نقش عناصر معدنی در بدن :
هر سلول زنده ای در روی زمین برای عملکرد و ساختار صحیح به عناصر معدنی وابسته است، این عناصر برای شکل گیری صحیح مایعات بدن، تشکیل خون و استخوان ها و حفظ سلامت اعصاب و کنترل کشادگی طبیعی عضلات، که شامل عضلات دستگاه قلبی و عروقی است، ضروری می باشد.
عناصر معدنی نیز همانند ویتامین ها و نقش کوآنتزی ها را ایفا می کنند. آنها این امکان را به بدن می دهند تا وظایف خود را از جمله تولید انرژی، رشد و حفظ سلامتی انجام دهد چون تمام فعالیت های آنزیمی به عناصر معدنی وابسته است، بنابراین وجود این مواد برای استفاده صحیح از ویتامین ها و مواد مغذی دیگر ضروری است.
بدن انسان ، همانند کل طبیعت ، باید تعادل شیمیایی طبیعی خود را حفظ کند. این تعادل به مقدار عناصر معدنی مختلف در بدن و به ویژه به نسبت های میان میزان عنصر معدنی خاصی به عنصر دیگر، بستگی دارد. میزان هر عنصر معدنی در بدن بر روی هر یک از مواد دیگر تأثیر دارد.
بنابراین، اگر یکی از آنها نامتعادل باشد، بر روی میزان تمام عناصر معدنی تاثیر می گذارد. اگر این حالت تصحيح نشود، این امر باعث شروع واکنش زنجیری عدم توازن شده و منجر به بیماری می گردد.
این مواد به طور طبیعی در عناصر موجود در زمین یافت می شوند. صخره ها از نمک های معدنی ساخته شده اند . صخره ها و سنگ ها در اثر فرسایش به قطعاتی ریزتر تجزيه شده اند؛ فرآیندی که در حقیقت میلیون ها سال پیش روی داده است. گرد و غبار و شن و ماسه ناشی از آن بر روی هم انباشته شده و ماده اصلی خاك را تشکیل داده اند.
خاك سرشار از میکروب هایی است که از بلورهای ریز نمک های معدنی استفاده می کنند و این مواد از طريق خاك به گیاهان منتقل می شود. حیوانات علف خوار این گیاهان را می خورند. ما با مصرف گیاهان با حیوانات علف خوار این عناصر معدنی را به دست می آوریم.
از نظر علم تغذیه عناصر معدنی به دو گروه تعلق دارند. گروه اول عناصر معدنی عمده ( پُر نیاز ) و گروه دوم عناصر معدنی کم نیاز هستند. عناصر معدنی عمده شامل : کلسیم، منیزیم، سدیم، پتاسیم و فسفر می باشند. نیاز ما به این مواد بیشتر از عناصر معدنی کم نیاز می باشد.
هر چند تنها به مقدار کمی از عناصر معدنی کم نیاز احتياج داريم در عین حال وجود آنها برای حفظ سلامتی ما ضروری است عناصر معدنی کم نیاز عبارتند از : بور ، کروم، مس، ژرمانیوم، ید، آهن، منگنز، مولیبدن، سلیم، سیلیسیم، گوگرد، وانادیم و فلز روی.
چون عناصر معدنی بیشتر در استخوان ها و بافت های عضلانی بدن ذخیره می شوند، بنابراین اگر این عناصر را بیش از اندازه مصرف کنید، ممکن است دچار مسمومیت شوید. با وجود این، چنین وضعی به ندرت روی می دهد ، زیرا تنها در صورتی که این عناصر به مقدار زیاد و برای مدت طولانی مصرف شود، قاعدتاً مقداری مواد مسموم کننده معدنی در بدن جمع می گردد.