بیماری ایدز
HIV ویروسی است که به سیستم ایمنی حمله می کند. این باعث می شود کودکان مبتلا به HIV در برابر عفونت ها و بیماری ها آسیب پذیرتر شوند. درمان مناسب می تواند به پیشگیری از بیماری و جلوگیری از پیشرفت HIV کمک کند.
ایدز در دنیا، نهمین علت مرگ و میر کودکان محسوب می‌شود، ولی اگر این روند ادامه پیدا کند، در آینده‌ای نه چندان دور بیشترین علت مرگ و میر در کودکان بیماری ایدز خواهد بود. مهم‌ترین دغدغه‌های والدینی که به اچ آی وی مثبت ( HIV ) مبتلا هستند، این است که از سلامت فرزند خود در صورت عدم ابتلا به ویروس ایدز اطمینان خاطر پیدا کنند.
اکثر کودکان مبتلا به اچ آی وی این ویروس را از مادر خود هنگام بارداری و یا در طول پروسه تولد و تغذیه از شیر مادر می گیرند. زنانی که مرتب آزمایش می دهند و در صورت مثبت بودن HIV درمان می شوند، احتمال انتقال ویروس به نوزادان را بسیار کاهش می دهند. این بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به اچ آی وی در کودکان است.
تعداد پسران و دختران مبتلا به ایدز تقریباً به یک اندازه است. 54% کودکان مبتلا به ایدز پسر و 46% بقیه را دختران تشکیل داده‌اند. ولی تعداد مبتلایان به ایدز در میان نژادها با رنگ پوست های متفاوت مساوی نیست.
تعداد کودکان مبتلا به ایدز در میان افراد سفید پوست در آمریکا کمتر از کودکان سیاه پوست آمریکایی و آمریکای لاتین است. در پایان دسامبر ۱۹۹۲ از ۴۲۴۹ نفر کودک زیر ۱۳ سال امریکایی مبتلا به ایدز، 54% سیاه پوست، 34% سرخ پوست و تنها 20% این افراد سفید پوست بوده‌اند. کودکان مبتلا به ایدز که والدین و اعضای خانواده خود را از دست داده اند بیشتر به عفونت HIV مبتلا می شوند.
کودکان می توانند از طریق سوء استفاده یا تجاوز جنسی آلوده شوند. در برخی از کشورها، ازدواج در کودکی از نظر فرهنگی پذیرفته شده است و یک دختر جوان می تواند از شوهر مسن خود اچ آی وی دریافت کند و سپس به نوزادانش انتقال دهد. احتمال ابتلا به اچ آی وی زمانی که رابطه جنسی آلوده وجود داشته باشد در افراد جوان بیشتر است.
مصرف مواد تزریقی در اروپای مرکزی و شرقی، HIV را در میان جوانان ساکن در خیابان ها گسترش می دهد. در یک مطالعه در اوکراین، رفتارهای پر خطر، از جمله به اشتراک گذاری سوزن ها، در بین کودکان زیر 10 سال رایج بود.
انتقال خون اچ آی وی مثبت با تزریق سوزن های غیر استریل شده می تواند کودکان را در کشورهای فقیرتر آلوده کند. کشورهای ایالات متحده و اروپای غربی در صدد این می باشند تا با روش های پزشکی از بروز مشکل جلوگیری کنند.
ممکن است یک نوزاد در ابتدا علائم واضحی نداشته باشد. با ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن، ممکن است متوجه شوید:
کمبود انرژی
تاخیر در رشد و توسعه
تب مداوم، تعریق
اسهال مکرر
غدد لنفاوی بزرگ شده
عفونت های مکرر یا طولانی که به خوبی به درمان پاسخ نمی دهند
کاهش وزن
شکست در رشد
علائم از کودکی به کودک دیگر و با سن متفاوت است. کودکان ممکن است این علائم را هم داشته باشند:
بثورات پوستی
برفک دهان
عفونت های قارچی مکرر واژن
بزرگ شدن کبد یا طحال
عفونت های ریه
مشکلات کلیوی
مشکلات حافظه و تمرکز
تومورهای خوش خیم یا بدخیم
یکی دیگر از نشانه‌های بروز ایدز در کودکان، کاهش و یا توقف در افزایش وزن است. با توجه به اینکه کودکان فرآیند رشد بسیار سریعی دارند کاهش وزن و یا افزایش وزن جدای از خطر ابتلا به ایدز می‌تواند یک تهدید جدی برای آن‌ها به‌حساب آید. البته این مسئله هم مانند توقف در رشد جسمی و ذهنی کودک در فرآیند ویزیت‌های ماهانه توسط پزشک کاملاً قابل پیگیری است.
