هر کودکی که پا به عرصۀ زندگی می گذارد، حق دارد که از نعمت تندرستی برخوردار باشد، بنابراین وظیفۀ هر پدر و مادری است که احتیاجات کودک را تأمین کنند. نیازهای کودک فقط دادن غذا، تمیز کردن، خواباندن، ایجاد امنیت و محبت کردن به او نیست، بلکه تأمین سلامت و خوب زیستن حال و آیندۀ کودک و حفظ او از مخاطرات و تأمین بهداشت روانی وی نیز ضرورت دارد.
با اقدام به اصول پیشگیری در پنج مورد زیر می توان سلامت جسمی کودک را تأمین کرد :
1. ایمن سازی و پیشگیری از بیماری های عفونی و واگیردار.
2. رعایت موازین بهداشتی و ارتقاء سطح بهداشت کودک. ( رعایت اصول بهداشت و تغذیۀ صحیح )
3. تشخیص زود و درمان سریع بیماری هائی که باعث ایجاد عوارض مختلف می شوند، مانند عفونت ناشی از میکروب اِسترپتوکُوک در گلو و پیدایش روماتیسم قلبی.
4. تشخیص و درمان فوری بیماری هائی که علایم مشخص ندارند قبل از این که ضایعه غیر قابل جبرانی به وجود آورند. ( آزمایش شنوائی و بینائی )
5. جلوگیری از ناتوانی های دایمی که در نتیجۀ بیماری یا تصادفات ایجاد می شود.
واکسن عبارت است از فراورده های میکروبی ( مانند واکسن دیفتری و کزاز ) یا ویروس های ضعیف شدۀ مولد بیماری ( مانند واکسن فلج اطفال، سرخک، سرخچه و اوریون ) یا میکروب ضعیف شده ( مانند واکسن سل ) بعد از تزریق واکسن، بدن کودک در برابر واکسنی که به او تزریق شده است، ماده ای می سازد که ضد آن است که پادتن نامیده می شود، بنابراین کودک در برابر آن بیماری مصون می گردد و به آن مبتلا نخواهد شد.
تزریق واکسن نه فقط کودک را در برابر بیماری های عفونی و واگیر دار مصون می سازد، بلکه واکسیناسیون همۀ کودکان سبب می شود که آن بیماری در کشور و حتی در همه جهان ریشه کن گردد. بنابراین وظیفه هر پدر و مادری است که فرزند خود را در برابر بیماری هائی که واکسن آنها ساخته شده و در اختیار است، واکسینه نمایند، هم چنین قدمی در جهت ریشه کن شدن بیماری در کشور بردارند.
در موارد استثنائی ممکن است تزریق واکسن برای کودک مجاز نباشد، مانند اختلال در سیستم ایمنی کودک که در این حالت با تشخیص پزشک یا واکسن تزریق نمی شود یا واکسن مخصوص تزریق خواهد شد.
با پیشرفت هائی که در تهیۀ واکسن انجام گرفته است، واکسن هیچگونه خطری برای نوزادان و کودکان ندارد، ولی پس از تزریق آن، بعضی از کودکان ممکن است برای مدت کوتاهی تب کنند و بی قرار گردند.
.png){kind=icon}
