نوزاد نارس چه علایمی دارد؟

وزن کمتر از 2.5 کیلوگرم
- اندازه کوچک بدن
- اندازه بزرگ سر نسبت به کل بدن
- چربی کم زیر پوست
- پوست نازک و براق و صورتی رنگ
- رگ های قابل مشاهده زیر پوست  
- تعداد موهای کم بدن
- تعداد چین های کم در کف پا
- گوش بسیار نرم
- عدم رشد بافت پستان  
- در نوزادان پسر ممکن است کیسه بیضه پایین نیامده باشد و یا کیسه بیضه، بسیار کوچک باشد.

علل تولد نوزاد نارس:

علل تولد نوزادان نارس اغلب معلوم نیست. با این حال تولد نوزاد نارس در میان زنان کم سن و زنان میانسال بیشتر می باشد.
همچنین تولد نوزادان نارس در بین زنان با وضعیت اقتصادی پایین (کم در آمد) بیشتر می باشد.
همچنین در زنانی که مراقبت کافی در طول بارداری نداشته اند، جنین های چندقلو و زنانی که تغذیه نامناسب در بارداری داشته اند، احتمال به دنیا آوردن نوزادان نارس زیاد می باشد.
همچنین در زنانی که در طول دوران بارداری به عفونت واژن، عفونت دستگاه ادراری و بیماری های مقاربتی مبتلا می شوند، احتمال به دنیا آوردن نوزاد نارس بالا می رود.پیشگیری از تولد نوزاد نارس
بهترین راه پیشگیری از تولد نوزاد نارس، مراقبت از مادر باردار و حفظ سلامت او می باشد.
مادر باردار باید رژیم غذایی مناسب داشته باشد.
از مصرف مواد مخدر و الکل و دخانیات خودداری کند.
اگر درد زایمان در خانم بارداری زودتر از موعد مقرر فرا رسید، باید سریعا به پزشک خود اطلاع دهد و در صورت صلاحدید پزشک، زایمان را با متوقف کردن انقباض های رحم به تعویق بیندازد.

مشکلات نوزاد نارس:

احتمال ابتلا به مشکلات شنوایی و بینایی در نوزادان نارس بیشتر است.
نیمی از نوزادان متولد شده که در هفته 24 تا 28 بارداری به دنیا می آیند، نوعی معلولیت دارند.
همچنین برخی از نوزادان نارس به نوعی دچار مشکلات رشد مغز می باشند که می تواند اختلالات یادگیری را در سنین بالاتر برایشان به وجود آورد.

 
مراقبت از نوزاد نارس:

