چگونه می‌توانم فرزندم را تربیت کنم؟
چگونه می‌توانم فرزندم را تربیت کنم بدون اینکه اعتمادبه‌نفس او خدشه‌دار شود؟
هرگاه کودک کاری را درست و صحیح انجام داد، وی را تشویق و تحسین کنید؛ و اگر اشتباهی کرد نباید او را سرزنش کنید. به‌جای آنکه همیشه با او مخالفت کنید و بگویید «نه ممکن نیست» هر وقت می‌توانید با او همراه و موافق شوید و برای پیشنهادهایتان دلایل ساده بیاورید. مثلاً به‌جای آنکه بگویید در خیابان راه نرو، بهتر است بگویید راه رفتن در پیاده‌رو امن‌تر است.
بهتر نیست اجازه دهم فرزندم هر کاری را که دوست دارد انجام دهد؟
خیر، این امر ممکن است در کوتاه مدّت صحیح به نظر برسد، امّا جامعه قوانین خاص خودش را دارد؛ بنابراین در آینده با مشکل و دردسر روبه‌رو خواهند شد. باید برای کودک مرزهایی را تعیین کنید که تغییر نکنند. اگر اجازه دهید کودک هر کاری که دوست دارد انجام بدهد، نتیجه جز بی‌نظمی و لوس شدن وی نخواهد بود.
چگونه می‌توانم به فرزندم بفهمانم بعضی کارها اشتباه است؟
از دوسالگی، می‌توانید با دلیل به او بگویید که چرا برخی کارها را نباید انجام بدهد. اگر بازهم به انجام آن‌ها پرداخت، به او بگویید «نکن» و او را به‌آرامی از محل دور کنید. او باید منظور شمارا بفهمد.
اگر فرزندم رفتار بسیار بدی داشته باشد، چگونه او را تنبیه کنم؟
چگونگی تنبیه کودک، به کار بدی که انجام داده است بستگی دارد؛ امّا معمولاً صحبت نکردن و اخم کارسازتر از تنبیه است. تا جایی که می‌توانید او را تنبیه نکنید، زیرا مجازات‌های مکرّر به رابطه شما و فرزندتان آسیب می‌زند. لازم است رفتار شما با برخورد اشتباه فرزندتان متناسب باشد. پیش از دوسالگی شیطنت کودکتان بی قصد و غرض است. او برای تشخیص رفتار صحیح و غلط به زمان احتیاج دارد.
اگر گاهی روی دست فرزندم بزنم ایرادی دارد؟
تنبیه بدنی کودک موجب می‌شود که او نیز بیاموزد برای حل مشکلات می‌تواند از خشونت استفاده کند و این موضوع را در رابطه با سایر کودکان و حتّی شما به کار ببرد؛ بنابراین از تنبیه بدنی در موارد خیلی خاصّ و خطرناک مثل دویدن داخل خیابان استفاده کنید. تنبیه بدنی هرگز نباید شدید باشد و به سر کودک نیز نباید ضربه‌ای وارد کنید. فقط روی دست ضربه بزنید. برای چنین تنبیهی، هرگز احساس ناراحتی نکنید؛ چون کودکی که در آغوش گرم والدین بزرگ می‌شود، با یک تنبیه ملایم و سنجیده لطمه نمی‌خورد.
آیا می‌توانم برای تنبیه، فرزندم را به اتاقش بفرستم؟
خیر، چراکه اگر کودک را برای تنبیه به اتاقش بفرستید فکر می‌کند آنجا تبعیدگاه و محلّ تنبیه است. هرگاه فرزندتان خطایی انجام داد، می‌توانید او را به گوشه هال بفرستید تا بتوانید پنهانی مراقب او نیز باشید. این تنبیه سبب می‌شود کودک از توجّه شما محروم گردد. برای یک کودک دوساله، تقریباً حدود دو دقیقه برای این نوع تنبیه زمانی کافی محسوب می‌گردد.
چگونه با فرزندم رفتار کنم و هنگامی‌که اشتباه می‌کند سرش فریاد نکشم؟
فریاد کشیدن برای مدّت کوتاهی تأثیر دارد، امّا به‌تدریج اثر خود را از دست می‌دهد؛ بنابراین، سعی کنید حرفتان را با لحنی آرام بیان کنید. مثلاً به‌جای اینکه بگویید: «در را باز نگذار» بهتراست بگویید: «در را ببند». همچنین می‌توانید حواس کودک را پرت کنید و به جای اینکه از او بخواهیدازپرده هاآویزان نشود، به او پیشنهاددهیدهمراه شما پازلی رادرست کند. وقتی کفش‌هایش رادرمی‌آورد یا به شما کمک می‌کند او را تحسین کنید.
اگر فرزندم ازلحاظ رفتاری مشکل داشته باشد، چه باید بکنم؟
اکثر کودکان نوپا رفتار اشتباه دارند و این موضوع در برخی از آن‌ها شدیدتر است. بسیاری از والدین نیزنگران می‌شوند که شاید فرزندشان مشکل رفتاری دارد. معمولاً هیچ مشکلی نیست؛ فقط ممکن است کودک به توجّه و امنیت بیشتری نیاز داشته باشد. درهرحال چنانچه فرزندتان با شما به‌خوبی ارتباط برقرار نمی‌کند، دوست ندارد او را در آغوش بگیرید، در چشمانتان نگاه نمی‌کند، علاقه‌ای به اشخاص نشان نمی‌دهد، برخی کارها را با خشونت انجام می‌دهد و ممکن است مشکل رفتاری داشته باشد که به آن اوتیسم می‌گویند. چنانچه احساس کردید فرزندتان دچار مشکلات رفتاری است، باید با پزشک مشورت کنید.