قنداق کردن تمرینی است که قرن هاست وجود داشته است، اما اینکه آیا این تکنیک باید یا نباید استفاده شود همیشه یک سوال بوده است. قنداق کردن شامل استفاده از پتوی کودک برای بستن محکم نوزاد به گونه ای است که حرکت اندام ها محدود شود. این به معنای کمک به کودک است که با تقلید از آغوش و فشار رحم احساس امنیت و امنیت کند. در حالی که برخی از والدین و مراقبان برای قنداق کردن ارزش زیادی قائل هستند، برخی دیگر آن را قدیمی و غیر ضروری می دانند. پس جواب چیست؟ قنداق کردن نوزادتان اشکالی ندارد؟ و اگر چنین است، چه زمانی باید متوقف شود؟

نکات برجسته:

قنداق کردن، تمرین استفاده از پتوی نوزاد برای بستن محکم نوزاد به منظور تقلید حس بودن در رحم است.
قنداق کردن می تواند راحتی و امنیت را برای نوزادان فراهم کند و به آرامش، آرامش و بهبود خواب کمک کند.
معایب قنداق کردن شامل افزایش خطر مشکلات لگن است زیرا پاها را مجبور می کند صاف بمانند.
اگر تصمیم گرفتید نوزاد خود را قنداق کنید، فقط مطمئن شوید که این کار را به درستی و ایمن انجام می دهید.
آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند قنداق زدن را در 2 ماهگی متوقف کنید.

مزایای قنداق کردن

وقتی اثرات فیزیولوژیکی قنداق کردن را در نظر بگیرید، بسیار منطقی است. بسته بندی محکم نوزادان برای ایجاد راحتی و امنیت می تواند به آرامش، آرامش و بهبود خواب کمک کند. این امر به ویژه در مورد نوزادانی که کولیک دارند یا مشکلات عصبی دارند صادق است. همچنین می تواند به نوزادان کمک کند که به خواب بروند و به پشت بخوابند، که به دلیل خطر SIDS (سندرم مرگ ناگهانی نوزاد) موقعیتی حیاتی برای نوزادان است. علیرغم این مزایای واضح، قنداق کردن برای همه مناسب نیست، و از والدین و مراقبان خواسته می شود در استفاده از این تکنیک احتیاط کنند. اگر قنداق کردن با دقت انجام نشود، ممکن است خطرات قابل توجهی وجود داشته باشد.

معایب قنداق کردن

یکی از قابل توجه ترین اشکال قنداق کردن این واقعیت است که می تواند خطر دیسپلازی مفصل ران را افزایش دهد زیرا پاها را مجبور می کند صاف بمانند و از خم شدن آنها به سمت بالا و بیرون در باسن جلوگیری می کند. متخصصان خواب و متخصصان اطفال همچنین هشدار می دهند که نوزاد را خیلی سفت یا گشاد بپیچید. قنداقی که بیش از حد گشاد است، اگر هنگام خواب نوزادان، پتو به سمت صورت حرکت کند، خطر خفگی را به همراه خواهد داشت. قنداقی که خیلی سفت پیچیده شده باشد می‌تواند کنترل سر را مهار کند، که اگر نوزاد را روی پهلو یا شکم قرار دهیم می‌تواند خطرناک باشد. همیشه باید از خواباندن نوزاد به پهلو یا شکم خودداری کنید، اما این امر به ویژه در صورت قنداق کردن نوزاد می تواند خطرناک باشد.

قنداق کردن یا نه قنداق کردن؟
متأسفانه، در مورد سوال قدیمی - قنداق کردن یا نکشیدن - پاسخ کاملی وجود ندارد. باز هم هدف این است که با احتیاط پیش برویم. اگر فکر می کنید کودک شما می تواند از احساس آرامش قنداق بهره مند شود، فقط مطمئن شوید که از تکنیک قنداق به درستی استفاده می کنید و آن را با خیال راحت انجام می دهید. اگر به نظر می رسد نوزاد شما بدون کمک قنداق خوشحال است، اگر لازم نیست، نیازی به امتحان آن نیست.

چه زمانی قنداق کردن را متوقف کنیم

آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند قنداق زدن را در 2 ماهگی متوقف کنید. نوزادان از حدود 4 ماهگی شروع به غلت زدن می کنند، بنابراین مهم است قبل از اینکه این اتفاق بیفتد قنداق زدن را متوقف کنید. بسیاری از والدین و مراقبان به دلیل رفلکس مورو که به آن رفلکس مبهوت نیز می گویند شروع به قنداق کردن نوزادان خود می کنند. این زمانی است که نوزادان توسط محرک‌های جدیدی مانند صدا یا نور شدید تحریک می‌شوند و دست‌ها و پاهای خود را دراز می‌کنند که می‌تواند از خواب آرام برای برخی نوزادان جلوگیری کند. با این حال، همانطور که رفلکس مورو به تدریج ناپدید می شود، نوزادان نیز یاد می گیرند که خود را آرام کنند و خوابیدن آنها را بدون قنداق کردن راحت تر می کند.

در پایان روز، مهم است که به یاد داشته باشید که قنداق کردن درست یا غلط نیست، این فقط یک تکنیک آرامش بخش است که در صورت تمایل می توان از آن استفاده کرد!