بازی والدین با کودک

همه کودکان از زمان بازی با یک دیگر، از جمله خواهر و برادرشان، و حتی بازی به تنهایی سود می برند. اما بازی با والدین و بزرگسالات مزایای ویژه و دوست داشتنی دارد.

چگونه با کودک خود بازی کنیم ؟

اگر مطمئن نیستید که چگونه با کودک خود بازی کنید، نگران نباشید! بسیاری از والدین در ابتدا احساس ناخوشایندی یا احمقانه می کنند، وانمود می کنند یا درگیر رفتار فیزیکی کودکانه می شوند. تنها کاری که واقعاً باید انجام دهید تا همبازی خوبی برای فرزندتان باشید، مشاهده فعالانه، گوش دادن به داستان های او، حمایت از شیوه بازی انتخابی او و شرکت در گفتگو است.

مطمئن شوید که تعامل متقابل را بدون مداخله یا کنترل مداوم مکالمه فراهم کنید. به کودک خود اجازه دهید محیط و احساسات خود را کشف کند. به او اجازه دهید شما را جذب کند و با هم همکاری کنید، که این کار به فرزندتان یاد می‌دهد در تعاملات آینده‌اش همین کار را انجام دهد.

با فرزندمان چه بازی هایی انجام دهیم ؟

دسته بندی اسباب بازی ها: یادگیری در مورد اعداد، اشکال و گروه بندی اشیاء.

پازل: یادگیری در مورد اشکال، اندازه ها، اعداد.

تظاهر به بازی و لباس پوشیدن: رشد اجتماعی و عاطفی.

داستان سرایی: یادگیری و توسعه مهارت های زبانی.

پرتاب و گرفتن: مهارت های حرکتی، رشد فیزیکی.

◀پیشنهاد مطالعه :الگوی صحیح خواب کودکان

اهمیت بازی والدین با کودکان

بازی به کودکان کمک می کند تا انواع مهارت ها را پرورش دهند.

بازی با کودک یکی از راه‌های کمک به او برای رشد مهارت‌های اجتماعی و خودکنترلی است. ذهن کودکان مانند اسفنج های کوچک است. آنها همه چیز را در اطراف خود جذب می کنند. همانطور که آنها با والدین و دیگران تعامل می کنند، یاد می گیرند که مردم چگونه در محیط های اجتماعی رفتار می کنند. آنها همچنین با گرفتن نشانه های خود از شما یاد می گیرند که چه چیزی قابل قبول است.

علاوه بر این، تحقیقات تظاهر و بازی فیزیکی والد-کودک را با رشد مهارت‌های خاصی از جمله:

✓خلاقیت

✓حافظه کاری

✓مهارت های حرکتی

✓انعطاف پذیری شناختی

✓تنظیم احساسات

✓مهارت های رهبری گروه

علاوه بر این، در حالی که بچه‌ها بسیاری از مهارت‌های فوق را در بازی با خواهر و برادر خود توسعه می‌دهند، والدین بازی‌های بالغ‌تر و متنوع‌تری را به کودک پیشنهاد می‌کنند. از آنجایی که بزرگسالان بیشتر می دانند، بازی با بزرگسالان در زندگی آنها تخیل کودکان را به گونه ای گسترش می دهد که بازی با کودکان دیگر، حتی خواهر و برادر بزرگتر، چنین نیست.

به عنوان مثال، مطالعات رشد کودک نشان می دهد که نوزادان و کودکان پیش دبستانی اغلب از رفتارهایی استفاده می کنند که نیاز به والدین دارند، اما احتمال کمتری دارد که این کار را هنگام بازی با خواهر یا برادر انجام دهند. این منطقی است. فرزند شما هوس تعامل با شما را دارد. بازی با کودکان دیگر سرگرم کننده است، اما هیچ چیز با لذت و رضایت از ورود والدین به دنیای ساختگی خاص کودک قابل مقایسه نیست.

بازی به ایجاد روابط قوی کمک می کند.

