وابستگي شديد کودکان

دکتر فرهت میگوید اكثر كودكان عادت دارند بیش از حد به والدین خود بچسبند. تحقیقات نشان می‌دهد چسبیدن کودک به والدین نشانه خوبی است. این مسئله نشان می‌دهد که کودک به والدین خود اعتماد کرده و آنها را پناهگاه خود می‌داند و در واقع والدین هم همین را می‌خواهند. با این حال، چسبیدن زیاد کودک می‌تواند باعث اذيت شدن پدر و مادر شود.

راه‌كارها:

۱. مشخص كردن علل

چسبیدن کودک به شما می‌تواند بی‌دلیل رخ دهد، اما اگر این حرکت کاملا غیرمنتظره رخ داد، احتمالا می‌توانید در این شرایط منبع آن را شناسایی کنید. اما عوامل مشخصي در اين رفتار دخيل ميباشد مثلا به دنیا آمدن یک خواهر یا برادر جدید یا رفتن به یک خانه جديد.

تحولات پیش ‌پا افتاده اي که منجر به چسبندگی بچه می‌شوند عبارتند از:

عوض کردن مهدکودک یا مدرسه، داشتن پدر و مادری که همیشه در خانه بوده و جز محل کار، به‌جای دیگری نمی‌روند یا پیوستن به یک گروه بازی یا فعالیت جدید. تغییر در روال روزمره به خاطر بیماری یا سفر هم می‌تواند باعث شود که بچه بیشتر به والدینش بچسبد. به‌علاوه، تجربه‌های تکان‌دهنده مانند طوفان، آتش‌سوزی یا فرار از سگ ترسناک همسایه هم می‌تواند از عوامل مسبب این مشکل باشد.

۲. شناختن ترس‌های کودک

به هیچ عنوان احساسات یا ترس‌های كودک را نادیده نگیرید و هر زمان که متوجه شدید کودک‌تان عادت کرده مدام به شما بچسبد،‌ باید سعی کنید درباره این مسئله با او صحبت کنید. به او اطمینان خاطر بدهید که اگر بترسد و به پدر یا مادر نیاز داشته باشد مشکلی پیش نخواهد آمد. سعی کنید از طریق احساساتش، راهکارهایی پیشنهاد بدهید تا به او کمک کند.

۳. کنترل برنامه‌ها

اگر دچار شک شدید، سعی کنید تا حد امکان سراغ کارها و برنامه‌های کودک‌تان بروید. به عبارت دیگر،‌ اگر دنیای فرزندتان تغییر کرده، از این مسئله مطمئن شوید که تمام چیزهای دیگر قابل پیش‌بینی هستند. خصوصا اگر این تغییرات مربوط به تغییرات بزرگ زندگی است، این مسئله باعث می‌شود تا بتوانید احساس تشویش او را کمرنگ کنید تا بداند که بسیاری از چیزها مثل قبل بوده و تغییری نیافته است.

۴. مشتاق کودک بودن

وقتی در یک کودک رفتار چسبندگي ايجاد ميشود این مسئله می‌تواند برای والدینی که بچه‌های‌شان تقریبا رفتار مستقل و آزادی دارند دشوار باشد، اما بهتر است نسبت به رفتارهایی که طی آن کودک زیاد به شما نمی‌چسبد، ‌سختگیری به خرج ندهید و در عین حال سعی کنید محدودیت‌های سفت و سخت هم برایش قائل شوید.

5. ايجاد محدودیت‌ برای کودک

اگر مايليد فرزندتان درک کند که نیاز به پدر و مادر، کاملا عادی بوده یا نگرانی داشتن نسبت به تغییرات یا ترسیدن به خاطر ریسک قرار گرفتن در یک موقعیت جدید امری طبیعی است، باید سعی کنید محدودیت‌هایی هم برای او قائل شوید. بهتر است به کودک‌تان بگویید که محدودیت چیست. در برخی مواقع برای والدین زمانی که کودک چسبنده خود را به مهدکودک می‌سپارند، «رفتن ناگهاني» کار ساده‌تری خواهد بود. متاسفانه، این مسئله می‌تواند باعث شود که رفتار کودک بدتر از قبل شود. چرا که موقعیت فعلی برای او،‌ غیرقابل ‌پیش‌بینی‌تر از قبل شده است. سعی کنید مثلا تایمر ساعت را روی پنج دقیقه تنظیم کنید و وقتی زنگ خورد، به او بفهمانید که وقت آن است که بروید.

۶. احترام به استقلال كودک

وقتی این رفتار در كودک كمتر ديده شد، به رفتارهای او در قبال داشتن شخصیتی مستقل احترام بگذارید و او را به این کار تشویق کنيد. هیچ‌وقت ترس‌ها و احساساتش را به مسخره نكنيد.

نکات پایانی

چسبیدن و وابستگی کودک به والدین نشانه‌ای از اعتماد و احساس امنیت است و برای توسعه روانی و اجتماعی سالم کودک اهمیت زیادی دارد. والدین باید این وابستگی را به عنوان یک نشانه مثبت در نظر بگیرند و با ایجاد توازن بین وابستگی و استقلال، به توسعه مهارت‌های مختلف کودک کمک کنند. با ارائه پشتیبانی عاطفی و تشویق به تعاملات اجتماعی، می‌توان به کودک کمک کرد تا اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند و مهارت‌های اجتماعی و استقلالی خود را توسعه دهد.