چاقی و پُرخوری در کودکان | گهوارک

 

اضافه وزن و چاقی در سنین 7 تا 11 سالگی

اضافه وزن و چاقی در سنین 7 تا 11 سالگی

بیشتر مادران دوست دارند کودکشان در هر سنی چاق باشد، و اگر خوب غذا بخورد و زیاد هم بخورد، بسیار راضی هستند. اگر کودک در سنین 7 تا 11 سالگی زیاد بخورد به سرعت اضافه وزن پیدا می کند و چاق می شود و دچار مسائل و مشکلات جسمی، اجتماعی و روانی می گردد. اگر پزشک خانواده یا متخصص کودکان به شما می گوید که کودک شما آمادگی برای چاق شدن دارد، یا در حال حاضر وزن او زیادتر از مقدار طبیعی است، به گفته او توجه کنید.

 

مصرف خوراکی هایی که در دکه ها و اغذیه فروشی ها ارائه می شود و ارتباط آن با چاقی کودکان

مصرف غذاهای تهیه شده و آماده در اغذیه فروشی ها و رستورانها، موجب چاقی بویژه در کودکان می گردد.

بررسی ها نشان داده است که :

در سالهای اخیر در همه کشورها تعداد خانواده هایی در خارج از خانه غذای آماده شده مصرف می کنند، به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در امریکا در سال 1999 از هر دلاری که برای غذا پرداخت می شده است، 1/46 سنت آن در خارج از خانه و برای خوردن غذا در غذاخوری ها و رستوران ها صرف شده است.

اندازه و حجم غذاهایی که در خارج خانه عرضه می شود، زیاد است، از طرفی معمولاً همراه غذا سیب زمینی سرخ شده و نوشابه نیز مصرف می شود.

خوردن غذا در خارج از خانه موجب می شود مصرف کنندگان، مخصوصاً کودکان سبزیجات، میوجات و شیر و لبنیات کمتری بخورند.

برای محافظت کودکان از چاقی و تغذیۀ خوب و سالم باید :

خوردن غذاهای آماده در خارج از خانه و خوردن نوشابه های شیرین مخصوصاً در مدارس، حذف گردد.

تبلیغات غذایی مخصوصاً برای کودکان در رادیو و تلویزیون متوقف گردد.

شرایط مناسب فعالیت و ورزش و حرکات سالم برای کودکان، چه در مدارس و چه در محله ها و مناطق مختلف فراهم و در دسترس آنها قرار گیرد.

 

اضافه کردن مواد طبیعی یا مصنوعی به غذای کودکان

اضافه کردن مواد طبیعی یا مصنوعی به غذای کودکان

 کارخانه های تولید کنندۀ مواد غذایی، مواد طبیعی یا مصنوعی به غذاهای کودکان اضافه می کنند تا رنگ، بو و طعم غذا را تغییر دهند. اضافه کردن این مواد به غذاها، برای سلامتی کودکان ضرر دارد. تخمین زده می شود که تعداد 3000 مادۀ افزودنی برای تغییر رنگ، بو و طعم غذا وجود دارد و به غذای کودکان اضافه می گردد.

کودکان مخصوصاً در معرض خطر این مواد هستند، زیرا مغز آنها هنوز تکامل نیافته است. بعضی از این مواد موجب کاهش دوپامین و نوراپی نفرین مغز می شوند و در نتیجه کودک دچار فعالیت بیش از حد می گردد. اگر کودک شما پس از خوردن یک بطری کولا یا غذاهای رنگی ( آب میوه های رنگی، بیسکوئیت ها، شکلات ها، سُس ها ) پرخاشگر و فعالیت بیش از حد دارد مربوط به مواد رنگی است که در آن کولا یا غذاهای رنگی وجود داشته است.

ماده نیتریت که به بعضی از غذاها ( پنیر، گوشت ) اضافه می کنند، موجب سردرد و امکان پیدایش سرطان در کودک می گردد. شیرین کننده ها که به نوشابه ها اضافه می کنند، موجب می شود که تریپتوفان که برای مغز ضرورت دارد تا خلق و خوی کودک طبیعی گردد، کم شود و موجب فعالیت بیش از حد و رفتار خشن کودک می گردد.

مواد رنگین نیز موجب آلرژی در دستگاه تنفسی ( آسم ) و در پوست ( کهیر، ورم لبها و ورم پوست ) و زخمهایی در دهان می گردد. مواد رنگی ممکن است موجب اختلال دستگاه گوارش و تجمع مایع در مفصل کودک گردد.