خیلی از مادران انتظار ندارند که نوزاد نارس به دنیا آورند، اما والدین باید بدانند که به محض تولد نوزاد نارس چه کارهایی انجام دهند.
نوزادان نارس پس از تولد در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) در بیمارستان بستری می شوندکارهایی که برای مراقبت کافی از نوزاد نارس باید انجام داد شامل موارد زیر است:
گرم کردن: بسیاری از نوزادان نارس، فاقد چربی زیر پوست به مقدار کافی می باشند، در نتیجه نمی توانند گرما را در بدن خود نگه دارند. به همین دلیل در بخش مراقبت های ویژه در داخل اتاقک پلاستیکی قرار می گیرند و گرما برایشان فراهم می شود و یا توسط نور لامپ گرم کننده ای که به سمت تخت نوزاد می تابد، گرمای بدنشان تامین می شود.
نیازهای غذایی: نوزادان نارس معمولا می توانند هم از شیر مادر و هم از شیر خشک تغذیه کنند، اما شیرمادر بیشتر توصیه می شود، زیرا این نوزادان به دلیل نارس بودن، بیشتر در معرض ابتلا به انواع عفونت ها می باشند و شیر مادر به دلیل پروتئین های ویژه ای که دارد این امکان را به نوزاد می دهد تا از این عفونت ها محفوظ بماند و سریع تر رشد کند.
در اکثر نوزادان نارس به دلیل مشکلات تنفسی و بلع،  لوله ای در داخل بینی و یا داخل معده قرارمی گیرد تا شیر بتواند به راحتی به معده این نوزادان وارد شود. پزشک بر روند ورود شیر به معده آنها نظارت دارد تا اگر مشکلی پیش آمد آن را برطرف کند.
افزایش بیلی روبین خون: اکثر نوزادان پس از تولد، به دلیل تجمع بیلی روبین به زردی مبتلا می شوند. در صورتی که زردی درمان نشود و سطح بیلی روبین پایین نیاید، می تواند به مغز نوزاد آسیب برساند. در صورت لزوم، نوزاد مبتلا به زردی را در دستگاه و زیر نور لامپ های خاصی قرار می دهند تا زردی برطرف شود.
آپنه یا مشکل نفس کشیدن: بسیاری از نوزادان نارس در تنفس خود دچار مشکل هستند، زیرا به دلیل زایمان زودرس، ریه ها و دستگاه تنفسی آنها فرصت رشد کافی پیدا نکرده اند. این نوزادان در بخش مراقبت های ویژه از نظر تنفس هم مورد بررسی و درمان قرار می گیرند.
طی مدتی که نوزاد شما در بخش مراقبت های ویژه بستری می باشد، تماس و ارتباط عاطفی خود را با او قطع نکنید
کم خونی: بسیاری از نوزادان نارس با کمبود گلبول های قرمز خون روبرو هستند. این کمبود نیز در بخش NICU درمان می شود.
فشار خون: عوامل متعددی از جمله انواع عفونت ها سبب از دست دادن خون در نوزادان نارس می شود، در نتیجه فشار خون آنها پایین می آید. ممکن است نوزادان نارس به تزریق خون و یا دریافت مایعات بیشتر نیاز داشته باشند.
طی مدتی که نوزاد شما در بخش مراقبت های ویژه بستری می باشد، تماس و ارتباط عاطفی خود را با او قطع نکنید و او را از محبت خود محروم نکنید.
شما باید دائما با نوزاد خود ارتباط داشته باشید و مطمئن باشید که او این ارتباط را درک می کند، زیرا نوزاد در تمام طول بارداری با شما بوده و با شما آشناست.

سن نوزادان 4 نوع تعریف دارد:

سن نوزاد هم گویای عمری است که بر او گذشته، هم شاخصی از میزان رشدونمو اوست. یک نوزاد نارس، برعکس نوزادی که دوران زندگی جنینی را به طور کامل گذرانده، تعریف‌های متفاوتی دارد و به همین دلیل ممکن است والدین دچار سردرگمی شوند. هنگامی که رشدونمو نوزادتان را دنبال می‌کنید، باید تفاوت میان این سنین متفاوت را بدانید:
1. سن بارداری: این تعریف که برای سن جنین به کار می‌رود،‌از اولین روز آخرین دوره قاعدگی مادر اندازه‌گیری می‌شود. این عدد برای تعیین سن نوزاد نارس و میزان رشدونمو هنگام تولد نیز به کار می رود. این عدد در واقع معادل سن بارداری است.
2. سن پس از لقاح: این تعریف که برای سن نوزاد به کار می‌رود، از اولین روز آخرین چرخه قاعدگی مادر شروع می‌شود (همان سن بارداری است اما با نامی متفاوت). این عدد ممکن است در ابتدای زندگی نوزاد نارس شما برای تخمین میزان رشدونمو او به کار رود.
3. سن تقویمی: از روز تولد نوزاد اندازه‌گیری می‌شود.
4. سن تصحیح‌شده: سن تقویمی نوزاد یا کودک منهای هفته‌ها یا ماه‌هایی است که او زودتر از موقع معمول به دنیا آمده است. به‌عنوان نمونه اگر نوزاد شما یکساله است و 3 ماه زودتر از حد معمول به دنیا آمده می‌توانید انتظار داشته باشید که او شبیه یک نوزاد 9 ماهه باشد و مانند او رفتار کند. (سن تصحیح‌شده). این عدد هنگامی که رشد و نمو کودکتان را در 2 سال اول پس از تولد دنبال می‌کنید،‌ می‌تواند برای شما اطمینان‌بخش باشد.