امروزه كودكان كمتر از والدينشان در زمان كودكي ميخوابند. نتايج يك مطالعه نشان مي دهد كه 2 سالههاي امروز 40 دقيقه كمتر از 2 سالههاي يك نسل يا دو نسل پيش ميخوابند. شايد نوزاد يا كودک خود را به برنامهي خواب مرتب عادت نداده ايد يا ممكن است بعد از اتمام كار خود زمان زيادي براي گذراندن با او نداريد و به ناچار بيشتر بيدار مي ماند. تا حدود 5 سالگي اجازه دادن به كودكان و نوپاها كه ديرتر به خواب بروند خستگي بيش از حد ايجاد مي كند و وقتي كه بيش از حد خسته شدند، مشكل بيشتري براي خوابيدن خواهند داشت
فعاليتهاي متعدد ورزشي در زمان پيش دبستاني و ابتدايي، ميتواند زمان خواب را كاهش دهد. زمانهاي معيني براي خواب (و در صورت امكان زماني براي چرت بعدازظهر) تعيين كنيد و به آن پايبند باشيد. صبر نكنيد كه كودكتان به خاراندن چشم، خميازه يا ناله بيافتد چون آن هنگام احتمالاً ديگر خيلي دير شده است. وي را زودتر به تختخواب بفرستيد. حتي 15 تا 20 دقيقه خواب اضافي ميتواند تفاوت زيادي ايجاد كند.
گرچه هر كودک منحصر به فرد است اما كودكان و نوپايان معمولاً به 11 ساعت خواب شبانه نياز دارن. پيشدبستانيها بعد از اينكه چرت روزانه را كنار مي گذارند، 12 ساعت خواب نياز دارند، و كودكان بزرگتر بايد بين 10 تا 11 ساعت بخوابند.
بعضي والدين در استفاده از حركت براي خواباندن كودک خود در شب يا روز زياده روي مي كنند. به قول ويزبلوث "اگر كودک هميشه درحركت خوابش ببرد - در گهواره يا ماشين- احتمالا ً به دليل شبيهسازي حركت، به خواب عميق فرونخواهد رفت." وي خواب در حركت را به خوابي كه بزرگسالان در هواپيما تشبيه ميكند.
عادت خوب: از حركت براي آرام كردن استفاده كنيد نه براي خواباندن
در زمان خواب اتاق را تاريك و حركتها را متوقف كنيد. براي بيشتر كردن خواب، قبل از پيدا كردن ترس شبانگاهي در كودكان آنها را در اتاقهاي تاريك بخوابانيد. كودكان بزرگتر ميتوانند يك چراغ شب ملايم داشته باشند تا ترس را از آنها دور كند. پيش از اينكه اجازه دهيد فرزندتان تلويزيون يا كامپيوتري در اتاق داشته باشد، به مدت طولاني و مفصل در مورد آن فكر كنيد. حتي كودكاني كه با ديدن DVD مورد علاقه شان به خواب ميروند هم در معرض از دست دادن نيم ساعت يا بيشتر از زمان باارزش خواب خود هستند كه اين ميتواند بر عملكردشان در زمان روز تاثير داشته باشد.
در مورد نوزاد، شايد به نظرتان برنامه خوابي شامل حمام، كتاب و يك آبنباتچوبي ضروري نيايد ولي داشتن يك سري از فعاليتهاي آرامشدهنده و لذتبخش كه به خاموش كردن چراغها بيانجامد بسيار مهم است. اين كار كودک شما را براي خواب آماده مي سازد.
والدين كودكان بزرگتر كه از برنامه براي زمان خواب استفاده مي كنند ممكن است به بهانه اين كه فكر ميكنند كودک بزرگ شده است يا براي اين كار خيلي خستهاند،اين برنامه را حذف كنند ولي حتي بزرگسالان هم از داشتن يك برنامهي منظم براي خواب سود مي برند.
جدا از از سن كودک، كليد حل اين مشكل داشتن يك سري اقدامات قابل پيش بيني است . براي يك نوزاد، اين ممكن است تغييري كوچك در لباس پوشيدن و كمي نوازش باشد و درمورد كودكان بزرگتر ممكن است شامل حمام، كتابخواندن، خواندن لالايي و يا دعا خواندن باشد.
چند بار در هفته، وقتي كه كودك پيشدبستاني شما زياد آه و ناله ميكند، با او در تختخوابش دراز ميكشيد تا خوابش ببرد؟ مشكل در شيوهي خواباندن نيست بلكه در ناهماهنگياست. بسياري از والدين از اين كه كودكشان را در تختخواب خود داشته باشند ناراحت نميشوند ولي اغلب اوقات اين كار به تختخواب خانواده كه پيشبينياش نكرده بودند ميانجامد.
عادت خوب: قوانين هماهنگ و سفت و سختي در مورد جاي خواب وضع كنيد
گرچه بهترين كار اين است كه تصميم بگيريد تختخواب خانوادگي ميخواهيد يا نه، هيچگاه براي وضع قواعد دير نيست. البته استثناهايي هم وجود دارد. اگر كودک شما بيمار شده است يا از طوفان ميترسد با او در تختخواب بمانيد تا آرام شود يا در تختي كنار او بخوابيد ولي به محض اين كه آرامش بر قرار شد ميتوانيد آنجا را ترك كنيد. كودكي كه از خوابيدن با پدر يا مادر احساس راحتي ميكند ممكن استابتدا به جدا خوابيدن اعتراض كند. در اين صورت، چند روز براي عادت كردن به او فرصت دهيد مثلا با ايستادن در چارچوب در، تا زماني كه به خواب رود و ادامه دادن اين كار به مدت چند شب تا زماني كه بتوانيد كاملاً تنهايش بگذاريد.
تا حدود 3 سالگي كه كودک هنوز رشد كافي شناختي و كنترلنفس ندارند تا در مرزهاي خيالي تختخواب بمانند را پيدا نكردند از اين كار اجتناب نماييد.
عادت خوب: صبر براي آماده شدن كودک براي رفتن به تختخواب بزرگ
وقتي كودک به نزديك 3 سالگي رسيد، ممكن است زمان آن باشد كه او را به تختخوابي بزرگ منتقل كنيد.