مواد غذايي كه در شيرخوار زير يك سال ممكن است ايجاد حساسيت كنند:

• سفيده تخم مرغ

• شير گاو (در تهيه فرني، جوشاندن شير مقدار مواد آلرژن موجود در شير را كمتر مي كند)

• بادام زميني

• انواع توت، كيوي، آلبالو، گيلاس و خربزه

مواد غذايي كه در دوره شيرخواري مجاز نمي باشند و ممكن است باعث خفگي شيرخوار شوند:

• ذرت

• دانه كشمش

• دانه انگور

• تكه هاي سوسيس

• تكه هاي گوشت

• تكه هاي سفت و خام سبزي ها مثل هويج و ...

• آجيل

مواد غذايي كه ممكن است مشكلات ديگري را برای کودک ايجاد نمايند:

• قهوه يا چاي پر رنگ كه سبب بي قراري كودک مي شود.

• عسل كه باعث مسموميت مي شود (بوتوليسم) ولي استفاده از عسل پاستوريزه اشكالي ندارد.

 كلا تا پيش از پايان يك سالگي مصرف مواد زير براي كودک ممنوع و ضرر رسان مي باشند:

شير پاستوريزه، نوشابه هاي گازدار، عسل غير پاستوريزه، پنير، سفيده تخم مرغ، شكلات، ميگو، بادام زميني، فلفل و ادويه جات، ترشي ها، نمك، آب ميوه هاي صنعتي، از ميوه ها خربزه، كيوي، انواع توت (توت سفيد، توت فرنگي، شاه توت، تمشك)، آلبالو، گيلاس، از حبوبات لپه و نخود، از گروه سبزي ها اسفناج و كلم.

ارجحيت غذاي خانگي يا غذاي كمكي تجاري ،در تهيه غذاي كمكي ؟

غذاي كمكي خانگي كه در خانه تهيه مي شود بر آنچه كه به صورت تجاري و در قوطي هاي آماده در دسترس خانواده ها قرار مي گيرد ارجحيت دارد. زيرا اگر چه غذاهاي كمكي تجاري مزايايي دارند از جمله:

• تهيه كردنشان آسان است.

• تا زماني كه در قوطي باز نشده است تميز و بهداشتي هستند.

• بعضي از آنها نيز مخلوط بسيار خوبي از مواد مغذي هستند.

• بيشتر كودكان طعم آنها را دوست دارند.

ولي مضراتي نيز دارند از جمله:

• گران بودن و در مقايسه با هزينه غذاي كمكي كه در خانه تهيه مي شود قابل مقايسه نيستند.

• ممكن است در آب سرد نجوشيده حل شوند لذا در مناطقي كه آب آلوده است احتمال بيماري زياد تر خواهد شد.

• نحوه نگهداري آنها در كشتي، گمرك، انبارهاو مغازه ها نامعلوم است.

• اكثر اوقات براي نگهداري آنها مواد نگه دارنده اضافه مي كنند كه براي بدن شير خوار مناسب نيست.

• طعم آن با طعم غذاهاي خانواده متفاوت است و در سفره هيچ خانواده­اي غذاي كمكي تجاري ديده نمي شود.