قنداق کردن و خواباندن کودک:
پیچیدن نوزاد در به خواب رفتن او کمک می کند، زیرا نوزاد احساس امنیت و آرامش می کند مانند زمانی که در رحم مادر بوده است. بعضی از کودکان پیچیدن را دوست ندارند، زیرا بدنشان زیاد گرم می شود، بنابراین باید بعد از به خواب رفتن نوزاد، پتو یا ملحفه او را شل و آزاد کنید.
نوزاد و شیرخوار را نباید محکم پیچید، زیرا محکم پیچیدن مخصوصا اگر با پارچه و یا ملحفه ضخیم باشد سبب می شود که کودک عرق کند و بدن و موهای سر او خیس شود و مانع خواب او گردد. امروزه لباس هایی به عنوان پیچیدن برای نوزاد و کودکان تهیه شده است که مادر می تواند آن ها را تهیه کند و یا طبق تمایل خود بدوزد و در هنگام خواب به تن کودک نماید.
قنداق کردن یک روش سنتی است که در آن نوزاد را به آرامی در یک پتوی سبک و قابل تنفس میپیچند تا به او کمک کند احساس آرامش و خواب آلودگی کند. قنداق فقط دور بدن کودک بسته می شود و نه گردن یا سر خود را، تا احتمال خفگی کاهش یابد.
قنداق کردن به کودک شما کمک می کند تا احساس راحتی و امنیت کند، درست مانند وقتی که در رحم مادر بوده است.
◀ پیشنهاد مطالعه : چگونه کودک را در زمان تعیین شده بخوابانید
در اینجا نحوه قنداق کردن نوزاد را نشان دادیم با ما همراه باشید.
مرحله 1
یک پتو یا پارچه را برای قنداق کردن، به شکل الماس در بیاورید. گوشه بالایی را تقریبا تا مرکز پتو به پایین تا کنید. کودک خود را در بالا قرار دهید، طوری که گردن او بیرون کودک باشد.
مرحله 2
سپس سمت چپ پتو را بردارید و آن را روی بازوی چپ و سینه او بپیچید. پتو را زیر بازوی راست و پشت او بچسبانید. در این مرحله دست چپ کودک شما پوشیده می شود اما بازوی راست او آزاد خواهد بود.
مرحله 3
قسمت پایین پتو را روی پاها تا کنید و پشت شانه چپ کودک بچسبانید و بقیه لبه را دور بازوی نوزاد قرار دهید. مطمئن شوید که پتو مانع دهان یا بینی نوزاد نمی شود.
مرحله 4
دست راست کودک خود را صاف کنید و سمت راست پتو را روی بدن کودک خود بکشید و آن را زیر سمت چپ او قرار دهید
مرحله 5
با نگه داشتن این تکه (از مرحله قبل) روی سینه کودک، قسمت باقیمانده پتو را باید دور سینه کودک خود بپیچید و دوباره مطمئن شوید که بینی و دهان کودک شما مسدود نشده است.
چند نکته مهم که باید در نظر داشته باشید: قنداق باید محکم باشد، اما نه خیلی سفت. شما باید بتوانید دو تا سه انگشت خود را بین قفسه سینه و پتو قرار دهید و پتو باید دور باسن او شل باشد تا بتواند آزادانه پاهایش را حرکت دهد.
اگر به نظر میرسد کودک شما ترجیح میدهد دستهایش آزاد باشد، خوب است که یک یا هر دو بازو را بیرون از قنداق بگذارید.
1. هنگامی که مادر کودک را می پیچید، کودک احساس می کند که گویی در رحم مادر خود می باشد و احساس امنیت می کند.
2. پیچیدن موجب می شود که کودک دچار تشویش و اضظراب نگردد.
3. پیچیدن موجب می شود که نوزاد و کودک دچار از جا پریدن نگردد.
4. کودک، دیگر قادر نخواهد بود که به چشم های خود دست بزند که این کار موجب عفونت چشم می گردد.
5. پیچیدن مانند این است که مادر کودک را نوازش می کند و او دوباره به خواب می رود.
6. پیچیدن کمک می کند که کودک دچار درد های قولنجی شکم نگردد.
7. پیچیدن سبب می شود که پدر و مادر بیشتر و بهتر بخوابند.
8. پیچیدن در حالی که دست های کودک روی قفسه سینه و قلب می باشد، سبب می شود که اگر کودک بیدار شد، دوباره به خواب برود.
قنداق کردن فقط باید زمانی انجام شود که نوزاد شما تازه متولد شده است. به محض اینکه علائمی نشان دادند که در حال یادگیری غلت زدن هستند, باید آنها را از قنداق کردن دور کنید. ممکن است شروع به غلت زدن در اوایل 2 ماهگی اتفاق بیفتد، اما معمولاً در حدود 3 یا 4 ماهگی اتفاق می افتد.
قنداق کردن برای نوزادان نارس به همان اندازه برای نوزادان ترم تسکین دهنده است. اما در نظر داشته باشید که دستهای او را به جای صاف کردن در پهلوها روی سینهاش در مقابلش به هم نزدیک کنید، که میتواند برای برخی از ناهنجاریها راحتتر باشد.