شلی عضلات در نوزادان؛ نشانه‌ها، دلایل و راه‌های درمان

شلی عضلات در نوزادان؛ نشانه‌ها، دلایل و راه‌های درمان

شلی عضلات در نوزادان با رایج‌ترین نشانه آن، عدم کنترل سر شناخته می‌شود. دلیل عمده آن بروز آسیب‌های مغزی، نخاعی و ژنتیکی است که معمولا با فیزیوتراپی بهبود می‌یابد. 

سرویس مادر و کودک - Hypotonia واژه پزشکی برای وضعیتی است که بدن دچار شلی عضلات است. اگر نوزاد مبتلا به این بیماری باشد، احتمالا در آغوش شما، احساس آرامش و راحتی می‌کند. به این بیماری شلی عضلات در نوزادان یا سندروم فلاپی نوزاد می‌گویند. هر آنچه باید در مورد شلی عضلات نوزدان بدانید در ادامه آمده است. 

 شلی عضلات در نوزادان

وضعیت سندروم فلاپی نوزاد در چند دقیقه اول تولد نوزاد توسط پزشکان قابل تشخیص است. آن‌ها چکاپ معینی را در دقیقه‌های ۱ و ۵ پس از تولد نوزاد، انجام می‌دهند و قدرت عضلات نوزاد را بررسی می‌کنند. گاهی اوقات شلی عضلات در نوزادن کمی بعد از تولد ظاهر می‌شود، اما معمولا در ۶ ماهگی نوزاد قابل توجه است.

شلی عضلات در نوزادان نشانه‌ای از مشکلات مغزی، نخاعی، اعصاب و یا عضلات است. فیزیوتراپی و درمان‌های دیگر می‌تواند به نوزاد کمک کند که عضلاتی قوی‌تر و هماهنگی بیشتری داشته باشد.

نشانه‌های شلی عضلات در نوزادان

بیشتر نوزادان با عضله‌های قوی به دنیا می‌آیند که به آن‌ها اجازه می‌دهد، اندام کوچک خود را تکان دهند. نوزادان مبتلا به سندروم فلاپی، حرکات دست و پای ضعیفی خواهند داشت.
شلی عضلات در نوزادان موجب می‌شود که آن‌ها نقاط عطف رشد خود را طی نکنند. برای نمونه، هنگامی که روی شکم خوابیده‌اند، توانایی بلند کردن سر خود را ندارند. دیگر نشانه‌های شلی عضلات در نوزادان عبارتند از:

• کنترل ضعیف سر.هنگامی که نوزاد نمی‌تواند عضلات گردن خود را کنترل کند، سر او به جلو، عقب و یا به طرفین سقوط می‌کند.
• احساس سستی، به خصوص هنگامی که او را بلند می‌کنید.اگر دست‌های خود را در زیر بغل نوزاد قرار دهید، دستانش بدون مقاومت بلند می‌شود، به گونه‌ای که ممکن است از میان دستان شما لیز بخورد و به زمین بیفتد.
• دست‌ها و پا‌ها به طور مستقیم آویزان هستند.نوزادان معمولا بازو‌ها و پا‌های خود را خم می‌کنند. در آرنج‌ها، مفصل‌ها و زانو‌های نوزادان خمیدگی کمی وجود دارد. اما نوزادان مبتلا به شلی عضلات این خمیدگی را ندارند.

گاهی اوقات، این حالت می‌تواند موجب بروز مشکلاتی در هنگام مکیدن و بلعیدن شود. همچنین، مفاصل نوزاد ممکن است بسیار انعطاف پذیر باشد، به طوری که به هر دو طرف بچرخد. 

علل ابتلا به شلی عضلات در نوزادان

ابتلا به سندرم فلاپی نوزاد دلیل روشنی ندارد. پزشکان آن را یک بیماری مادرزادی خوش خیم می‌دانند که اغلب به یک مشکل جسمی دیگر مرتبط است. دلایل زیادی برای ابتلا به این بیماری ذکر می‌شود. برخی از آن‌ها به شرح زیر است:

• آسیب مغزی به دلیل کمبود اکسیژن پیش یا پس از تولد
• مشکلات مغزی شکل گرفته در رحم مادر
• اختلالات موثر بر روی اعصاب
• آکندروپلازی (نوعی اختلال ژنتیکی)
• آسیب نخاعی
• فلج مغزی
• عفونت شدید

شلی عضلات در نوزادان همیشه نشانه‌ای از یک مشکل عمده نیست. هنگامی که نوزادان زودتر از موعد به دنیا می‌آیند، ممکن است عضلات ضعیفی داشته باشند، زیرا بدن آن‌ها زمان کافی برای تقویت عضلات نداشته است. در این موارد با گذشت چند هفته عضلات تقویت می‌شوند. البته بایستی در نظر داشته باشید که نوزاد نقاط عطف رشدی خود را به موقع طی می‌کند و درمان‌های لازم را دریافت می‌کند.

