در رفتگی لگن (فمور ) در کودکان

 

 در رفتگی لگن (فمور ) در کودکان:

 

 

در رفتگی یا دیسپلازی هیپ، مشکلی است که نسبتا در نوزادان دختر شایع است. این عارضه یک آنومالی و اختلال در مفصل بین سر استخوان ران (فمور) و حفره ای است که در استخوان لگن واقع شده و جایگاه قرار گرفتن سر فمور است. این عارضه باعث ایجاد مشکل جهت حرکت استخوان ران به بالا و پیشگیری از حرکت طبیعی آن می شود.توانایی حرکت و راه رفتن را در فرد محدود کرده و بعدها باعث آرتریت می گردد. تشخیص و درمان سریع و به موقع آن، سبب جلوگیری از ناتواناییها و معلولیتهایی می شود که در صورت عدم درمان، تمام زندگی کودک را تباه می کند.

 

عوامل مستعد کننده در رفتگی فمور:

Ø       جنسیت مهمترین عامل برجسته و نگران کننده در رابطه با بروز این اختلال محسوب می شود.  این عارضه در دختران بسیار شایع تر است( نسبت 6 به 1 دختران به پسران).

Ø       احتمالا وراثت هم عامل مستعدکننده دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد، چرا که حدود 40%- 20% موارد مورد مطالعه، دارای تاریخچه مشابهی از این موارد در خانواده بوده اند.

Ø       به نظر می رسد تغییرات هورمونی هم یک دلیل احتمالی باشد. افزایش سطح استروژن باعث نرم شدن کپسول و لیگامانهای مفصل هیپ می شود که این به نفع دردرفتگی و جابجایی مفصل است.

Ø       همچنین مطرح شده که بد قرار گرفتن باسن در داخل رحم، می تواند احتمال بروز دیسپلازی هیپ را افزایش دهد.

 

تشخیص در رفتگی فمور:

v      مانورهای بارلو و اورتولانی، قابل اعتمادترین روشها و متدهای تشخیصی در یک کودک تازه متولد شده هستند. در حال حاضر این تکنیک ها، بخشی از معاینات استانداردی را تشکیل می دهند که در چکاپهای منظم کودک مورد توجه بوده و انجام می شوند.

v      زمانیکه کودک شروع به راه رفتن می کند، علایم و نشانه های بالینی دیسپلازی هیپ به گونه ای می شوند که مستلزم دقت و موشکافی بیشتری می گردند، گرچه چینهای ناحیه ران ممکن است غیر قرینه باشند و گاهی احتمال دارد که یک زانو بلندتر از دیگری باشد(نشانه مثبت گالیزی) .

 

درمان در رفتگی فمور:

  • دیسپلازی هیپ را میتوان در کودکان کوچک با وسیله ای به نام پاولیک درمان نمود که در 90%-85% کودکانیکه بالای 8-6 ماهگی هستند، به موفقیت می رسد. این وسیله، مفصل هیپ کودک را در حالت خم شده و دور از خط وسط بدن (اب داکشن) نگه می دارد، از این رو باعث می شود سر استخوان ران به سمت حفره خودش در لگن هدایت شود. اکثر در رفتگیهای هیپ را میتوان با این روش طی 3-2 ماه درمان نمود.

  • دیسپلازی هیپ که در سنین بین 18-6 ماهگی تشخیص داده می شود، نیازمند جااندازی مفصل از طریق جراحی ( باز یا بسته) تحت بیهوشی است که به دنبال آن با بانداژ خاصی، مفصل را بی حرکت می کنند.