سرگرمی

خردسالان باید بدانند، استفاده از اسباب بازی فقط در اتاق خودشان مجاز می باشد. بهتر است، در بعضی موارد نامرتب بودن منزل را نادیده بگیرید اما هیچ وقت برای مدتی طولانی از این امر چشم پوشی نکنید.

هر چه برنامه ریزی شما دقیق بوده و در برقراری نظم و روال مورد نظر خود کوشا باشید، باز هم اتفاق های غیر قابل پیش بینی - به عنوان مثال بیماری یا دندان درآوردن - که در برخی موارد اجتناب ناپذیر هم هستند، این نظم را بر هم خواهند زد.

در بعضی از شهرها و مناطق، زمین و وسایل ورزش در اختیار نوجوانان می باشد، ولی این امکانات برای همه و در همه جا وجود ندارد. بعضی از افراد، وسایل ورزش را خود تهیه و در منزل از آن استفاده می کنند.

هر نوجوانی باید نوع ورزشی را انتخاب کند که مورد علاقۀ او باشد و مهارت آن را داشته و از آن لذت ببرد. تعداد زیادی برنامه های ورزشی و دستگاه های ورزشی وجود دارد تا افراد بتوانند با میل خود از آنها استفاده نمایند و به تحرک و ورزش بپردازند.

حداقل ورزش روزانه عبارت است از 30 دقیقه ورزش با شدت متوسط در تمام روزهای هفته یا به عبارت دیگر 2/5 ساعت در هفته.

در نتیجه، انتخاب اسباب بازی والدین با انتخاب بازی کودکان رابطه داشت. والدین با انتخاب وسایل بازی، فرزندان خود را به سوی برخی اسباب بازی ها سوق می دادند یا آن ها را از بازی با برخی دیگر منع می کردند.

انگشتتان را روی میز، قالی، بالش یا سبد حصیری بکشید. از او نیز دعوت کنید تا به نوبه خود این کار را انجام بدهد. کودک به کمک شما متوجه آواهای متفاوتی می‌شود که بافت های گوناگون ایجاد می‌کنند. به تدریج ریتم و شدت صدا را تغییر بدهید تا تنوع آوایی بیشتری به دست بیاید. شما همچنین می‌توانید باهم ارکستری تشکیل داده و با قاشقی چوبی روی دیگ، کاسه و یا هر کدام از دیگر ظروف آشپزخانه بزنید و بنوازید. می‌توانید این کار را نوبتی انجام بدهید. یک ضربه او و یک ضربه شما.

اگر نمی توانید برای فرزند بزرگترتان کاری انجام بدهید، نوزاد را بهانه نکنید. مثلا نگویید:« الآن نمی توانیم به پارک برویم چون وقت شیر دادن به نوزاد است.» یا «سر و صدا نکن بچه خواب است.» فرزندتان به این نتیجه می رسد که نوزاد او را از لذاتش محروم ساخته است. اگر شما هم جای او بودید همین احساس را داشتید. بهتر است بگویید:« دوست داری بعد از ناهار به پارک برویم؟» با اگر می خواهید ساکت و آرام باشد می توانید بگویید:« حالا بیا پیش من تا با هم آرام کتاب بخوانیم ».

گاهی برای ما وسوسه انگیز است که فرض کنیم می دانیم موضوع چیست، اما سعی کنید که از این وسوسه بپرهیزید. خانواده شامل گروهی از افراد است که با هم رابطه نزدیکی دارند و ما به طور طبیعی فکر می کنیم که می دانیم چه چیزهایی فرزندانمان را ناراحت می کند. شاید پیش خودتان می گویید: این فرزندم عادت دارد به دیگران دستور دهد و آن یکی زود تسلیم می شود و سپس براساس همین دانسته های خود قضاوت می کنید.

کمک به کودکان نوپا، گسترش توانایی های کودک یک برنامه فرزندپروری است که در بخش کودکان دانشگاه فلوریدای جنوبی به وجود آمد. این برنامه را به این دلیل می‌توان از سایر برنامه های فرزندپروری متمایز کرد که به والدین و مراقبان کمک می‌کند برای شناخت و رسیدگی به رفتارهای چالش انگیز از الگوی حل مسئله استفاده کنند.

با آغاز چهار ماهگی کودک نه تنها تماشای حرکات آویزها دست هایش و یا شکار جمجمه‌اش را دوست دارد، بلکه از دیدن تصویر خود در آیینه، ارتباط و لبخند به مخاطبین و مشاهده زندگی خانوادگی لذت می‌برد.