واکسن بیماری هپاتیت ( تورم کبد )

الف) هپاتیت A : ویروس هپاتیت A ایجاد تورم حاد کبد می کند که علایم آن عبارت است از : تب، بی اشتهایی، استفراغ و زردی. برای پیشگیری از این بیماری باید واکسن آن تزریق گردد.

واکسن هپاتیت A : دو نوع واکسن هپاتیت A از ویروس کشته شده آن در حال حاضر تهیه شده و هر دو کاملاً مؤثر می باشد که می توان از یک سالگی در دو نوبت با فاصلۀ 6 تا 12 ماه در عضلۀ کودک تزریق کرد. تزریق این واکسن مصونیت کامل به وجود می آورد.

برای پیشگیری از ابتلاء کودکان در هر سنی که با بیمار مبتلا به هپاتیت A تماس داشته اند و واکسن هم نزده اند، باید هر چه زودتر ایمونوگلوبولین در یک نوبت به مقدار 2 صدم میلی لیتر برای هر کیلوگرم وزن بدن در خلال دو هفته بعد از تماس با بیمار تزریق گردد تا بیماری به شکل خفیف درآید و کودک به بیماری هپاتیت مبتلا نگردد. برای پیشگیری، غیر از ایمونوگلوبولین، واکسن هپاتیت A نیز باید تزریق گردد.

ب) هپاتیت B : ویروس هپاتیت B موجب تورم حاد کبد می شود. نشانه های بیماری تورم کبد ناشی از ویروس هپاتیت B شبیه هپاتیت A می باشد، ولی شدیدتر است و ممکن است پوست و مفصل کودک را نیز مبتلا سازد.

واکسن هپاتیت B : بنابر توصیۀ مجامع علمی پزشکی کودکان، برای پیشگیری از ورم کبد ناشی از ویروس هپاتیت B و جلوگیری از تصلب کبد و سرطان کبد، این واکسن را باید بعد از تولد یا قبل از مرخص شدن نوزاد از بیمارستان تزریق کرد. اولین تزریق بعد از تولد، دومین در 2 ماهگی و سوم در 6 ماهگی تزریق می شود. در کشور ایران، سالهاست واکسن هپاتیت Bبه کودکان تزریق می گردد.