قصه گفتن و گفتگو با کودکان

همۀ کودکان قصه دوست دارند. خواندن قصه برای کودکان راهی عالی برای شروع آداب خواب است- و حتماً این کار را به صورت آداب در آورید. زیرا کمک می کند تا ارتباط خود با فرزندان تان را وقتی نوجوان شدند حفظ کنید. وقتی قصه می خوانید یا بعد از آن می توانید مکث کنید تا کودک بتواند احساساتش را با رویدادها یا شخصیت های قصه هماهنگ کند و پس از آن دربارۀ آنها صحبت کنید.

این خیلی مهم است زیرا بسیاری از جوانان امروز ظاهراً نمی دانند که رفتار آنها به احساساتشان گره خورده است. از آنجا که تعداد کمی از آنها احساسات خود را درک می کنند کلید کنترل رفتارشان را در دست ندارند. مثلاً وقتی شما قصه ای دربارۀ کسی می خوانید که دچار یأس و نومیدی شده، می توانید با کودک تان دربارۀ مواقعی که دلسرد بوده صحبت کنید و از اندوه، خشم یا هر چیزی که همراه آن بوده حرف بزنید.

ما قویاً استفاده از این اوقات ثمربخش گفتگو را توصیه می کنیم. متأسفانه تعداد کمی از جوانان امروزی می دانند که چگونه با احساسات خود مخصوصاً احساس خشم کنار بیایند. این فقدان درک، علت اصلی مصرف مواد مخدر، فعالیت های جنسی نامناسب، و نگرش ها و رفتارهای ضد اجتماعی است.

سال های متمادی گفتگوی گرم و صمیمانه در موقع خواب، همراه با ابراز احساسات خود به صورت نرم و آرام، می تواند به پیشگیری از بدترین مشکلات زندگی کمک کند. چنانچه آداب زمان خواب به صورت گرم و صمیمانه، و نرم و راحت انجام شود درست عکس دنیای پرهیاهو و پر مشغله ای می شود که بسیاری از والدین در آن زندگی می کنند.

برای کسب این هدف باید اولویت هایی تعیین کرده و در برابر استبداد گذر زمان مقاومت کرد. قربانی شتاب زندگی نشوید. در دراز مدت، بخش اعظم آنچه که امروز بسیار مبرم به نظر می رسد مطلقاً بی اهمیت خواهد بود. آنچه شما با فرزندان تان انجام می دهید تا ابد اهمیت خواهد داشت.

برنامه ریزی برای وقت گذراندن با یکدیگر

در هشت سال اول زندگی کودک، شما می توانید برنامه ریزی نسبتاً معقولی برای وقت گذراندن با یکدیگر بکنید، زیرا زندگی کودک اساساً در خانه می گذرد. اما با بزرگ شدن کودک و شرکت بیشتر او در فعالیت های خارج خانه، شما باید وقت و تلاش بیشتری برای برنامه ریزی صرف کنید. در غیر اینصورت اتفاقی نخواهد افتاد. در اینجا چند ایده را مطرح می کنیم.

اولاً، وقت غذا جزو اوقات طبیعی ای است که می توان برایش برنامه ریزی کرد. وقتی اعضای یک خانوادۀ عادی سال های سال شام را با هم صرف می کنند این اوقات به یکی از صمیمانه ترین تجارب زندگی شان بدل می شود. همۀ ما خانواده هایی را می شناسیم که یک قابلمه غذا را در آشپزخانه می گذارند و هر کس هر وقت به خانه رسید غذایش را می کشد و می خورد.

برای کسانی که گرما و قدرتِ صرف شام با یکدیگر را می شناسند این امر روز به روز ناراحت کننده تر می شود. والدین تنها کسانی هستند که می توانند برای خانواده برنامه ریزی کنند و تعیین کنند که چه وقت می توان به مناسبت خاصی برنامه را به هم زد. و شاید شما بتوانید ماهی یک بار فرزندتان را برای ناهار بیرون ببرید.

دوم، سفرهای کوتاه را در برنامه تان بگنجانید. برنی و پسرش جف هر ساه ماه شبی را بیرون می گذرانند. آنها معمولاً به فاصلۀ یک ساعت از خانه شان می روند و یک روز و نیم آنجا چادر می زنند و تمام این مدت را با هم می گذرانند. آلیسون هفته ای دو شب با دختر دوازده ساله اش بریتانی به پیاده روی می رود. در این دو شب، شوهر و پسرش ظرف ها را می شویند و با هم خلوت می کنند.

اینها را فقط به عنوان نمونه ذکر کردیم. به یاد داشته باشید، برنامه ریزی برای وقت گذراندن با یکدیگر الزاماً نباید خشک و سخت باشد؛ شما هر وقت بخواهید می توانید برنامه تان را تغییر بدهید اما بدون برنامه ریزی ممکن است ببینید که وقت چندانی برای بودن با بچه هایتان ندارید.

شما افراد دیگر را در جدول برنامه هایتان می گنجانید چرا فرزندان تان را نگنجانید ؟ آنها خیلی خوشحال خواهند شد که می بینند آن قدر آنها را دوست دارید که برای بودن با آنها به دیگران نه می گویید. و یکی از ثمرات برنامه ریزی این است که به فرزندان تان می آموزید چطور برای وقت شان برنامه بریزند.

برنامه ریزی برای وقت گذراندن با فرزندان فقط این نیست که یک روز یا یک ساعت را به تقویم کارتان اضافه کنید. برنامه ریزی برای وقت گذراندن با یکدیگر به معنی مهیا کردن خودتان هم هست. وقتی بعد از یک روز سختِ کاری به خانه بر می گردید، نیاز دارید که فشار کار روز را از بین ببرید، ذهنتان را از مسائل کاری پاک کنید، و بعد روی خانه تان تمرکز کنید.

بعضی ها این کار را با گوش دادن به موسیقی در خانه انجام می دهند. بعضی از دوستان ما هم اتومبیل شان را نزدیک خانه متوقف می کنند و چند دقیقه دعا می خوانند. ببینید چه چیزی به شما کمک می کند تا احساس آسایش و آرامش کنید، تا انرژی لازم برای صرف وقت با کودکتان را داشته باشید.

اگر نمی توانید پیش از رسیدن به خانه، خودتان را آماده کنید می توانید با همسرتان زمانی را تعیین کنید تا پیش از ارتباط با فرزندانتان اوقاتی را به خودتان اختصاص بدهید. شاید فقط نیاز داشته باشید که لباس راحتی به تن کنید، قوطی نوشابه ای باز کنید، و قبل از شروع گفتگو با افراد خانواده به حیاط خلوت بروید و قدم بزنید. هر چه شما سر حال تر باشید، بیشتر می توانید به خانواده تان شادی ببخشید.