بازی با هم یکی از موثرترین ابزارها برای ایجاد روابط قوی با کودک شما نیز هست. بازی به روابط شادی، سرزندگی و انعطاف می‌افزاید. می تواند رنجش ها، اختلاف نظرها و آسیب ها را التیام بخشد. کودکان از طریق بازی یاد می گیرند به دیگران اعتماد کنند و احساس امنیت کنند.

با تلاش آگاهانه برای گنجاندن شوخ طبعی و بازی در تعاملات روزانه خود با فرزندانتان، می توانید کیفیت روابط خود را بهبود بخشیده و در سطح عمیق تری با هم ارتباط برقرار کنید. بازی و خنده با نزدیک‌تر کردن شما به یکدیگر، ایجاد پیوند مثبت و حل تعارض، نقش اساسی در ایجاد روابط قوی و سالم والدین و فرزند دارند.

درک کار گروهی

وقتی شما و فرزندتان با هم بازی می کنید، هر دوی شما باید به عنوان یک تیم کار کنید تا خوب بازی کنید. خوب بازی کردن به هر دوی شما نیاز دارد که همدیگر را درک کنید و برای حرکات خود برنامه ریزی کنید. بنابراین، یادگیری برنامه ریزی و اجرای برنامه بازی به کودک شما کمک می کند تا یاد بگیرد که در کنار هم تیمی های خود بازی کند.

بازی با کودک برای سلامت مادر و پدر نیز مفید است.

مهم است که با فرزندتان بازی کنید. اما والدین هم هنگام بازی با فرزندشان مزایایی دریافت می کنند. هورمون اکسی توسین که در پیوند والدین و نوزاد نقش دارد، هر زمان که مادران و پدران با فرزندان خود در هر سنی به بازی محبت آمیز می پردازند، ترشح می شود.

بنابراین، دفعه بعد که برای بازی با فرزندتان بیش از حد خسته شدید، ممکن است سعی کنید شرایط را دوباره تنظیم کنید. آن را به عنوان یک ماساژ آرامش بخش برای ذهن خود در نظر بگیرید که نیازی به پرداخت هزینه ندارید!

هنگامی که روال یا قانونی نقض شود چه باید کرد؟

هر چه برنامه ریزی شما دقیق بوده و در برقراری نظم و روال مورد نظر خود کوشا باشید، باز هم اتفاق های غیر قابل پیش بینی - به عنوان مثال بیماری یا دندان درآوردن - که در برخی موارد اجتناب ناپذیر هم هستند، این نظم را بر هم خواهند زد. البته قابل ذکر است؛ در سایر موارد می توان به میزان قابل توجهی از بی نظمی ها پیشگیری کرد یا تاثیر آنها را به حداقل کاهش داد.

به خاطر داشته باشید؛ در خانه به دنبال برقراری نظمی آهنین نباشید و روالی را تعیین کنید که اندکی قابل انعطاف باشد. به طور مثال شب های تعطیلی به فرزندتان اجازه دهید اندکی بیشتر (نیم ساعت) بیدار بماند. در عوض بهتر است؛ از کارهایی که انجام آن به احتمال زیاد، روال زندگیتان را بر هم می زند، پرهیز کنید.

برای مثال مهمانی، ساعت خواب و خوراک فرزندتان را مختل کرده و میزان توجه شما را به او کاهش می دهد که این موضوع به هیچ وجه برای کودک خردسال خوشایند نخواهد بود. علاوه بر این خردسالان از افراد ناشناس خجالت میکشند پس باید پیش از مهمانی برای آنها در این مورد توضیح کامل داده و مسئله را برایشان روشن سازید.

مهمانی را در روز و ساعاتی مناسب ترتیب دهید تا کمترین لطمه به خواب و خوراک فرزندتان وارد شود. بدانید که به طور معمول روال و نظم زندگی در تعطیلات به هم می خورد؟ بویژه آنکه در اکثر موارد، خانواده ها روزهای تعطیل را از خانه خارج شده و تا دیر وقت باز نمی گردند.

علاوه بر این شاید کم خوابی برای شما هیچ مشکلی در پی نداشته باشد ولی برای کودک خردسال مشکل ساز است. اگر در این روزها روالی را که بر قرار کرده اید به طور کامل کنار بگذارید، پس از بازگشت به خانه، هرچه رشته اید پنبه شده است.