پدر و مادرها باید سعی کنند مواد غذایی سالم که مواد رنگی و شکر کم داشته باشد در اختیار کودکشان قرار دهند تا کودک دچار مشکل رفتاری نگردد.

 

خوردن نوشابه و زیان های آن

خوردن نوشابه و زیان های آن

بعضی از مادران برای کودکان خود غذاهای چرب و شیرین تهیه می کنند و یا چربی و شیرینی به غذای آنها اضافه می نمایند. این چربی ها و شیرینی ها باعث می شوند که 40 درصد کالری بیشتر از نیاز کودک به بدن او برسد. از طرفی چون کودکان نوشابه های شیرین را دوست دارند، همراه غذاهای چرب، نوشابه می خورند.

نوشابه های گازدار شیرین و نوشابه های میوه ای دارای مقادیری شکر است، بنابراین مصرف این نوشابه ها نیز کالری اضافه تری به بدن کودک می رساند. هر شیشه نوشابۀ گازدار شیرین معمولی ( حدود 330 میلی لیتر )، دارای 10 قاشق شکر و 150 کیلو کالری انرژی است.

مصرف نوشابه های شیرین، به علل زیر موجب چاقی می گردد :

کالری بیشتری به صورت مایع وارد بدن می گردد که هضم و جذب آن آسان و سریع است.

کودک و نوجوان غذای اصلی خود را می خورد و همراه آن نوشابه نیز مصرف می کند. در حقیقت مصرف این نوشابه ها جایگزین مواد غذایی نخواهد شد. از طرف دیگر نوشابه های شیرین موجب فساد دندانها می گردد، زیرا شکر خالص به آن اضافه شده است و چون حالت اسیدی بوجود می آید، موجب خراش مینای دندان می شود. بنابراین خوردن غذای چرب و شیرین و خوردن نوشابه های شیرین، هر دو موجب وارد شدن کالری بیش از نیاز بدن و باعث چاقی کودکان و نوجوانان می گردد.

 

خوردن مقدار زیاد نوشابه

با خوردن مقدار زیاد نوشابه مخصوصاً نوشابه های گازدار، مقدار زیادی از آن در روده تجمع یافته و آب بدن را به خود جذب می کند و کودک دچار اسهال می شود، مانند کسی که داروی ملین یا مسهل استفاده کرده است، زیرا این مواد جذب نمی شود و اسهال اسموتیک ایجاد می کند.

این نوع اسهال ها اسیدی هستند و مواد احیا کنندۀ اسهال، مثبت می باشد. کودکانی که به میهمانی می روند یا در روزهای تعطیل بیش از حد نوشابه و شیرینی و غذا می خورند، معمولاً دچار این نوع اسهال می گردند. این اسهال کودکان، با نخوردن غذا متوقف می شود.

 

جایگزین کردن شیر به جای نوشابه

موقعی که نوشابه های شیرین که مورد توجه کودکان است، در اختیار آنان قرار گیرد، کودکان از خوردن شیر که بهترین منبع کلسیم می باشد، محروم می گردند. مصرف دو لیوان شیر یا فرآورده هایی که با شیر تهیه می شود، دارای مواد اصلی غذایی می باشد که 72 درصد کلسیم، 32 درصد فسفر، 26 درصد ریبوفلاوین، 22 درصد ویتامین B12، 19 درصد پروتئین و 15 درصد ویتامین A مورد نیاز روزانۀ بدن کودکان و نوجوانان را تأمین می کند.

اگر شیر و لبنیات در رژیم غذایی کودک نباشد، املاح و ویتامین ها به مقدار کمتری به بدن می رسد و در نتیجه بدن نوجوانان در معرض خطر شکستگی استخوان قرار می گیرد، زیرا در دوران کودکی، نوجوانی و بلوغ، استخوان ساخته می شود یعنی در حدود 40 درصد استخوانها در دوران جوانی ساخته می شود و منبع تجمع کلسیم بدن، استخوانهاست.

مطالعات نشان داده است که اگر 5 تا 10 درصد تودۀ استخوانی که باید در دوران نوجوانی و جوانی ساخته شود، به علت نرسیدن کلسیم به بدن ساخته نشود، امکان شکسته شدن استخوان لگن 50 درصد افزایش می یابد. بنابراین در دوران کودکی، نوجوانی و جوانی باید کلسیم کافی به وسیلۀ شیر و لبنیات به بدن برسد تا از شکستگی استخوانها در تمام عمر جلوگیری شود.