سندروم تنفسی RDS در نوزادان نارس:
سندروم دیسترس تنفسی (RDS) در نوزادان نارس یک بیماری جدی است که اغلب نوزادان نارس را مبتلا می کند، اگر چه سایر نوزادان نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. این نوزادان بدون اکسیژن و سایر مداخلات پزشکی قادر به تنفس صحیح نیستند. این سندروم می تواند کشنده باشد، اما با درمان مناسب، نوزادان اغلب زنده می مانند و رشد می کنند. هنگامی که RDS قابل پیشگیری نیست، درمان های پزشکی پیشرفته اغلب می تواند نوزاد را نجات دهد. علاوه بر این، بزرگسالان می توانند از این وضعیت خطرناک، سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) رنج ببرند، که اغلب بیماران را با سایر بیماری های زمینه ای مبتلا می کند. هر دو RDS و ARDS نیاز به درمان فوری و متخصص برای جلوگیری از مرگ و میر دارند.
نوزادان زمانی دچار RDS می شوند که ریه های آنها سورفکتانت کافی تولید نمی کند، مایعی که توسط ریه ها تولید می شود و راه های هوایی یا آلوئول ها را باز نگه می دارد و به نوزاد اجازه تنفس می دهد. هنگامی که ریه ها سورفکتانت بسیار کمی دارند، آلوئول ها پس از هر نفسی که کودک می کشد فرو می ریزد. پس از آن، نوزادان مجبورند برای نفس کشیدن تلاش کنند و ممکن است بیش از حد خسته شوند که به تلاش ادامه دهند. همچنین، این کمبود اکسیژن می تواند باعث اسیدوز شود، تجمع اسید در خون، که می تواند به سایر اندام های بدن آسیب برساند. یک نوزاد RDS برای زنده ماندن نیاز به کمک دارد.
جنین در حدود 26 هفتگی شروع به تولید سورفاکتانت می کند، بنابراین نوزادانی که قبل از هفته 28 به دنیا می آیند به ویژه در معرض RDS هستند. بزرگسالان معمولاً به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند بیماری قلبی، ضربه به سر و قفسه سینه و سپس دچار ARDS می شوند. رگ های خونی ریز در ریه ها مایع را به آلوئول ها نشت می کنند و تنفس را بسیار دشوار می کنند.
همچنین به عنوان مثال سندروم تنفسی RDS در نوزادان نارس زمانی اتفاق می افتد که:
1- مادر دیابت دارد.
2- نوزاد کم وزن است.
3- ریه های نوزاد به درستی رشد نکرده است.
◀ پیشنهاد مطالعه : مراقبت کانگورویی چیست و چه مزایای برای نوزاد نارس دارد ؟
نوزادان مبتلا به RDS معمولا علائم متعددی از جمله رنگ پوست آبی، تنفس سریع، انقباض قفسه سینه و باز شدن سوراخ های بینی را نشان می دهند. پزشکان قبل از انجام این تشخیص چندین فاکتور را در نظر می گیرند. علاوه بر ظاهر و مشکلات تنفسی کودک، قبل از تصمیم گیری رسمی، عکس های اشعه ایکس قفسه سینه، آزمایش های گاز خون و سونوگرافی قلب را بررسی می کنند. بزرگسالان مبتلا به ARDS ممکن است تنگی نفس شدید، فشار خون پایین، گیجی، خستگی و تنفس سریع و مشکل را تجربه کنند.
پزشکان ممکن است یک لوله تنفسی را به نوزادان RDS وارد کنند، یک ماسک تنفسی را برای تنفس نوزاد وصل کنند یا از دستگاه فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) استفاده کنند. این بیماران کوچک ممکن است درمان جایگزینی سورفکتانت را نیز دریافت کنند که از یک سورفکتانت مصنوعی استفاده می کند. این ماده پودری است که با آب استریل مخلوط شده و از طریق لوله تنفسی به نوزاد داده می شود. زمانی مؤثرتر است که در 6 ساعت پس از تولد شروع شود. پزشکان همچنین ممکن است سورفکتانت مصنوعی را به عنوان یک درمان پیشگیرانه برای نوزادان پرخطر تجویز کنند. حتی با این درمان ها، این وضعیت اغلب در طول 48 - 72 ساعت اول پس از تولد، قبل از شروع بهبود، شدیدتر می شود. پزشکان ممکن است یک لوله تنفسی را به نوزادان RDS وارد کنند، یک ماسک تنفسی را برای تنفس نوزاد وصل کنند یا از دستگاه فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) استفاده کنند. برای بزرگسالان، درمان شامل تکمیل اکسیژن، از طریق ماسک یا از طریق دستگاه تنفس مصنوعی است. مایعات آنها با دقت مدیریت می شود تا از فشار اضافی بر روی ریه ها و سایر اندام های حیاتی جلوگیری شود. آنها همچنین ممکن است داروهایی را برای درمان عوارض جانبی احتمالی ARDS دریافت کنند.
برخی از نوزادان دچار عوارض جدی RDS می شوند که بیشتر شامل نشت هوا از ریه ها می شود. هوا ممکن است به دیواره قفسه سینه و بافت های بیرونی ریه ها، به کیسه اطراف قلب، به فضای پشت جناغ و بین آلوئول ها نشت کند. در مواردی، بیمار ممکن است به بیماری مزمن ریوی مبتلا شود. بزرگسالان همچنین ممکن است به بیماری مزمن ریوی و همچنین لخته شدن خون، عفونت و اسکار ریوی مبتلا شوند که همه شرایط بالقوه تهدید کننده زندگی هستند. سندروم تنفسی RDS در نوزادان نارس می تواند کشنده باشد، اما درمان های اکسیژن و جایگزینی سورفکتانت می تواند به بسیاری از مبتلایان کمک کند تا بر این مشکل غلبه کنند و به طور کامل بهبود یابند. از آنجایی که نارس بودن علت اصلی RDS است، کاهش تعداد زایمان های زودرس بهترین پیشگیری است. با این حال، در برخی موارد، پزشکان می توانند به زنانی که زایمان زودرس را تجربه می کنند یا در معرض خطر آن هستند، یک تزریق کورتیکواستروئید برای تسریع رشد ریه های نوزاد تجویز کنند. ARDS اغلب برای بزرگسالان کشنده است، تا حدی به این دلیل که بسیاری از کسانی که مبتلا هستند قبلاً بیماری یا آسیب جدی دارند. با این حال، درمان ها بهبود یافته اند و به بیماران بیشتری از ARDS اجازه زنده ماندن می دهند.
نوزادانی که به سندروم تنفسی RDS مبتلا هستند نیاز به مراقبت دقیقی دارند مثل:
1- داشتن یک محیط آرام و تمیز.
2- برخورد ملایم.
3- ماندن در دمای بدن ایده آل.
4- درمان سریع عفونت ها.
5- مدیریت دقیق مایعات و تغذیه.
.png){kind=icon}