تشخیص شلی عضلات در نوزادان

از آنجا که عوامل بسیاری می‌تواند باعث ایجاد سندروم فلاپی نوزاد شود، ممکن است کمی زمان بگذرد تا پزشک وضعیت نوزاد را به طور کامل بررسی کند. برای تشخیص دقیق‌تر، پزشک در مورد سوابق پزشکی و ژنتیکی خانواده پرسش‌هایی را مطرح کرده و نوزاد را معاینه جسمی می‌کند. هم چنین موارد زیر را مورد بررسی قرار می‌دهد:

• مهارت‌های حرکتی
• مهارت‌های ذهنی
• تعادل
• هماهنگی
• وضعیت روانی
• واکنش‌های جسمی

همچنین ممکن است پزشک درخواست انجام چندین آزمایش را داشته باشد، مانند:

• سی تی اسکن یا MRI مغز
• آزمایش خون
• الکترومیوگرافی (EMG) برای اندازه گیری عملکرد اعصاب و عضلات
• Electroencephalogram (EEG) برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی در مغز
• آزمایش ستون فقرات (spinal tap)، برای اندازه گیری فشار داخل ستون فقرات. در این آزمایش پزشک نمونه‌ای از مایع اطراف نخاع را برای آزمایش بیرون می‌کشد.
• بیوپسی عضلانی. پزشک از بافت عضلانی نوزاد نمونه برداری می‌کند تا آن را زیر میکروسکوپ مطالعه کند.
• تست‌های ژنتیکی

پزشک همچنین پیرامون اینکه آیا پیش از تولد کودک و هنگام زایمان مشکلی وجود داشته یا خیر، سوالاتی می‌پرسد.

درمان شلی عضلات در نوزادان

هنگامی که پزشک دلایل ابتلای نوزاد به این بیماری را تشخیص داد، سعی می‌کند این وضعیت را درمان کند. به عنوان مثال، او می‌تواند برای درمان عفونتی که باعث مشکلات عضلانی نوزاد شده است، دارو تجویز کند. اما گاهی اوقات، هیچ مشکل مشخصی در بین نیست. اگر اختلالات ژنتیکی موجب بروز این وضعیت شده باشد، نوزاد برای همیشه این شرایط را خواهد داشت.

فارغ از اینکه علت بروز سندروم فلاپی نوزاد چه باشد، برای تقویت عضلات نوزاد و بهبود هماهنگی میان آن‌ها گزینه‌های درمانی بسیاری وجود دارد. برخی از آن‌ها به شرح زیر است.

• برنامه‌های تحریک حسی:این برنامه‌ها به نوزادان و کودکان کمک می‌کند تا به محرک‌های دیداری، شنوایی، لامسه، بویایی و چشایی پاسخ دهند.
• درمان‌های حرکتی:این درمان‌ها به نوزاد کمک خواهد کرد که مهارت‌های حرکتی خود را بهبود بخشد و بتواند کار‌های روزانه ضروری خود را انجام دهد.
• فیزیوتراپی:مانند درمان‌های حرکتی، به نوزاد کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر روی حرکاتش داشته باشد. همچنین قدرت عضلانی و بافت ماهیچه نوزاد را در طول زمان بهبود می‌بخشد.
• گفتار درمانی:به حل مشکلات تنفسی، صحبت کردن و بلعیدن نوزاد کمک می‌کند.

نوزادان مبتلا به شلی عضلات مادرزادی خوش خیم ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. اما اگر شلی عضلات با مشکلات دیگری مانند جابجایی مفاصل همراه شود، نیازمند مداخله پزشکی است.

جمع بندی

• نشانه‌های شلی عضلات در نوزادان: عدم کنترل سر، سستی عضلات و آویزان بودن دست‌ها و پا‌ها
• دلایل ابتلا: آسیب‌های مغزی، نخاعی و ژنتیکی
• روش‌های درمان: درمان‌های حرکتی، فیزیوتراپی و گفتار درمانی