نوزاد سالم روزی یک یا دو مرتبه به مدت 5 تا 10 دقیقه گریه می کند که طبیعی تلقی می شود. از طرف دیگر گریه راه ارتباط نوزاد با محیط اطرافش و اطلاع رسانی به والدین می باشد و ممکن است نشانه آن باشد که نوزاد مشکلی دارد که خود به تنهایی قادر به رفع آن نیست و نیاز به کمک دارد.
در مواجه شدن با گریه نوزاد مسایل زیر را در نظر داشته باشید و برای رفع آنها اقدام کنید:
1- نوزاد در محیطی گرم قرار گرفته یا لباس زیاد پوشیده است.
2- سرمای محیط باعث آزار کودک شده است.
3- لباس و کهنه نوزاد خیس شده است.
4- نوزاد گرسنه است.
5- وضعیت قرار گرفتن نوزاد مناسبت نیست و باعث ناراحتی وی شده است.
6- نوزاد در تخلیه هوا از معده (بادگلو زدن) مشکل دارد.
تذکر
نوزاد در حین تغذیه مقداری بلع هوا دارد که این امر در تغذیه با شیر خشک یا در نوزادی که هنگام تغذیه گریه می کند شدیدتر است. هوای بلع شده وارد معده و روده می شود و می تواند باعث احساس ناراحتی کودک شود. برای کمک به خروج هوا از معده و بادگلوزدن نوزاد روش های زیر توصیه می شود:
- نوزاد را روی زانو (به حالت نشسته در حالی که پشت او به سمت شما باشد) قرار دهید و او را روی یکی از دست ها کمی خم کنید و با دست دیگر پشت او را کمی ماساژ دهید. در موارد تغذیه با شیر مادر این عمل را می توان بلافاصله پس از تغذیه یا پس از 5-4 دقیقه انجام داد.
- نوزاد را با زوایه 30 تا 45 درجه قرار دهید (وضعیت نیمه نشسته) اگر نوزاد شما خوابیده است او را به پهلوی چپ دراز کنید به نحوی که سر کمی بالاتر از تنه قرار گیرد.
اگر به موارد فوق توجه داشتید و با بغل کردن و تکان دادن نوزاد گریه او بیش از ده دقیقه طول کشید با پزشک تماس بگیرد.
گریه های زیر خطرناک هستند و لازم است با پزشک مشورت شود:
1- وقتی گریه همراه تب، استفراغ، اتساع شکم و اسهال باشد.
2- گریه ضعیف شبیه به ناله.
3- گریه با صدای بلند و شدید به ویژه اگر همراه با انحراف چشم ها باشد.
4- گریه هایی که بیش از ده دقیقه طول می کشند و نوزاد با هیچ اقدامی ساکت نمی شود (وقتی که کودک سابقه تکرار آن ها را مثلا به دلیل کولیک روده ای نداشته باشد.)