حرکات ناگهانی و تکانهای شبیه به تیک یا پرش بدن در نوزادان معمولاً طبیعی هستند و به دلیل رشد سیستم عصبی آنها رخ میدهند. این حرکات معمولاً به عنوان رفلکس مورو (Moro reflex) یا رفلکس وحشت شناخته میشوند و در نوزادان تا ۳ تا ۴ ماهگی شایع است.
چرا این اتفاق میافتد؟
سیستم عصبی هنوز تکامل نیافته: نوزادان تا چند ماه اول زندگی هنوز کنترل کاملی روی عضلات خود ندارند.
رفلکس مورو: هنگام تغییر ناگهانی وضعیت بدن، شنیدن صدای بلند، یا حتی احساس بیوزنی (مثلاً در ماشین)، نوزاد ممکن است دستانش را باز کند و سپس جمع کند.
حساسیت به حرکت: برخی نوزادان هنگام تکانهای ماشین یا تغییرات محیطی واکنش نشان میدهند که معمولاً طبیعی است.
چه زمانی باید نگران شد؟
اگر حرکات خیلی شدید و غیرقابل کنترل باشند.
اگر با حرکات غیرطبیعی در یک سمت بدن همراه باشد.
اگر نوزاد هنگام پرشها دچار سختی یا سفتی عضلات شود.
اگر همراه با توقف تنفس، کبودی لبها یا کاهش هوشیاری باشد.
اگر بعد از ۴ ماهگی همچنان این حرکات ادامه داشته باشد.
چه کاری میتوان انجام داد؟
✅ آرام کردن محیط خواب: نور و صدای زیاد میتواند باعث تحریک سیستم عصبی شود.
✅ قنداق کردن سبک (Swaddling): به نوزاد حس امنیت میدهد و از پرشهای ناگهانی جلوگیری میکند.
✅ نگه داشتن نوزاد در آغوش هنگام سوار شدن در ماشین: اگر ماشین او را میترساند، میتوانید او را در صندلی مخصوص محکم ببندید و یک پتوی نرم دورش بپیچید.
✅ مراجعه به پزشک در صورت نگرانی: اگر احساس میکنید حرکات غیرطبیعی هستند، بهتر است یک پزشک متخصص اطفال او را معاینه کند.
در بیشتر موارد، این رفتار طبیعی است و با رشد نوزاد به مرور کاهش مییابد