والدین گرامی باز هم تأکید می‌کنیم که علائم یاد شده در این مطلب به تنهایی نشانه ای برای بروز ایدز در کودکان به حساب نمی‌آیند. اگر شما با این علائم رو به رو شدید و در مورد انتقال ویروس اچ آی وی از طریق یکی از روش‌های انتقال ایدز به کودک خود اطمینان دارید، حتماً این زنگ خطرها را جدی بگیرید.
البته بسیاری از افرادی که خطر ابتلا به ایدز را از کودک خود دور می‌دانند نگرانی بابت بروز ایدز در بدن فرزند خود ندارند. اگر شما هم جزو این دسته از افراد هستید، پیشنهاد می‌کنیم برای پیشگیری‌های آتی به تربیت جنسی کودک خود توجه ویژه داشته باشید.
التهاب‌های پوستی و کهیر زدن‌های مکرر هم نشانه واضحی از ایدز را نشان می‌دهد. هرچند این نشانه برای بزرگسالان هم یکی از علائم اصلی به‌حساب می‌آید اما مشاهده در کودکان می‌تواند خطرناک‌تر باشد. پس دقت کنید اگر این التهاب‌ها را روی بدن کودک خود مشاهده کردید، حتماً به دنبال دلایل بروز آن بگردید.
یکی از اصلی‌ترین علائمی که در بدن کودکان زیر یک سال و نیم روی می‌دهد، عفونت‌های مکرر در بدن است. علائمی از جمله عفونت گوش و یا عفونت چشم در صورت عدم بهبودی در شرایط عادی می‌تواند زنگ خطری برای بروز ویروس ایدز به حساب بیاید.
البته در نظر داشته باشید که بسیاری از علائم ظاهری ایدز علائمی کاملاً طبیعی است پس اگر پدر و یا مادر هیچ کدام مبتلا به این بیماری نیستند و قبل از تولد فرزند خود سلامت جنسی و باروری خود را حفظ کرده اند و برای تزریقات از سرنگ آلوده‌ای استفاده نکرده‌اند با مشاهده کوچک‌ترین عفونت‌ها نباید نگرانی بابت ایدز نداشته باشند.
بسیاری از والدین پس از گذر از زمان نوزادی و طفولیت فرزند خود و عدم مشاهده علائم ایدز، به این مسئله فکر می‌کنند که خطر ابتلا به ایدز در فرزندان کاملاً از سر گذشته، درصورتی که این ویروس در بدن نوزاد نهفته شده و اثرات مخرب خود را کم کم نشان می‌دهد.
یکی از این علائم توقف در رشد است. خوشبختانه با توجه به اینکه مراحل رشد کودکان زیر 5 سال با واکسن‌های سالانه و شش ماهه و ویزیت‌های پزشکی همیشه چک می‌شود در صورت مغایرت رشد کودک به صورت غیرطبیعی پزشکان سریعاً به دنبال دلیل آن می‌گردند. البته که یکی از دلایل پنهان آن مبتلا شدن کودک به ویروس ایدز است.
1 - عدم رشد یا افزایش وزن در حدی که با توجه به سن باید به آن برسند.
2 - عدم داشتن مهارت و یا انجام کارهایی که پزشکان انتظار دارند یک کودک در آن سن انجام دهد.
3 - مشکلات سیستم مغزی یا عصبی مانند تشنج، مشکل در راه رفتن و یا ضعف در مدرسه.
4 - اغلب بیماران، مبتلا به بیماری های دوران کودکی می شوند مانند عفونت گوش، سردی، ناراحتی معده یا اسهال.
.png){kind=icon}
