التهاب ملتحمه (کنژکتیویت)
التهاب ملتحمه که با ترشحات چرکی از چشم مشخص می شود، در روزهای اول زندگی باید مورد توجه خاص قرار گیرد. در کودکان بزرگتر و بالغین این حالت اغلب بعد از سرماخوردگی و عفونت های ویروسی بروز می‌کند، نیاز به درمان خاصی ندارد و با شستشو برطرف میشود. ولی در نوزادن خطرناک است و می‌تواند باعث کدری قرنیه و حتی کوری شود، بنابراین لازم است حتما درمان دارویی مناسب انجام شود.
اگر نوزادتان التهاب ملتحمه دارد، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. التهاب ملتحمه می‌تواند برای یک نوزاد عفونتی جدی باشد. پزشک چشم‌های کودک را معاینه خواهد کرد و در مورد علائمش سؤال می‌کند. هرچند درمان با نوع التهاب ارتباط دارد ولی بسیاری از پزشکان توصیه می‌کنند که برای کمک به پاک کردن هر نوع ترشحاتی در همهٔ انواع التهاب ملتحمه و درمان هر گونه عفونت اولیه یا حتی جلوگیری از عفونت، چند قطره از شیر دوشیده‌‌شدهٔ مادر را چندین بار در روز در چشم‌های آسیب‌دیده بریزید. درمان هر یک از انواع التهاب ملتحمه به شکل زیر است:
التهاب ملتحمهٔ ویروسی: التهاب ملتحمهٔ ویروسی توسط انواعی از ویروس‌ها ایجاد میشود. این نوع کنژنکتیویت معمولاً طی یک هفته یا همین حدود بهبود می‌یابد. برای درمان نیز پزشک به شما توصیه خواهد کرد که ناحیهٔ درگیر را با شستن چشم‌های کودک با آب گرم و پاک کردن ترشحات خشک‌شده تمیز کنید و لازم است این کار را با ملایمت انجام دهید. اگر چشم‌های کودک پس از دو هفته بهبود نیافت، دوباره پزشک را در جریان بگذارید.
گذاشتن کمپرس گرم روی چشم هم ممکن است تسکین‌دهنده باشد. برای این کار کافی است یک پارچهٔ تمیز را در آب گرم خیس کنید و آن را روی چشم‌های کودک خود قرار دهید، برای مثال وقتی در حال شیر خورن است.
التهاب ملتحمهٔ باکتریایی: اگر باکتری عامل بروز التهاب ملتحمه باشد، پزشک پماد یا قطرهٔ آنتی‌بیوتیکی را تجویز می‌کند تا برای حدود هفت روز به چشم‌های کودکتان اعمال کنید. زدن پماد ممکن است برایتان راحت‌تر از قطره‌های چشمی باشد. برای زدن پماد ابتدا دست‌هایتان را بشویید و سپس به آرامی پلک پایین کودک را اندکی پایین بکشید و یک خط از پماد را در امتداد آن بمالید. وقتی تیوب را فشار می‌دهید و کودک چشم‌هایش را باز و بسته کند، پماد وارد چشم‌هایش میشود.
اگر هم از قطرهٔ آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنید، آن را در گوشهٔ چشم کودکتان بریزید. انجام این کار در زمانی که چشم او بسته است ساده‌تر خواهد بود. هنگامی که کودک چشمش را باز می‌کند، دارو وارد چشمش میشود. دست‌های خود را قبل و بعد از ریختن دارو در چشم‌های کودکتان بشویید. هرگز از داروهای او برای شخص دیگری استفاده نکنید و از قطره‌ها یا پمادهای قدیمی استفاده نکنید. داروهای قدیمی به احتمال زیاد استریل نیستند و می‌توانند عفونت را بدتر کنند.
اطمینان حاصل کنید که کودکتان دورهٔ کامل آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده را حتی بعد از اینکه علائمش از بین رفته‌اند، مصرف می‌کند. در غیر این صورت ممکن است عفونت برگردد. پزشک احتمالاً توصیه می‌کند چشم‌های کودک خود را با آب گرم شست‌وشو دهید و ترشحات خشک‌شده را با ملایمت بردارید، زیرا تجمع مایعات عفونی می‌تواند از اثرگذاری آنتی‌بیوتیک‌ها بکاهد. گذاشتن کمپرس گرم روی چشم ممکن است تسکین‌دهنده باشد. یک پارچهٔ تمیز را در آب گرم خیس کنید و آن را روی چشم‌های کودک خود قرار دهید، برای مثال در حینی که شیر می‌خورد.
التهاب ملتحمهٔ آلرژیک: راه‌‌حل مقابله با این نوع التهاب این است که مادهٔ آلرژی‌زا را شناسایی کنید و کودک خود را دور از آن نگه دارید. می‌توانید در مورد روش‌های مقابله با آلرژی کودک خود را بخوانید. اگر چشم‌های کودک او را اذیت می‌کند، یک کمپرس سرد ممکن است به تسکین التهاب ملتحمهٔ آلرژیک کمک کند.
التهاب ملتحمهٔ شیمیایی: این واکنش به قطره‌های چشمی نوزاد است که برای جلوگیری از عفونت به او داده میشود و احتمالاً در حدود ۲۴ تا ۳۶ ساعت طول می‌کشد.
همچنین به خاطر داشته باشید که التهاب ملتحمهٔ باکتریایی و ویروسی هر دو فوق‌العاده مسری هستند. بنابراین، برای جلوگیری از گسترش عفونت، هر بار که مراقبت‌های چشم کودک را انجام می‌دهید، دست‌های خود را بشویید. حوله‌ها، لباس‌ها و ملافه‌های کودک خود را از دیگران جدا کنید و آنها را مرتب بشویید.
.png){kind=icon}
