تغذیه با شیرخشک

اگر در تغذیه شیرخوار با شیشه شیر، سوراخ شیشه بیش از حد بزرگ باشد؛ محتویات آن بیش از مقدار لازم به دهان شیرخوار سرازیر می شود و اگر سوراخ پستانک خیلی تنگ باشد، سبب خستگی، بلع بیش از حد هوا و در نهایت موجب دل درد و ناراحتی نوزاد خواهد شد. همانند شیردهی با سینه، نوک پستانک را در گوشه لب شیرخوار قرار دهید یا با نوک انگشت به آرامی به گوشه لب او بزنید تا سرش را به سمت شیشه شیر برگرداند و پس از یافتن آن مکیدن را آغاز نماید. شیشه شیر را باید به شکلی نگاه دارید که قسمت نوک پستانک به طور کامل پر از شیر باشد تا هوا از راه آن وارد دهان کودک نشود. در غیر این صورت دفع هوای بلع شده یا همان آروغ زدن منجر به استفراغ نوزاد می شود. اگر در حین شیردهی به کودک اجازه دهید، آروغ بزند و پس از آن شیردهی را از سر بگیرید، احتمال خروج محتویات معده همراه آروغ، کاهش می یابد.
اگر چه حین شیردهی با شیشه ، به طور دقیق از مقدار شیر مورد نیاز شیرخوار آگاهی دارید، اما همیشه کمی بیش تر از مقدار توصیه شده، شیرخشک آماده کنید تا اگر بچه باز هم گرسنه بود، سیر شود. اگر شیرخوار تمام محتویات شیشه را تا آخر می خورد، شاید هنوز سیر نشده و باید باز هم برایش شیر درست کنید.
فراموش نکنید؛ هیچ گاه شیرخشک را غلیظ تر از میزان توصیه شده به او ندهید، زیرا این کار نه تنها تغذیه شیرخوار را بهبود نمی بخشد بلکه سبب هضم دشوار و یبوست وی خواهد شد. در تابستان و زمانی که فرزندتان بیمار است، مقداری آب جوشیده سرد شده را به رژیم غذایی او اضافه کنید. شیر خشک و تغذیه با شیشه، هیچ مزیت خاصی بر شیر مادر ندارند. هر چند که تغذیه با شیرخشک از شیر دهی با سینه آسان تر است و پدر نیز می تواند در این امر مشارکت کند، اما فواید شیر مادر به اندازه ای است که جز در مواقع خاص و با تجویز پزشک، نباید شیرخوار خود را از نعمت شیر مادر محروم نمایید.