نوزاد نارس به نوزادی گفته میشود که پیش از هفته ۳۷ بارداری متولد شده باشد. این نوزادان به دلیل کامل نشدن اندامها، نسبت به نوزادان ترم حساسترند و نیاز به مراقبت بیشتری دارند.
نوزاد نارس بهراحتی دچار کاهش دما میشود.
بهترین دما برای محیط نوزاد بین ۳۴ تا ۳۶ درجه است.
برخی نوزادان نارس دچار مشکلات تنفسی میشوند.
استفاده از دستگاههای پایش اکسیژن یا مشاوره با متخصص ضروری است.
شستوشوی دست قبل از تماس با نوزاد
پرهیز از تماس با افراد بیمار
اهمیت واکسیناسیون و معاینات منظم
وزن، قد و دور سر باید بهطور مرتب بررسی شود.
در صورت کندی رشد، باید رژیم تغذیهای اصلاح شود.
شیر مادر سرشار از آنتیبادیها و مواد مغذی است که به رشد نوزاد نارس کمک میکند. حتی اگر نوزاد توانایی مکیدن نداشته باشد، شیر مادر میتواند از طریق لوله یا شیشه مخصوص به او داده شود.
در بعضی موارد پزشک توصیه میکند شیر مادر با مکملهای مخصوص نوزاد نارس تقویت شود.
این کار باعث افزایش کالری، پروتئین و مواد معدنی میشود.
تغذیه هر ۲ تا ۳ ساعت یکبار توصیه میشود.
حجم کم ولی دفعات زیاد بهترین روش است.
وزنگیری مناسب
تعداد دفع ادرار حداقل ۶ بار در روز
آرام شدن نوزاد پس از تغذیه
خواب نوزاد نارس بیشتر از نوزاد ترم است.
خواب به صورت چند بخشی در طول روز و شب اتفاق میافتد.
خوابیدن به پشت بهترین حالت است.
استفاده از تخت صاف و سفت بدون بالش و عروسک نرم.
دمای اتاق بین ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتیگراد باشد.
نور کم و محیط آرام پیش از خواب
پرهیز از تحریک زیاد کودک در ساعات نزدیک خواب
مراجعه منظم به پزشک متخصص نوزادان
مصرف مکملها و داروهای تجویز شده
توجه به علائم هشدار مثل تب، بیاشتهایی یا مشکل در تنفس
مراقبت از نوزاد نارس ترکیبی از تغذیه صحیح، خواب ایمن و مراقبتهای بهداشتی ویژه است. آگاهی والدین و پیگیری منظم وضعیت کودک، بهترین تضمین برای رشد سالم و آیندهای بدون مشکل خواهد بود.